LETTERS IN STEEN EN PORTUGAL

WELKOM - SEJA BEM-VINDO

Van Jeroen Boudens leerde ik letters in steen verwerken. Muziek bracht mij naar Portugal waar ik verliefd werd op het land, zijn inwoners en fado. Van deze passies heb ik een cocktail gemaakt, met behoorlijk wat muziek toegevoegd. Welkom op deze blog waar je hopelijk ook jouw ding vindt. Het letterkappen is echter al een tijdje beperkt door een hardnekkige tendinitis...

Jeroen Boudens ensinou-me a escultura das letras em pedra. A música trouxe me a Portugal onde apaixonei-me pelo paÍs, pelos habitantes e pelo fado. Destas paixões fiz um cocktail, colocando bastante música. Seja bem-vindo neste blog e espero que vá gostar. No entant, há algum tempo a esculptura de letras tem sido limitada por uma tendinite teimosa.... (Sou belga, então peço desculpa por erros de tradução)

30 nov 2015

80ste VERJAARDAG STERFDAG FERNANDO PESSOA
80° ANIVERSÁRIO DA MORTE DE FERNANDO PESSOA

Op 30 november 1935, vandaag 80 jaar geleden, stierf Fernando Pessoa. Deze steen maakte ik in 2011 en ik werd geïnspireerd door het portret dat door Almada Negreiros werd gemaakt op de sterfdag van Fernando Pessoa in 1935.

No dia 30 de novembro de 1935, hoje há 80 anos, morreu Fernando Pessoa. Fiz esta pedra em 2011 e fui inspirado pelo retrato feito por Almada Negreiros no dia em que morreu Fernando Pessoa em 1935.

25 nov 2015

OVER DUIZEND BLOEMEN EN STUDENTEN
SOBRE MIL FLORES E ESTUDANTES
Deze steen maakte ik op vraag van een bevriend koppel, voor wie ‘Mille Fleurs’ een speciale betekenis heeft. Ik hoop dat ze er samen nog lang mogen van genieten.
Fiz esta pedra a pedido de um casal amigo, para quem ‘Mille Fleurs’ tem um significado especial. Espero que ambos possam continuar aprecia-la por muito tempo.


Mij deed de tekst dan weer denken aan het gedicht ‘Flores para Coimbra’ van Manuel Alegre. De dichter was reeds in politieke ballingschap in Parijs toen hij het schreef en het gedicht verscheen in de bundel ‘O canto e as armas’ (1969 - heruitgegeven door Europa-América). Het nummer werd op plaat gezet door António Bernardino in de nasleep van de studenten revolte van 17 april 1969 in Coimbra, op muziek van Joaquim Fernandes en met muzikaal arrangement door Francisco Martins.
Para mim, o texto fez-me pensar no poema ‘Flores para Coimbra’ de Manuel Alegre. O poeta já estava exilado por motivos políticos em Paris quando escreveu-o e o poema veio publicado no livro ‘O canto e as armas’ (1969 – reeditado pela Europa-América). O tema foi gravado por António Bernardino, no rescaldo da Crise Académica de 17 de Abril de 1969 em Coimbra, sendo a música de Joaquim Fernandes e o arranjo musical de Francisco Martins.

De studenten eisten democratisering van het onderwijs en in mei werd overgegaan tot boycot van de examens en een bloemenactie (‘Operação Flor’), waarbij als protest bloemen werden uitgedeeld in de straten van Coimbra. De represailles waren brutaal: tuchtprocedures, uitsluiting voor alle universiteiten, gevangenisstraffen tot zelfs gedwongen mobilisatie voor de koloniale oorlog…

Os estudantes exigiam democratização da educação e em maio foi aprovada a abstenção aos exames e a ‘Operação Flor’ em que, como forma de protesto, eram distribuídos flores nas ruas de Coimbra.
A retaliação foi brutal: processos disciplinares, expulsões de
todas as universidades, prisões e até a mobilização compulsiva para a guerra do ultramar...

