CUCA ROSETA: OVER TRADITIONELE FADO EN BRYAN ADAMS
CUCA ROSETA: SOBRE FADO TRADICIONAL E BRYAN ADAMS 

Volgend jaar in maart komt de fadista haar album -Riû- voorstellen in de Brugse Stadsschouwburg. De plaat werd geproduceerd door de Braziliaan Nelson Motta en verzoent fado met de moderniteit. Hoe één en ander tot stand kwam kan ik niet beter beschrijven dan dit artikel in de ‘Correio Braziliense’.

Em março do próximo ano a fadista vem apresentar o seu álbum -Riû- no Teatro Municipal Brugense. O disco foi produzido pelo brasileiro Nelson Motta e reconcilia o fado com a modernidade. O artigo seguinte no ‘Correio Braziliense’ descreve como correu tudo isso, melhor do que eu posso.

““

Vergeet die fado in zijn ouderwetse vorm, in het zwart geklede smart. Op haar 33^ste komt de Lissabonse Cuca Roseta op haar derde cd aantonen dat het beroemdste muziekgenre van Portugal inderdaad ook vrolijk kan zijn. Niet toevallig gaf ze haar recentste werk de naam Riû. “Rio, zelfs uit de dood zal ik al lachend verrijzen” zingt Cuca in het openingsnummer, dat zij zelf schreef. Het gebrek aan serieux in de stem van de mooie Portugese kiemde op Braziliaanse grond, uiteraard in combinatie met de zonnige persoonlijkheid van de artieste.

Esqueça aquele fado com jeitão de antigo, vestido de preto e sofrido. Aos 33 anos, em seu terceiro disco, a lisboeta Cuca Roseta vem para mostrar que o género musical mais célebre de Portugal pode, sim, ser alegre. Não à toa, ela batizou o mais recente trabalho de Riû. “Rio de morrer, a rir ainda vou ressuscitar”, canta Cuca na faixa de abertura, em letra escrita por ela. A falta de sisudez no som da bela portuguesa tem — além, claro, da personalidade solar da artista — vestígio de terras brasileiras.

“Weet je welke de eerste show was die ik in mijn leven bijwoonde?”, vraagt ze enthousiast aan de telefoon. “Daniela Mercury”, antwoordt ze, trots. Naast de traditionele Portugese school en jazz vond Cuca Roseta ook belangrijke inspiratie bij Brazilianen. Zij is het die het zegt. “Ik bewonder de Beatles, Michael Jackson, Nat King Cole, Frank Sinatra, Edith Piaf, Amália Rodrigues en… Maria Bethânia”. De lijst Brazilianen die ze bewondert is zo uitgebreid dat het gaat van Tom Jobim tot Cidade Negra, langs Elis Regina, Seu Jorge en Ivete Sangalo. Haar binding met onze (Braziliaanse) populaire muziek bracht haar er toe een meester-producer voor haar nieuwe project te kiezen: Nelson Motta. De journalist, die al werkte met o.a. Elis Regina en Marisa Monte, stribbelde eventjes tegen vooraleer in de onderneming te stappen. Heel eventjes maar.

“Sabe qual foi o primeiro show a que assisti na vida?’, pergunta ela, animada, ao telefone. “Daniela Mercury”, responde, orgulhosa. Além da tradicional escola portuguesa e do jazz, Cuca Roseta tem nos brasileiros algumas das maiores inspirações. É ela quem diz. “Adoro Beatles, Michael Jackson, Nat King Cole, Frank Sinatra, Edith Piaf, Amália Rodrigues e… Maria Bethânia”. A lista dos brasileiros admirados por ela é tão vasta que vai de Tom Jobim a Cidade Negra, passando por Elis Regina, Seu Jorge e Ivete Sangalo. A intimidade com nossa música (Brazileira)   popular fez com ela escolhesse um mestre da produção para tocar seu novo projeto musical: Nelson Motta. O jornalista, que trabalhou com Elis Regina e Marisa Monte, entre outros, relutou um pouco antes de embarcar na empreitada. Mas foi só um pouco.

