LETTERS IN STEEN EN PORTUGAL

WELKOM - SEJA BEM-VINDO

Van Jeroen Boudens leerde ik letters in steen verwerken. Muziek bracht mij naar Portugal waar ik verliefd werd op het land, zijn inwoners en fado. Van deze passies heb ik een cocktail gemaakt, met behoorlijk wat muziek toegevoegd. Welkom op deze blog waar je hopelijk ook jouw ding vindt. Het letterkappen is echter al een tijdje beperkt door een hardnekkige tendinitis...

Jeroen Boudens ensinou-me a escultura das letras em pedra. A música trouxe me a Portugal onde apaixonei-me pelo paÍs, pelos habitantes e pelo fado. Destas paixões fiz um cocktail, colocando bastante música. Seja bem-vindo neste blog e espero que vá gostar. No entant, há algum tempo a esculptura de letras tem sido limitada por uma tendinite teimosa.... (Sou belga, então peço desculpa por erros de tradução)

11 mrt 2013


SAMUEL ÚRIA : PORTUGESE INDIE MUZIEK
SAMUEL ÚRIA : MÚSICA INDIE PORTUGUESA

De zanger, bekend om de langste bakkebaarden van de Portugese muziekscene, bracht recent zijn vierde soloplaat uit. Op ‘O Grande Medo do Pequeno Mundo’ staan 13 nummers die perfect kaderen in de a-commerciële levensvisie van de artiest. Hij maakt deel uit van FlorCaveira, een onafhankelijk label in Portugal dat jaarlijks een aantal platen buiten het traditionele commerciëel circuit uitbrengt. Een eigenzinnig en vernieuwend talent, dat niet terugschrikt voor een experiment. Zo nam hij in 2009 thuis een volledige plaat op (‘A Descondecoração de Samuel Úria’) maar dan wel op één dag. Alles werd gefilmd, kwam live op internet terwijl de kijkers suggesties per e-mail konden doorsturen.
Hoewel sommige nummers echte ballades zijn, is de ironie nooit ver weg. Enkele citaten van Samuel Úria verduidelijken veel:
   ‘...Soms gaat liefde over afkeer ... de mooiste liefdesverklaring is niet ‘ik zal voor altijd van je houden’, maar wel ‘ik zal mijn best doen om voor altijd van je te houden...’ ’.
   ‘...ik weet dat als ik moet kiezen tussen 3000 mensen die de plaat kopen omdat ik mijn eigen identiteit opgaf of 1000 die me willen zoals ik ben, dan verkies ik die 1000...’.
   ‘...Ik schaam me niet om commerciële popsongs te schrijven, ik voel dit niet aan als mezelf verkopen, maar het ligt niet in mij om te denken aan wat een song kan opbrengen terwijl ik componeer...’.
Gastmuzikanten op de cd zijn o.a. Manuel Cruz, Jorge Rivotti en António Zambujo.
Mijn voorkeur gaat echter naar het nummer ‘Eu seguro’, gezongen in duet met Márcia.


(bron/fonte: youtube.com/watch?v=SrHm-4X99fI)

O cantor, conhecido pelas patilhas mais longas da cena musical Portuguesa, lançou recentemente seu quarto álbum solo. ‘O Medo Grande do Pequeno Mundo’ contém 13 temas que se encaixam perfeitamente na perspectiva não comercial do artista. Ele é membro do movimento FlorCaveira, uma editora discográfica independente portuguesa que anualmente lança bastantes discos fora do circuito comercial tradicional.
Um talento teimoso e inovador, que não tem medo de experimentar. Assim, em 2009, escreveu e gravou, num só dia, um disco inteiro em sua casa. Tudo foi filmado e transmitido em directo pela internet, enquanto os espectadores forneciam sugestões via email.
Apesar de algumas músicas serem verdadeiras baladas, a ironia está sempre presente. Algumas citações de Samuel Úria explicam muito:
‘...Às vezes, o amor passa pelo desamor ... a maior declaração de amor que se pode fazer não é ‘vou amar-te para sempre’, mas sim ‘vou querer amar-te para sempre...’ ’.
‘...sei que, entre haver três mil pessoas que comprem o disco porque perdi a identidade ou mil porque me querem a mim, prefiro as mil...’.
‘...Não me escandalizo se escrever canções pop comerciais, não sinto que me estou a vender, mas ai de mim se pensar no que vou ganhar com um tema quando o faço...’.
Músicos convidados do CD incluem Manuel Cruz, Jorge Rivotti e António Zambujo.
Mas a minha preferência vai para o tema "Eu seguro", cantado em dueto com Márcia.