Het was één van de voortekenen van de Anjerrevolutie, enkele jaren later.
Era um dos indícios da Revolução dos Cravos, alguns anos depois.
Flores para Coimbra - Bloemen voor Coimbra
Que mil flores desabrochem.
   Mogen duizend bloemen bloeien.
Que mil flores (outras nenhumas)
   Mogen duizend bloemen (en geen andere),
onde amores fenecem
   waar liefde verdort
que mil flores floresçam
   mogen duizend bloemen bloeien
onde só dores florescem.
   waar alleen smart bloeit.

Que mil flores desabrochem.
   Mogen duizend bloemen bloeien.
Que mil espadas (outras nenhumas não)
   Mogen duizend zwaarden (en geen andere)
onde mil flores com espadas são cortadas
   waar duizend bloemen met zwaarden worden geknipt
que mil espadas floresçam em cada mão.
   mogen duizend zwaarden bloeien in elke hand.

Que mil espadas floresçam
   Mogen duizend zwaarden bloeien
onde só penas são.
   waar alleen gestraft wordt.
Antes que amores feneçam
   Vooraleer de liefde verdort
que mil flores desabrochem.
   mogen duizend bloemen bloeien.   
E outras nenhumas não.
   En geen andere.   © Manuel Alegre  - eigen vertaling

RTP.PT -  A crise academica de 1969

18 nov 2015

TAIS QUAIS: SUPERBAND MET HET BESTE UIT DE ALENTEJO
OS TAIS QUAIS: SUPER-BANDA COM O MELHOR DO ALENTEJO
(bron/fonte:  www.tsf.pt)
‘Os Fabulosos Tais Quais’ is de naam van het debuutalbum van dit project, dat het levenslicht zag op het podium en bestaat uit Celina da Piedade, João Gil, Jorge Palma, Paulo Ribeiro, Sebastian Santos, Tim en Vitorino en verder ook de verteller Jorge Serafim.
‘Os Fabulosos Tais Quais’ - assim se chama o disco de estreia deste projecto que nasceu em palco e integra Celina da Piedade, João Gil, Jorge Palma, Paulo Ribeiro, Sebastião Santos, Tim e Vitorino e, ainda, o contador de estórias Jorge Serafim.

Het idee kreeg vorm vorig jaar en oorspronkelijk ging het om  één concert in Serpa, in het kader van de kandidatuur van de Cante Alentejo als Immaterieel Cultureel Werelderfgoed, een kandidatuur die succesvol werd afgerond met de toekenning van dit statuut door UNESCO in november 2014.
A ideia nasceu no passado ano e a ideia inicial foi um concerto em Serpa, no âmbito da candidatura do Cante Alentejano a Património Imaterial da Humanidade, uma candidatura concluída com êxito com a atribuição pela UNESCO desse estatuto, em Novembro de 2014.

Aan de basis lagen João Gil [nvdr: van o.a. Trovante en Ala dos Namorados]  en Tim [nvdr: van Xutos & Pontapés], later vervoegd door Jorge Palma en Vitorino en uiteindelijk ook nog door: Celina da Piedade (accordeon en zang), Paulo Ribeiro (zang en betrokken bij verschillende groepen uit de Cante Alentejo), Sebastião Santos (drummer en zoon van Tim) en tot slot nog de verteller Serafim, die fungeert als ceremoniemeester en het personage Isaías vertolkt, een eigenaar van een typisch Alentejaans winkeltje -met wijn, hapjes en veel levensverhalen- dat er ooit beter aan toe was, later verdween en nu tenslotte nieuw leven ingeblazen wordt door Tais Quais. Maar tussen fictie en werkelijkheid is de waarheid dat elk element zijn muzikale knapzak meebracht waarmee ze samen “een grote pot soep” maakten.
Na génese estiveram João Gil [N.E.: dos Trovante e Ala dos Namorados e.o.] e Tim [N.E.: dos Xutos & Pontapés] a quem se juntaram depois Jorge Palma e Vitorino Salomé e, por fim, todos os outros: Celina da Piedade (acordeão e voz), Paulo Ribeiro (voz e ensaiador de vários grupos de Cante Alentejano), Sebastião Santos (baterista e filho de Tim) e também o contador de estórias Serafim, que funciona como mestre de cerimónias e encarna a personagem do Isaías, dono de uma venda tipicamente alentejana com vinhos, petiscos e muitas estórias herdadas ao longo da existência que outrora foi melhor, depois decaiu e finalmente renasceu com o aparecimento dos Tais Quais. Mas entre a ficção e a realidade, a verdade é que cada elemento levou o seu farnel musical e fizeram a modos que “uma grande sopa de panela”.


Alle betrokkenen beleefden er zoveel plezier aan en de ervaring was in die mate leuk dat ze besloten een plaat te maken, met nieuwe nummers en een nieuwe benadering van de Alentejo, die (her)bezocht werd in de vorm van een sound- karavaan die nu eens hier, dan weer daar kampeerde. De CD is er nu, om van te proeven.           

O prazer de todos os envolvidos foi tão grande e a experiência tão feliz, que resolveram partir para o disco, com novos temas e novas abordagens a um Alentejo que foi (re)visitado em forma de caravana sonora que acampava ora aqui, ora acolá. E o CD aí está então, para ser degustado.


                                   www.taisquais.com

13 nov 2015

FREI FADO: FUSIE FADO, FLAMENCO EN FOLK
FREI FADO: FUSÃO FADO, FLAMENCO E FOLK
Frei Fado is een groep uit Porto die enkele maanden terug reeds een zesde studioalbum uitbracht ‘O Quanto Somos Semelhantes’. De band creëert een sound op basis van een fusie van Fado, volksmuziek en flamenco.
Samenstelling van de groep: zang: Carla Lopes, piano: Rui Tinoco, akoestische gitaar: Ricardo Costa, akoestische bas: Jorge Ribeiro, slagwerk/percussie: Zagalo.          
Frei Fado é um grupo portuense que lançou o sexto álbum de originais há alguns meses, ‘O Quanto Somos Semelhantes’. A banda adota uma sonoridade assente numa fusão entre o fado, a música popular e o flamenco.

Alinhamento da banda: voz: Carla Lopes, piano: Rui Tinoco, guitarra acústica: Ricardo Costa, baixo acústico: Jorge Ribeiro, bateria/percussões: Zagalo.




TANTA GENTE FORA  -  ZOVEEL MENSEN IN HET BUITENLAND
meu amor vem do estrangeiro – mijn liefste komt uit den vreemde
fartinho de trabalhar –het werken beu
traz no bolso algum dinheiro – hij heeft wat geld op zak
ganho por me amar – daar verdiend, omdat hij van me houdt

o meu amor vem do estrangeiro - mijn liefste komt uit den vreemde
e atravessou o alto mar – stak de wijde zee over
andou pelo mundo inteiro – trok de wereld rond
só para aqui chegar – alleen om hier te raken

sou eu quem espera nesta casa – en ik, ik wacht hier thuis
ano todo a suspirar – het jaar door smachtend
tivesse eu uma só asa – als ik ook maar één vleugel had
eu voaria para o procurar – dan vloog ik weg op zoek naar hem

o meu amor é o mais belo – mijn liefste is de mooiste
o mais forte e tão sensivel – de sterkste en zo gevoelig
chega hoje, vou a vê-lo – hij komt vandaag, ik ga hem zien
levo no céu um sol incrível – met een ongelooflijke zon aan de hemel
                                                                     © Valter Hugo Mãe  - eigen vertaling