         

“ ‘Como uma onda’ (een nummer van Nelson met Lulu Santos) was een groot succes in Portugal. Ik kende zijn werk een beetje, in een interview citeerde hij me onder een nieuwe oogst aan artiesten, vanwege mijn deelname aan de film Fados van Carlos Saura” zegt Cuca. “Het wekte mijn interesse op om met hem te werken, maar de jaren verstreken. Op een dag belde hij me om te zeggen dat hij in Lissabon was en bij een etentje met mij wilde praten over een project. Ik was net begonnen aan de opname van mijn plaat en was op zoek naar een Braziliaanse producer, omdat men mij zei dat mijn muziek doet denken aan de Braziliaanse.”

“Como uma onda’ (de Nelson e Lulu Santos) fez muito sucesso em Portugal. Eu conhecia um pouco do trabalho dele e, em uma entrevista que ele deu, me citou em uma nova safra de cantores, por conta de minha participação do filme Fados, do Carlos Saura”, conta Cuca. “Surgiu interesse de minha parte em trabalhar com ele, mas os anos passaram. Um dia, ele me ligou dizendo que estava em Lisboa e queria jantar comigo para falar sobre um projeto. Eu estava começando a gravar meu disco e procurava um produtor brasileiro, pois disseram que minha música lembrava um pouco a música do Brasil.”

Twee vragen - Duas  perguntas / Cuca Roseta

Jou onlangs uitgebracht plaat brengt dit nieuwe concept van world-fado, die muziek van anderen een Portugese toets wil geven. Vertel eens iets  over de sound van dit project.

O disco recém-lançado por você traz este conceito novo de world fado, que busca “aportuguesar” músicas de outros lugares. Fale um pouco sobre a sonoridade deste projeto.

Fado is Immaterieel Werelderfgoed en heeft de wereld veroverd. Dat is een feit. Veel mensen kennen onze taal niet maar zijn verliefd op de muziek. Zoals flamenco of tango is fado een zeer intense, passionele muziekvorm, die mensen erg aanspreekt. Op deze plaat, brengen we fado samen met diverse culturen, zoals het Italiaanse lied, oude samba van Brazilië, Afrikaanse muziek en composities van de Uruguayaan Jorge Drexler en de Canadees Bryan Adams (die bovendien ook de foto voor de hoes leverde). Ik realiseerde me dat fado een zeer sterke kern heeft, zelfs vermengd met andere muzikale genres. Dit album is een reis door de wereld, die ons doet dromen. Het is een zeer positieve plaat, die de vrolijke kant van fado toont.

O fado é Património Imaterial da Humanidade e tem conquistado o mundo. A verdade é essa. Tem muita gente que não conhece a nossa língua, mas se apaixona pela música. Assim como o flamenco ou o tango, o fado é uma música muito intensa, apaixonante, que deixa as pessoas muito rendidas. Neste disco, trazemos até o fado diversas culturas, como a canção italiana, sambas antigos do Brasil, música da África e composições do uruguaio Jorge Drexler e do canadense Bryan Adams (que também fez a fotografia da capa). Percebi que o fado tem uma essência muito forte mesmo se misturando a outros géneros musicais. Este disco é uma viagem pelo mundo, que nos faz sonhar. É um disco muito positivo, que mostra o fado alegre.

Je gaat om met Portugese artiesten van de ‘nieuwe generatie’, zoals Carminho en António Zambujo?

Você convive com artistas portugueses da nova geração, como Carminho e António Zambujo?

Wij zijn allen muzikaal erg verschillend, dat maakt deze generatie zo interessant. Zambujo mengt fado met bossa nova, Carminho maakt meer traditionele fado. Mijn fado heeft wat meer van de school van Amália Rodrigues, met jazz elementen. Iedereen van ons heeft zijn invloeden en komt tot de creatie van zijn eigen fado, die ook een verschillend publiek aantrekt. Ik ken Zambujo en Carminho al een hele tijd. Portugal is klein, wij zijn goeie vrienden. Ana Moura is één van de grote referenties in Portugal op dit moment.”

Somos todos muito diferentes musicalmente, o que torna essa geração muito interessante. O Zambujo tem um cruzamento de fado com bossa nova, a Carminho faz um fado mais tradicional. O meu fado tem um pouco mais da escola da Amália Rodrigues, com influencia do jazz. Cada um de nós tem suas influências e acaba por criar seu próprio fado, o que chama públicos diferentes. Conheço Zambujo e Carminho há muito tempo. Portugal é muito pequenino, somos muito amigos. Ana Moura é uma das grandes referências de Portugal nesse momento.”

    ””

Bron/Fonte:Correio Braziliense)

In Brugge op 18 maart 2016, zonder twijfel ook met dit mooie ‘Amor Ladrão’.

Em Bruges dia 18 de março 2016, sem duvida também com esta bela ‘Amor Ladrão’.

 www.ccbrugge.be

Amor ladrão    Ele chega de sorriso gingão e no guião traz a vergonha no bolso se a coragem fosse uma condição ele era chefe da patrulha ladrão Ela não sonha não quer sequer sonhar ele tem um segredo pra contar ela hesita sempre a desconfiar ele acredita isto vai dar que falar O que será que ele tanto me quer se quiser mas não quer de onde veio quem é? se é cigano só se for adorado isso que tem encantado será que é ou não é? Eu vim pra roubar o teu coração mas quem roubou o meu foi a paixão dizem que ladrão que rouba ladrão tem direito a cem anos de perdão Se o teu bom deus me vai perdoar diz-lhe que cem anos hei-de-te amar e quem sabe um dia acreditar que foi ele quem nos fez encontrar                        © Cuca Roseta

Gangsterliefde Hij komt eraan met een spottende glimlach en in het script geen plaats voor schroom als lef tot norm verheven werd dan leidde hij een gangsterbende Zij droomt niet, wil niet eens dromen hij heeft een geheim te onthullen zij aarzelt, altijd achterdochtig hij gelooft dat het ‘talk of the town’ wordt Waarom wil hij mij zo graag als hij me al wil, maar hij wil niet van waar komt hij, wie is hij? als het snugger is alleen te beminnen wat genot geeft, klopt dat dan al dan niet? Ik ben gekomen om je hart te stelen maar passie was het die het mijne stal ze zeggen dat een dief die een dief besteelt recht heeft op honderd jaar pardon Als jou goede god mij wil vergeven zeg hem dat ik je 100 jaar zal beminnen en misschien gelooft hij op een dag dat hij het was die ons samen bracht                     © Cuca Roseta  - eigen vertaling

21^ste BEELDENROUTE LISSEWEGE
21a ROTA DE ESCULTURA EM LISSEWEGE

Nog tot eind volgende week (27/9) kan je in Lissewege de Beeldenroute gaan bekijken. Er staan ook een aantal heel mooie beletterde stenen!

Até o fim da próxima semana (27/9) pode ir ver em Lissewege a Rota de Escultura. Pode encontrar também varias pedras belas com letras.

Van Frank Ranson enkele monumentale werken.           

Algumas obras monumentais de Frank Ranson.

 

Tempo irrecuperável

frankranson website

Ik vond zelfs een Portugees element in Kunstencentrum ’t Vaartje, een ontmoetingscentrum voor artiesten met en zonder beperking. Deze mooie stoel maakt deel uit van de reeks ‘Europese Stoelendans’.

Encontrei até um elemento português no Centro de Artes ‘t Vaartje, um centro de encontro de artistas com e sem limitações. Esta bela cadeira faz parte da série ‘Dança Europeu das Cadeiras’.

www.tvaartje.be

In hetzelfde centrum stelt Luc Baeye ook enkele hele mooie werken voor.

No mesmo centro Luc Baeye também apresenta algumas obras belíssimas.

Abundância

Ai maldita flor.... cheiras mal por amor de Deus

THIAGO PETHIT EN EEN STRAAT IN BRUGGE
THIAGO PETHIT E UMA RUA EM BRUGES

Het is niet mijn gewoonte om hier ook Braziliaanse muziek te behandelen, maar ik maak deze keer graag een uitzondering.

Não tenho o hábito de tratar aqui da música brasileira, mas agora, com prazer, vou fazer uma exceção.

Thiago Pethit, zanger uit Sao Paulo, bracht zijn album ‘Berlim, Texas’ uit in 2010. Ik vond het indertijd een schitterend debuut, jammer genoeg kreeg het naderhand niet het gewenste vervolg. Op de plaat staat ook het nummer ‘Mapa Mundi’ dat ik onlangs ook toevallig op YouTube terugvond.

O cantor paulistano Thiago Pethit lançou seu álbum ‘Berlim, Texas’ em 2010. Na altura achava que era uma estreia brilhante, mas depois infelizmente não teve a continuação desejada. No álbum também encontra-se o tema ‘Mapa Mundi’, que recentemente por acaso encontrei no YouTube.

Blijkt dat in de videoclip een (korte) scene zit waarin een jongeman rustig door de Oostmeers in Brugge fietst en op het einde nog eens terugkeert ook. Het intrigeert me enerzijds hoe Thiago Pethit hier in Brugge terecht kwam en anderzijds wie de lokale jongeman op de fiets kan zijn.

Alle tips zijn welkom.          

Vendo o vídeo clipe descobri que tem uma cena (curta) em que um jovem calmamente anda de bicicleta pela rua Oostmeers em Bruges e no fim também volta por atrás. Por um lado fico intrigado como Thiago Pethit chegou a escolher Bruges, por outro lado quem pode ser é o jovem local na bicicleta.

Todas as sugestões são bem-vindos.

Mapa-Múndi Me escreva uma carta sem remetente Só o necessário e se está contente Tente lembrar quais eram os planos Se nada mudou com o passar dos anos E me pergunte o que será do nosso amor? Descreva pra mim sua latitude Que eu tento te achar no mapa-múndi Ponha um pouco de delicadeza No que escrever e onde quer que me esqueças Eu te pergunto o que será do nosso amor? Ah, se eu pudesse voltar atrás                                                                                   © Thiago Pethit

Wereldkaart Schrijf me een brief zonder afzender Alleen het nodige en als het je bevalt Probeer dan de plannen te herinneren Of er niets is veranderd door de jaren heen En vraag me wat er van onze liefde zal worden? Geef me jou breedtegraad door Dan probeer ik jou te vinden op de wereldkaart Voeg wat tederheid toe aan wat je schrijft En waar je me wenst te vergeten Ik vraag je wat er van onze liefde zal worden? Ach, kon ik maar terug achteruit                                                        © Thiago Pethit  - eigen vertaling

MARIA JOÃO PIRES EN KOOR GULBENKIAN GENOMINEERD VOOR OSCARS KLASSIEKE MUZIEK
MARIA JOÃO PIRES E CORO GULBENKIAN NOMEADOS PARA ÓSCARES DA CLÁSSICA

De Portugese pianiste Maria João Pires is in september kandidaat voor een Gramophone Award in de categorie Concerten en dit voor de opname van het 3^de en 4^de pianoconcert van Beethoven, samen met het Zweeds Radio Symfonieorkest, gedirigeerd door Daniel Harding.

A pianista portuguesa Maria João Pires é candidata a receber em setembro um Prémio Gramophone na categoria Concerto pela gravação dos Concertos n.° 3 e n.° 4, de Beethoven, com a Sinfónica da Rádio Sueca, dirigida por Daniel Harding. 

In de categorie Opera is het Koor Gulbenkian ook kandidaat voor een Gramophone Award, want het zat in de produktie van de opera Elektra van Richard Strauss op het Festival van Lyrische Kunst in Aix-en Provence in 2013, waarvan de DVD opname (op het label Bel Air Classiques) op de lijst van de 6 mogelijke winnaars staat.

Noutra categoria, a de Ópera, o Coro Gulbenkian é também candidato à obtenção de um Prémio Gramophone, pois integrou a produção da ópera Elektra, de Richard Strauss, no Festival de Arte Lírica de Aix-en-Provence de 2013, cuja edição em DVD (saída na Bel Air Classiques) se perfila na lista dos seis possíveis vencedores.

De Awards van het tijdschrift Gramophone worden sinds 1977 in Londen jaarlijks toegekend in de maand september en bekronen uitsluitend opnamen die sinds de zomer van het voorafgaande jaar zijn uitgekomen. Onderverdeeld in 17 categoriën (12 voor de opnamen en 5 speciale awards) worden ze algemeen beschouwd als de Oscars van de klassieke muziek. Onder de 12 winnaars wordt nadien ook de Opname van het Jaar gekozen. Dit jaar vindt de prijsuitreiking plaats op 17 september.

Os prémios da revista Gramophone são atribuídos anualmente desde 1977, sempre no mês de setembro, em Londres, e destinam-se a premiar exclusivamente gravações editadas desde o verão do ano anterior. Divididos em 17 categorias (12 de gravações e cinco prémios especiais), são considerados comummente como os óscares da música clássica mundial. Dentre os 12 vencedores, é depois votada a Gravação do Ano. Este ano a entrega vai ocorrer a 17 de setembro.