Eu Seguro
Quando o tempo for remendo,
Cada passo um poço fundo
E esta cama em que dormimos
For muralha em que acordamos,
Eu seguro
E o meu braço estende a mão que embala o muro.

Quando o espanto for de medo,
O esperado for do mundo
E não for domado o espinho
Da carne que partilhamos,
Eu seguro.
O sustento é forte quando o intento é puro.

Quando o tempo eu for remindo,
Cada poço eu for tapando
E esta pedra em que dormimos
Já for rocha em que assentamos,
Eu seguro.
Deixo às pedras esse coração tão duro.

Quando o medo for saindo
E do mundo eu for sarando
Dessa herança eu faço o manto
Em que ambos cicatrizamos
E seguro.
Não receio o velho agravo que suturo.

Abraços rotos, lassos,
Por onde escapam nossos votos.
Abraso os ramos secos,
Afago, a fogo, os embaraços
E seguro,
Alastro essa chama a cada canto escuro.

Quando o tempo for recobro,
Cada passo abraço forte
E o voto que concordámos
É o amor em que acordamos,
Eu seguro:
Finco os dedos e este fruto está maduro.

Quando o espanto for em dobro,
O esperado mais que a morte,
Quando o espinho já sarámos
No corpo que partilhamos,
Eu seguro.
O que então nascer não será prematuro.

Uníssonos no sono,
O mesmo turno e o mesmo dono,
Um leito e nenhum trono.
Mesmo que brote o desabono
Eu seguro,
Que o presente é uma semente do futuro. 
                                                         © Samuel Úria
Ik weet het zeker
Als de tijd lapwerk was,
Elke stap een diepe put
En dit bed waarin we slapen
Een vesting waarin we ontwaken,
Dan weet ik het zeker
En mijn arm strekt zich over de muur.

Als verbazing komt door schrik,
De verwachting realiteit wordt
En de doorn niet wordt verwijderd
Uit het vlees dat wij delen,
Dan weet ik het zeker.
Het houvast is sterk als de intentie zuiver is.

Als ik mijn tijd nuttig zou besteden,
Elke put zou vullen
En deze steen waarop we slapen
De rots zou zijn waar we op zitten,
Dan weet ik het zeker.
Ik laat dit koude hart aan de stenen.

Wanneer de angst verdwijnt
En ik van het mensdom afstand neem
Maak ik van het restant een mantelkap
Waarin we beiden helen
En ik weet zeker.
Ik vrees de oude wonde niet die ik hecht.

Flauwe, vermoeide knuffels,
Langs waar onze beloftes ontsnappen
Ik verbrand de droge takken,
Ik knuffel de problemen in brand
En ik weet zeker,
ik verspreid de vlam in elke donkere hoek.

Eens de tijd herwonnen is,
Elke stap een stevige knuffel
En de belofte die we maakten
De liefde is waarmee we ontwaken,
Dan weet ik zeker:
Ik kruis mijn vingers en deze vrucht is rijp.

Wanneer de verbazing wordt verdubbeld,
De verwachting de dood overstijgt,
Wanneer we de doorn verwijderen
Uit het lichaam dat we delen,
Dan weet ik het zeker.
Wat dan geboren wordt zal niet prematuur zijn.

Eenstemmig in de slaap
Dezelfde bende en dezelfde meester,
Een ledikant en geen troon.
Zelfs al brengt het diskrediet
Ik weet zeker,
Dat het heden een kiem van de toekomst is.
                                        © Samuel Úria - eigen vertaling

1 opmerking: