XAVE DEBUTEERT MET SINGLE 'SE FOI AMOR'

XAVE ESTREIA COM SINGLE 'SE FOI AMOR'

XAVE is een muzikaal project van de schrijver/journalist Rodrigo Guedes de Carvalho en fadista Isabelinha (Isabel Costa de Sousa), die zonet 'Se foi Amor' hebben uitgebracht, de eerste single van hun debuutalbum dat in april op de markt komt.

XAVE é um projeto musical do escritor/jornalista Rodrigo Guedes de Carvalho e da fadista Isabelinha (Isabel Costa de Sousa), que acabam de lançar 'Se foi Amor', primeiro single do álbum de estreia, que sairá em abril.

Rodrigo, presentator van het Jornal da Noite op SIC, is auteur van de tekst en muziek en zegt dat hij altijd al van muziek hield, van platen, teksten lezen, riskeren om mee te zingen voor de spiegel, terwijl zijn tennisraket als gitaar diende. Maar de muziek bleef in een schuif verborgen, ergens diep binnenin en plots realiseerde hij zich dat 40 jaar voorbij waren toen hij zich aan de piano zette en de belofte aan het kind voor de spiegel nakwam. Enkele jaren terug gaf Rodrigo Guedes de Carvalho reeds blijk van zijn passie voor muziek. In 2015 was hij auteur van tekst en muziek van 'Cansada', het nummer dat acht grote vrouwelijke Portugese stemmen (Aldina Duarte, Ana Bacalhau, Cuca Roseta, Gisela João, Manuela Azevedo, Marta Hugon, Rita Redshoes e Selma Uamusse) samen bracht om stem te geven aan APAV (Portugese Vereniging voor steun aan Slachtoffers), in een hymne voor de slachtoffers van huiselijk geweld. stonedletters.blogspot.com 2015-03

Rodrigo, apresentador do Jornal da Noite na SIC, é autor da música e da letra e diz que desde sempre gostou da música, dos discos, ler as letras, frente ao espelho arriscar cantar, a fingir que a raquete de ténis era uma guitarra. Mas sempre guardou a música numa gaveta funda dentro de si e de repente deu-se conta que tinham passado 40 anos até que se sentou ao piano e finalmente chegou a pagar a promessa ao miúdo em frente ao espelho. Há uns anos Rodrigo Guedes de Carvalho já demonstrou a sua paixão pela música. Em 2015 foi o autor da letra e da música de 'Cansada', o tema que juntou oito grandes vozes femininas portuguesas (Aldina Duarte, Ana Bacalhau, Cuca Roseta, Gisela João, Manuela Azevedo, Marta Hugon, Rita Redshoes e Selma Uamusse) para dar voz à APAV (Associação Portuguesa de Apoio à Vítima), numa canção-hino pelas vítimas de violência doméstica. stonedletters.blogspot.com 2015-03

Isabelinha groeide op aan de kust, ver van het melancholische licht van de Fado, maar reeds als kind was muziek overal aanwezig. In het klassiek ballet, dat ze beoefende tot haar 17de, of thuis, waar elke dag Jazz, Bossa Nova, klassiek en Fado te horen waren. Maar Fado nam altijd al een speciale plaats in en ondertussen zingt ze al 8 jaar in de Clube de Fado in Lissabon.

Isabelhina cresceu junto à praia, longe da melancólica luz do Fado, mas desde criança a música estava em toda a parte. No ballet clássico, que praticou até aos 17 anos, ou em casa, onde todos os dias se ouvia Jazz, Blues, Bossa Nova, música erudita e Fado. Mas o Fado ocupava um lugar à parte e entretanto há 8 anos que canta no Clube de Fado, em Lisboa.