11 nov 2015

MAFALDA ARNAUTH IS DE NIEUWE ZANGERES VAN ATLANTIHDA
MAFALDA ARNAUTH É A NOVA VOCALISTA DOS ATLANTIHDA


Atlantihda is een groep die roots heeft in de meest verschillende muzikale genres en die de Portugese traditionele folk combineert met fado.  
In 2011 verscheen de debuutplaat waarmee de groep ook te gast was op Klinkers in Brugge. De zangeres was toen niemand minder dan Gisela João, die als ondertussen een stevige solocarrière aan het uitbouwen is. In 2013 keerde de groep terug naar België, echter zonder Gisela. Met Barbara Passos als vocaliste kon de groep niet echt overtuigen. Zopas kwam echter hun 2de album op de markt en met de nieuwe zangeres -fadista Mafalda Arnauth- heeft de band blijkbaar zichzelf heruitgevonden.
Atlantihda é um grupo que tem raízes nos mais distintos géneros musicais e que liga a música portuguesa tradicional com o Fado.
Em 2011 foi lançado o álbum de estreia, que também foi apresentado no festival Klinkers em Bruges. Na altura a vocalista era ninguém menos que Gisela João, que entretanto está a construir uma carreira solo sólida. Em 2013, o grupo voltou para a Bélgica, mas sem Gisela. Mas com a vocalista Barbara Passos, a qualidade da banda não era realmente convincente. No entanto, recentemente foi colocado o segundo álbum no mercado e aparentemente, com a nova vocalista -a fadista Mafalda Arnauth- a banda reinventou-se.

OVER DE NIEUWE PLAAT - SOBRE O NOVO DISCO  (Bron/Fonte:www.tsf.pt)
Wie haar carrière wat gevolgd heeft, weet dat Mafalda Arnauth nooit fado als een comfortzone beschouwd heeft. Integendeel, zij ging nieuwe uitdagingen nooit uit de weg en dit is ook het geval op deze plaat met Atlantihda.
Aqueles que lhe têm acompanhado a carreira, sabem que Mafalda Arnauth nunca viu o Fado como zona de conforto. Muito pelo contrário, sempre aceitou novos desafios, como é o caso deste disco com os Atlantihda.

Atlantihda werd opgericht in Porto in 2008 en na verschillende wijzigingen is de band momenteel als volgt samengesteld: Miguel Teixeira (gitaar uit Braga, als enige overgebleven uit originele samenstelling), João Campos (klassiek gitaar), José Nogueira (akoestische bas), Melanie Paula (cello) en Zagalo op slagwerk, zij vervoegde de band samen met Mafalda Arnauth.
Quanto aos Atlantihda, foram formados no Porto em 2008 e já passaram por várias formações, sendo actualmente integrados por Miguel Teixeira (viola braguesa e o único elemento do início do grupo), João Campos (guitarra clássica), José Nogueira (baixo acústico), Melanie Paula (violoncelo) e Zagalo, o baterista que entrou para a banda na mesma altura de Mafalda Arnauth.

Het was de producer van de plaat -Frederico Pereira- die Mafalda uitnodigde voor Atlantihda, overtuigd als hij was van  het belang van de stem die de verhalen zou inzingen uit de poëzie van Possidónio Cachapa, de auteur (uit de Alentejo) van de teksten waaraan Mafalda Arnauth stem geeft. We hebben dus: een band uit Porto, een stem uit Lissabon en songteksten geschreven door een alentejaan, Possidónio Cachapa. Uiteindelijk resultaat van dit alles: het samenbrengen van roots van verschillende orde, maar altijd van stevig Portugese signatuur.  

E o convite a Mafalda para integrar os Atlantihda foi feito pelo produtor do disco -Frederico Pereira- que achou necessária uma voz que contasse, cantando, as histórias escritas na poesia de Possidónio Cachapa, o autor (este alentejano) das letras a que Mafalda Arnauth dá voz. Temos então: uma banda do Porto, com uma voz de Lisboa e as letras dos temas assinadas por um alentejano: Possidónio Cachapa. Resultado final de tudo isto, o convocar de raízes de vária ordem mas sempre com uma marca profundamente portuguesa.



Canção dos Amantes  -  Lied van de minnaars
Quando faltam as palavras, Amor - Wanneer woorden tekort schieten, Liefste
Para chamar ao que tenho comigo, Amor - Om te benoemen wat ik voel, Liefste
A esta coisa sem forma - Een naam voor dit ding zonder vorm
Que junta o que sou Contigo, Amor - Dat wat ik ben bindt aan Jou, Liefste
Forma-se a canção Sem palavras, Amor - Het lied Zonder woorden krijgt vorm, Liefste

É um rio que nasce baixinho - Het is een rivier die bescheiden ontspringt
É um rio que corre mansinho - Het is een rivier die rustig kabbelt
É um toque que nos incendeia. - Het is een vonk die ons in vuur en vlam zet.
É um vento que sopra nas veias - Het is een bries die door de aders blaast
É  um sol que geme o inverno - Het is een zon die kreunt in de winter
Uma cama, estendida, em que hiberno - Een bed, gespreid, waarin ik overwinter
Uma força que esmaga e levanta - Een kracht die verplettert en verheft
Uma coisa sem nome entre nós - Iets wat geen naam heeft tussen ons

Quando quero as palavras, Amor - Als ik de woorden zoek, Liefste
Aos amantes que somos os dois, Amor - Voor minnaars als wij twee, Liefste
Falta o ar, falta a escala - Dan hap ik naar lucht, ken ik geen maat
A saudade depois, Amor - De heimwee die volgt, Liefste
Da Beleza que temos por dentro, Amor - Naar de Schoonheid hier vanbinnen, Liefste

Uma coisa sem nome entre nós - Iets wat geen naam heeft tussen ons
A que damos o nome daqueles - Waaraan we de naam hebben gegeven
Que nunca estão sós -  Van hen die nooit alleen zijn                              
                             
                                 © Possidónio Cachapa - eigen vertaling  

9 nov 2015

DJEMBÉ EN STEEN UIT MOLEANOS
DJEMBÉ E PEDRA DE MOLEANOS

Sophie en Dirk vormen een bevriend Belgisch koppel dat bovendien ook een passie voor Portugal deelt. Ze ontmoetten elkaar tijdens een djembé lessenreeks en hebben een voorkeur voor de streek rond Alcobaça. Het lag dus voor de hand één en ander te vereeuwigen op een mooi stuk Moleanos, een witsteen afkomstig uit steengroeven in de buurt. Dirk leverde de steen, het uitkappen deed ik met plezier. 
Sophie e Dirk são um casal Belga de amigos que além disso partilham uma paixão por Portugal. Encontraram-se numa série de aulas de djembé e preferem a zona de Alcobaça. Por isso era óbvio eternizar tudo isso numa bela peça de Moleanos, pedra calcária que vem das pedreiras nos arredores. Dirk entregou a pedra, a gravação eu fiz com prazer. 



Een bezoek aan één van de steengroeven is overigens ook best indrukwekkend.
Visitar uma das pedreiras também é coisa impressionante.

Steengroeve   MOLEANOS    Pedreira

6 nov 2015

ROELAND VAN BRUGGE EN DE STRAAT VAN MAGELLAAN
ROELAND DE BRUGES E O ESTREITO DE MAGALHÃES


In 2007 schreef  ik voor de vereniging Vlaanderen-Lusitânia een brochure ‘Portugal in Brugge’, waarin ik op zoek ging naar sporen van en links met Portugal in Brugge. Dit is een fragment uit de brochure.

In de literatuur wordt in de omgeving van de Wijngaardstraat het ouderlijk huis gesitueerd van een ‘vergeten’ bruggeling, die recent door  de Brugse amateur-historicus Marcel Van Brussel terug onder de aandacht werd gebracht.
De ‘Straat van Magellaan’, genoemd naar de Portugese ontdekkingsreiziger Fernão Magelhães, werd eigenlijk ontdekt door één van zijn kanonniers, Roeland van Brugge (Roldán de Argote). In 1520 betekende de ontdekking van deze zee-engte in Patagonië een doorbraak in de eerste reis om de wereld. Een klokvormige heuvel in de Straat van Magellaan draagt trouwens heden ten dage nog zijn naam : “Campana Roldan”. Een erg boeiend verhaal dat echter te lang is om hier volledig te vertellen.           