BELGISCHE PROF BRENGT VISCONSERVENINDUSTIE WEER TOT LEVEN IN PORTIMÃO
PROFESSOR UNIVERSITÁRIO BELGA FAZ RENASCER INDÚSTRIA CONSERVEIRA DE PEIXE EM PORTIMÃO

Conserven in bokaal. Saboreal vervangt blik door  glas.

Conservas em frasco. A Saboreal trocou as latas pelo vidro.

Drie jongeren, twee Portugezen en een Belg, de oudste 34 jaar, hebben een alternatief artisanaal conservenbedrijf opgestart. Het enige in de streek van Portimão, een stad waar ooit ​​meer dan 20 conservenfabrieken stonden.

Ingeblikte stekelbaars met wortelen en koriander of makreel met olijven en geroosterde amandelen. Alles in glas. Het zijn specialiteiten die twee Portugezen en een Belg creëren in een klein ambachtelijk conservenbedrijf in Ferragudo, in de Algarve.

Três jovens, dois portugueses e um belga, o mais velho com 34 anos, criaram uma empresa conserveira artesanal diferente. A única na zona de Portimão, uma cidade onde, em tempos, já existiram mais de 20 conserveiras.

Conservas de carapaus com cenouras e coentros, ou cavalas com azeitonas e amêndoas torradas. Tudo em boiões de vidro. São produtos diferentes que dois portugueses e um belga estão a criar numa pequena empresa conserveira artesanal, em Ferragudo, no Algarve.

Het was een idee van Vincent Jonckheere, hoogleraar economie in België, na een bezoek aan het Museum van Portimão. Een museum dat een overzicht geeft van de conservenindustrie in een streek waar vroeger meer dan 20 fabrieken bestonden. “Ik kwam er buiten met de gedachte hoe ongelooflijk het is dat hier geen enkele visconservenfabriek meer bestaat”, herinnert zich de Belg. Op die dag nam hij een besluit en, in samenwerking met twee Portugezen, creëerde hij Saboreal, een bedrijf in Ferragudo.

A ideia partiu de Vicent Jonckheere, professor universitário de economia na Bélgica, depois de visitar o Museu de Portimão. Um museu que expõe um grande espólio da indústria conserveira numa terra onde, no passado, existiram mais de 20 fábricas. “Eu saí dali a pensar como era incrível não haver uma fábrica de conservas de peixe nesta região”, lembra o belga. A partir desse dia decidiu avançar e, em parceria com dois portugueses, criou a empresa Saboreal, em Ferragudo.

Een van de partners, de reder André Teixeira, brengt als meerwaarde de kennis van de streekproducten. “We kunnen de vis van mijn boten gebruiken in de conserven en bovendien ken ik de lokale vissers, een garantie voor de verse vis.” benadrukt de jonge 28 jarige reder.

Um dos sócios, André Teixeira, armador de pesca, tem a mais valia de conhecer os produtos da terra. “Podemos utilizar o peixe dos meus barcos nas conservas e além disso eu conheço os pescadores locais, o que me garante peixe fresco.”, salienta o jovem armador de 28 anos.

In aanvulling op de filets van sardientjes, makreel en stekelbaars in olijfolie, verkocht in glazen bokalen, zijn er ook gastronomische tapas, waaronder makreel met geroosterde amandelen. De producten zijn al te koop in een aantal lokale restaurants en delicatessenzaken. “We willen lokaal beginnen, overgaan naar de binnenlandse markt en daarna beginnen exporteren.” droomt André. De productie is nog klein, ongeveer 60 kilo per dag, maar Saboreal wil dit binnenkort al verdubbelen.           

Além dos filetes de sardinha, cavala e carapau em azeite, vendidos em frascos de vidro, há também as tapas gourmet, onde se incluem as cavalas com amêndoas torradas,. Produtos que já estão à venda nalguns restaurantes e lojas gourmet locais. “Queremos começar por aqui, passar para as lojas nacionais e depois começar a exportar.”, sonha André. A produção é ainda pequena, cerca de 60 quilos diários, mas a Saboreal quer duplicá-la brevemente.

                                                       Bron/Fonte: TSF Rádio   (Eigen vertaling)

      www.facebook.com/ConserveiraSaboreal