SE FOI AMOR Se foi amor Cabia na palma da mão Caía ao chão e não se via Qualquer ventinho o levava Não foi amor Não foi desenho, foi rascunho Um mês de junho a escaldar Foi só carinho a dar, a dar Foi só sorriso a corar Não foi amor Se foi amor Foi pequenino e voou Dele restou um grão na areia Mas volta e meia, vai e volta Vai e volta Foi só calor e um gelado A despedida ao pé do carro O pai que chama - eu tenho de ir Não foi amor, não foi amor Então que foi? © Letra: Rodrigo Guedes de Carvalho

ALS HET LIEFDE WAS Als het liefde was Ze zou in mijn handpalm passen Viel ze op de grond, onzichtbaar Elk briesje zou haar gewoon meevoeren Het was geen liefde Het was geen schets, het was een ontwerp Een maand juni op zijn heetst Het was slechts tederheid geven, geven Slechts een glimlach die doet blozen Het was geen liefde Als het liefde was Ze was klein en vluchtig Er restte slechts een korrel in het zand Maar zo nu en dan gaat ze en keert terug Ze gaat en keert terug Het was gewoon hitte en een ijsje Het afscheid nemen bij de wagen Vader die belt, ik moet gaan Het was geen liefde, het was geen liefde Maar wat was het dan? © Tekst: Rodrigo Guedes de Carvalho - eigen vertaling

VALENTIJN EN DE PORTUGESE TRADITIES

DIA DE SÃO VALENTIM E AS TRADIÇÃO PORTUGUESAS

In volle periode van de Dag der Geliefden en kloppende harten, loont het de moeite om op zoek te gaan naar de Portugese tradities in verband met de liefde.

Em plena época do Dia dos Namorados e de corações palpitantes, vale a pena descobrir as tradições portuguesas em relação ao amor.

De 'Lenços dos Namorados' zijn een traditie afkomstig uit de regio's Minho, Alentejo en de Azoren. De eerste zakdoeken -ook bekend als 'Lenços dos Pedidos'- werden aanvankelijk in twee kleuren (zwart en rood) gemaakt door vrouwen van lagere klassen die probeerden na te maken wat bij de adel gemeengoed was. De traditie gaat terug tot de 17de en 18de eeuw maar werd in de 19de eeuw pas echt populair.

Os Lenços dos Namorados são uma tradição que têm origem nas regiões do Minho, Alentejo e Açores. Os primeiros lenços -também conhecido por Lenços dos Pedidos- inicialmente eram pontuados a duas cores (preto e encarnado) e foram criados por mulheres de classes baixas tentando reproduzir uns outros que eram comuns na fidalguia. A tradição remonta aos séculos XVII e XVIII mas popularizou-se a partir do séc. XIX.

Het was een poëtisch en artistiek middel voor jonge vrouwen van huwbare leeftijd, een verklaring van intieme liefde aangeboden aan de jonge man van hun dromen. De jonge borduursters werkten naar eigen smaak, in linnen of katoen, volgens de financiële draagkracht van de meisjes. De liefdesboodschappen werden in vers geschreven (bvb: "In het midden van deze zakdoek / Staat jouw naam geborduurd / Hier in mijn hart / Jouw gezicht geportretteerd") en werden altijd vergezeld van bijhorende symbolen als harten, duiven, bomen van het leven en van fortuin. De jongen die de verkering accepteerde bond de doek om zijn nek op zijn zondagse pak en showde die met trots. Als hij niet aanvaardde bracht hij de zakdoek terug. Zowel vroeger als heden ten dage blijft een 'Lenço de Namorados' een liefdevol geschenk, altijd uniek en dierbaar.

Era forma poética e artística utilizada pelas moças em idade de casar, uma declaração de amor íntima oferecida ao rapaz que desejava. A jovem bordadeira bordava a seu gosto, em linho ou algodão, conforme as posses das raparigas. As mensagens de amor eram escritas em verso (por exemplo: "No centro deste lencinho / O teu nome está garbado / Dentro em meu coração / O teu rosto retratado") e sempre acompanhadas de símbolos alusivos como corações, pombas, árvores da vida e da fortuna. Aceitando o namoro, o rapaz atava o lenço ao pescoço sobre o fato de domingo, exibindo-o com orgulho. Não sendo correspondida, este devolvia o lenço. Ontem como hoje um Lenço de Namorados continua a ser um presente de amor sempre único e precioso.

In de Minho is er de traditie van de 'Cantarinha dos Namorados' (Kruik van de Geliefden), ook bekend als 'Cantarinha das Prendas' of 'Cantarinha de Guimarães', een traditie uit Guimarães, die veel gelijkenis vertoont met de Lenço dos Namorados, maar dan in klei. De Cantarinha dos Namorados is een aardewerkproduct, gemaakt in rode klei die zeven uur lang is gebakken en versierd met kleine gekristalliseerde bloemen, aardewerk van voortreffelijk Portugees vakmanschap.