Wilt u het volledige verhaal horen? Marcel van Brussel geeft zijn lezing ‘Bruggeling op de eerste reis rond de wereld’ op 12 november in de Cultuurbibliotheek in Brugge.

Em 2007 escrevi para a associação Vlaanderen-Lusitânia uma brochura ‘Portugal em Bruges’, na qual fui à procura de vestígios concretos e coisas relacionadas à presença portuguesa em Bruges. Esta é um fragmento da brochura.

Na literatura está situada na zona da Wijngaardstraat a casa paterna de um concidadão ‘esquecido’, para quem recentemente um historiador amador brugense, Marcel Van Brussel, chamou a atenção.
O ‘Estreito de Magalhães’, que deve o seu nome ao descobridor português Fernão de Magalhães, no fundo foi descoberto por Roeland de Bruges (Roldán de Argote), um artilheiro de um dos barcos daquele. Graças à descoberta desta passagem na Patagónia (em 1520), a primeira viagem em redor do mundo tornou-se realidade. Ainda hoje em dia uma colina campanulada no Estreito de Magalhães é chamada ‘Campana Roldán’. É uma história realmente apaixonante mas demasiado complicada para contar aqui.


Querem ouvir a história completa? Marcel van Brussel apresenta a sua palestra ‘Brugense na primeira viagem à volta do mundo’ no dia 12 de novembro na Cultuurbibliotheek em Bruges.

5 nov 2015

OBIDOS: LITERAIRE STAD
ÓBIDOS: VILA LITERÁRIA
Sedert enige tijd zet Obidos in op Cultureel Toerisme en presenteert zich als Literaire Stad. Deze kleine stad, met nauwelijks meer dan 3000 inwoners, in de buurt van Caldas da Rainha, opende in de laatste twee jaar 11 boekenwinkels. Verschillende andere initiatieven toverden het pitoreske middeleeuwse Obidos om tot een plaats waar het boek centraal staat.  www.visitcentrodeportugal.com.pt/obidos
Desde algum tempo Óbidos está a apostar no Turismo Cultural e apresenta-se como Vila Literária. Esta pequena vila, com pouco mais de 3000 habitantes, perto de Caldas da Rainha, nos últimos dois anos abriu 11 livrarias. Varias outras iniciativas tornaram Óbidos, vila pitoresca medieval, num local onde o livro é a figura principal. www.visitcentrodeportugal.com.pt/pt/obidos

Bovendien is er zopas een literair hotel geopend, met 30 kamers en 45.000 boeken, uniek in het land… en in de wereld (althans volgens Telmo Faria en Marta Garcia, de eigenaars), niet door het opzet, maar door de omvang. The Literary Man, zoals ze hun project hebben genoemd, brengt het beste van twee werelden samen, hotel en literatuur. Gelegen in de rua Dom João de Ornelas in Obidos, was het gebouw vroeger een convent, later een herberg en nu wordt het een literair hotel.
Além disso acaba de abrir um hotel literário, com 30 quartos e 45 mil livros, único no país… e no mundo (pelo menos no entender de Telmo Faria e de Marta Garcia, os proprietários), não pelo conceito, mas pela grandeza. The Literary Man assim denominaram este seu projeto que junta o melhor de dois mundos, a hotelaria e a literatura. Situado na rua Dom João de Ornelas, em Óbidos, este edifício começou por ser um convento, deu lugar a uma estalagem e agora renasceu como hotel literário.

Maar wat betekent dat, een literair hotel? De naam zegt het zelf, het is niets meer en niets minder dan een hotel waar we boeken vinden, zowat overal verspreid, niet alleen als decoratief element maar in de eerste plaats als drager van cultuur. Alle boeken die in het hotel beschikbaar zijn liggen er om gelezen te worden. Het zijn er 45.000, van de oude literaire klassiekers tot recenter werk, onderverdeeld in alle mogelijke stijlen en categoriën, hoewel het merendeel engelstalig.
Mas o que é isto de ser um hotel literário? O nome é autoexplicativo, é nada mais, nada menos que um hotel onde podemos encontrar livros espalhados um pouco por todo o lado, não só como artefacto decorativo, mas, primordialmente, como veículo de cultura. Todos os livros disponíveis no hotel têm como objetivo serem lidos. São 45 mil livros, dos velhos clássicos à literatura mais moderna, divididos por todos os estilos e categorias literárias possíveis, sendo que a grande maioria se encontram em língua inglesa.


(Bron/Fonte:www.conexaolusofona.org)

3 nov 2015

LARA TAVEIRNE: MET DEBUUTPRIJS 2015 NAAR PORTUGAL
LARA TAVEIRNE: COM PRÉMIO DE ESTREIA 2015 A PORTUGAL
De Brugse auteur en regisseur Lara Taveirne heeft zopas op de Boekenbeurs in Antwerpen de prijs voor het beste debuut 2015 gekregen voor haar roman ‘De kinderen van Calais’. Een leuk moment, zowat een week voor het uitkomen van haar volgende roman ‘Hotel zonder Sterren’, een boek dat de lezer naar Portugal brengt, naar het Bussaco Palace Hotel, in de buurt van Coimbra, door velen beschouwd als het mooiste hotel ter wereld.
A escritora e diretora brugense Lara Taveirne acaba de receber o prémio da melhor estreia 2015 na Feira do Livro em Antuérpia, por seu romance ‘De kinderen van Calais’ (Os filhos de Calais). Um momento engraçado, cerca de uma semana antes do lançamento de seu próximo romance ‘Hotel zonder sterren’ (Hotel sem estrelas), um livro que leva o leitor a Portugal, ao Bussaco Palace Hotel, perto de Coimbra, considerado por muitos o melhor hotel do mundo.

Over het boek.
Een manier om voor altijd van elkaar te houden hadden ze al gevonden. Dat was door nooit bij elkaar te komen. Maar tien jaar en elk een huwelijk later krijgt Andreas heel vroeg in de ochtend telefoon. Zij is het. Ze ademt diep in. Dan zegt ze: “Andreas? Ik geloof dat ik een heel mooi cadeau heb.” Hij doet niks liever dan geloven wat zij gelooft. Ze heeft ooit gezegd: “Ik geloof dat ik nooit meer van je zal herstellen.” Twee dagen wil ze hem geven. Twee dagen alleen met z’n twee. “Je vrouw en mijn man hoeven natuurlijk nooit iets te weten te komen.
Sobre o livro.
Já tinham encontrado uma maneira de namorar para sempre. Faziam isso nunca se encontrando. Mas depois de dez anos e um casamento cada, Andreas recebe um telefonema muito cedo de manhã. É ela. Ela respira fundo. E diz: “Andrew? Acredito que tenho um presente muito agradável.” Ele não quer nada mais que acreditar no que ela acredita. Ela disse uma vez: “Acredito que nunca mais me vou recuperar de ti.” Dois dias quer dar-lhe. Dois dias só os dois. “Claro que a tua mulher e o meu marido nunca têm que saber alguma coisa.

Andreas heeft altijd geweten dat ze te veel fantasie heeft. Maar daar is hij net voor gevallen. En ook voor haar ogen als ze leugens vertelt. In Portugal ligt de plek waar Larissa die twee dagen met Andreas wil doorbrengen: het Bussaco Palace Hotel, het allermooiste hotel van Europa. Omdat ze na tien jaar recht hebben op superlatieven. Met een uiterst trefzekere maar lichte pen neemt Lara Taveirne ons mee op een vastberaden reis naar het verlangen, met een ongewisse uitkomst.

Uittreksel - Exerto

Andreas sempre tem sabido que ela tem muita imaginação. Mas foi por isso que gostava dela. E também dos seus olhos enquanto ela estava a dizer mentiras. O lugar onde Larissa quer passar os dois dias com Andrew fica em Portugal, o Bussaco Palace Hotel, o hotel mais bonito da Europa. Porque após dez anos têm direito a superlativos. Com uma caneta leva mas extremamente precisa, Lara Taveirne leva-nos numa viagem resoluta ao desejo, com um resultado incerto.