No Minho há a tradição da Cantarinha dos Namorados, também conhecida por Cantarinha das Prendas ou Cantarinha de Guimarães, tradicional de Guimarães, e que é, grosso modo, uma correspondência do Lenço dos Namorados em barro. A Cantarinha dos Namorados é um produto oleiro, feita em barro vermelho cozido por sete horas, e ornamentada com pequenos floreados de mica esmigalhada, um produto oleiro de excelência do artesanato português.

Volgens de traditie moest een jongen, voordat hij een officieel huwelijksaanzoek deed, deze vaas aan zijn vriendin aanbieden als een vorm van huwelijksaanzoek. Als de vaas werd geweigerd, betekende dit dat de vriendin het verzoek had afgewezen, terwijl als ze werd aanvaard, het verzoek geformaliseerd werd en de vraag voor verloving alleen nog afhankelijk was van de instemming van de ouders. Vanaf dat moment werd de Cantarinha gebruikt om de geschenken voor de verloofden te bewaren. Het ging om goud of dingen met meer symbolische waarde, maar ook 'rifas', stukjes papier die een bepaald geschenk voor het nieuwe paar beschreven.

Segundo a tradição um rapaz, antes de fazer o pedido oficial de casamento, tinha que oferecer esta jarra à namorada como forma de pedido de casamento. Se a cantarinha fosse recusada, significava que a namorada tinha rejeitado o pedido enquanto que se fosse aceite, estava formalizado o pedido particular, passando a depender apenas da vontade dos pais o anúncio do noivado. A partir desse momento a Cantarinha servia para guardar os presentes dados aos noivos. Era ouro ou coisas de valor mais simbólico, mas ainda havia uma hipótese de lá se colocarem rifas, pedaços de papel que representavam determinada prenda para o novo casal.

De Cantarinha bestaat uit drie delen: de vaas aan de basis, duidelijk groter, die de welvaart van het paar voorstelt, de kleine vaas erboven, zichtbaar kleiner, die de problemen symboliseert waarmee elk verloofd of getrouwd paar geconfronteerd wordt en tot slot de afwerking in de vorm van een vogel, waarvan sommigen zeggen dat het de geheimen van de relatie weergeeft. Tegenwoordig worden de Cantarinhas niet langer gebruikt om iemands hand te vragen of om sieraden te houden, maar worden ze beschouwd als 'bewakers' van liefdesgeheimen en -verhalen.

A Cantarinha é composta por três partes: a cantarinha da base, claramente maior, representando a prosperidade do casal; a cantarinha que se sobrepõe a essa, visivelmente mais pequena, simbolizando os problemas que qualquer par de noivos ou casados tem de enfrentar; e por fim, o remate é feito com um pássaro, que alguns dizem ser o guarda-segredos da relação. Atualmente, as Cantarinhas já não são propriamente usadas para pedir a mão a alguém nem para guardar joias, mas assumem-se como 'guardiãs' de segredos e de histórias de amor.

Om muzikaal af te ronden: 'Dois Namorados' (Twee Geliefden) is een nummer uit 'Rosa', het meest recente album van Luísa Sobral en vertelt een waargebeurd verhaal, waarop Luísa Sobral verliefd werd. Het is het verhaal van Maria en Armando die elkaar ontmoetten in 1942 toen zij zeven was en hij zes. Zij huwde, hij niet en zij verloren elkaar gedurende 68 jaar uit het oog. Na al die jaren ontmoetten ze elkaar opnieuw, werden verliefd en zijn nu, op hun 85ste, geliefden.

Para terminar musicalmente: 'Dois Namorados' é um dos temas de 'Rosa', o álbum mais recente de Luísa Sobral e que conta uma história real, pela qual Luísa Sobral se apaixonou. É a história de Maria e Armando que conheceram-se em 1942 quando ela tinha sete anos, ele seis. Ela casou, ele não e perderem-se de vista durante 68 anos. Passados todos estes anos voltaram a encontrar-se, apaixonaram-se e aos 85 anos são agora namorados.

DOIS NAMORADOS Quando nada indicava que a vida que levava fosse mudar rápido assim Pois eu era mais velha que os velhinhos do jardim Quando os dias não passavam e só falava na saúde vi-te na rua reconheci-te dos nossos tempos de juventude Não tinhas casado nem tinhas ninguém e disseste ser feliz assim Que a única mulher de quem gostaste de verdade mas que já tinha cara-metade foi de mim E dormimos encaixados dois namorados sem tempo a perder cabelos brancos desalinhados pés entrelaçados já sem medo de adormecer E eu que acreditava que a vida só nos dava um amor assim uma só vez Dou-te um abraço apertado e vamos de braço dado pra todos verem o que a vida fez E dormimos encaixados dois namorados sem tempo a perder cabelos brancos desalinhados pés entrelaçados já sem medo de adormecer © Letra: Luísa Sobral

TWEE GELIEFDEN Toen niets te kennen gaf dat het leven dat ik leidde zo snel zou veranderen Omdat ik ouder was dan de oudjes in het park Toen de dagen voorbij kropen en alleen nog over gezondheid werd gepraat zag ik jou op straat ik herkende je uit onze jeugdjaren Jij was niet getrouwd je had zelfs niemand en je zei dat je gelukkig was zo Dat de enige vrouw die je echt leuk vond maar die al een wederhelft had dat ik dat was En we slapen lepeltje lepeltje twee geliefden geen tijd te verliezen wit haar in de war voeten in elkaar verstrengeld niet meer bang om in te dommelen En ik die geloofde dat het leven ons slechts één keer dergelijke liefde geeft Ik omhels je stevig en we lopen arm in arm om iedereen te laten zien wat het leven heeft gedaan En we slapen lepeltje lepeltje twee geliefden geen tijd te verliezen wit haar in de war voeten in elkaar verstrengeld niet meer bang om in te dommelen © Tekst: Luísa Sobral - eigen vertaling

MELODY GARDOT EN LISSABON

MELODY GARDOT E LISBOA

Deze Amerikaanse jazz-blues zangeres verjaart op 2 februari (°1985). Zij woonde in 2011 een tijdje in Lissabon en bracht het jaar daarop haar album 'The Absence' op de markt, een plaat waarop nogal wat Portugese invloeden terug te vinden zijn. Het nummer 'Amalia' doet denken aan de fado legende, maar dan alleen op muzikaal vlak. Er is ook een duet, 'Se voce me ama', met de Braziliaan Heitor Teixeira Pereira (Heitor TP), voormalig gitarist van Simply Red, die ook werkte met grootheden als Elton John en Rod Stewart. Ook in het mooie 'Lisboa' waagt Melody Gardot zich aan een stukje Portugees.

No dia 2 de fevreiro esta cantora americana de jazz e blues faz anos (°1985). Em 2011 morou por um tempo em Lisboa e no ano seguinte lançou o seu álbum 'The Absence', um disco no qual encontra-se muitas influências portuguesas. A música 'Amalia' faz pensar na lenda do fado, mas neste caso apenas a nível musical. Há também um dueto, 'Se você me ama', com o brasileiro Heitor Teixeira Pereira (Heitor TP), ex-guitarrista do Simply Red, que também trabalhou com grandes nomes como Elton John e Rod Stewart. Na bela canção 'Lisboa' Melody Gardot também se aventura a cantar em português.

Lisboa, ai Lisboa / The sorrow of your days gone by /Now the heathen land of lovers should lay / Beneath all your vacant skies Lisboa, Lisboa / From Alfama's arms to Liberdade / Paper lanterns, falling embers / And quiet cantors sing of saudade The ever twilight amber of your alleyways / Paint the air of evening oh so well / And strolls about the river bank / Suggests there's history left to tell Lisboa, ai Lisboa / A paradise beside the sea / There's a beauty / To the absence of tainting all of your scenery Lisboa é Lisboa Lisboa é Pessoa                 (Lissabon is Lissabon, Lissabon is Pessoa) Lisboa tem Chiado, Alfama e tem Fado       (Lissabon heeft Chiado, Alfama en Fado) Maria de Severa, de um tempo que já era  (Maria de Severa, uit vervlogen tijden) Nas ruas de Lisboa eu vou                            (Ik loop door de straten van Lissabon) Nas tuas colinas, milagres e sinas              (Op jouw heuvels mirakels en fataliteit) Nas praças, rainhas, flores e rimas             (Op de pleinen koninginnen, bloemen en rijmen) Eu vou, Lisboa                                                (Ik ga, Lissabon) © Letra: Melody Gardot                                               © Tekst: Melody Gardot - eigen vertaling