ZÉ PERDIGÃO IS EREBURGER VAN BUENOS AIRES

ZÉ PERDIGÃO É CIDADÃO HONORÁRIO DE BUENOS AIRES 

De zanger Zê Perdigão ontving op 21 maart het ereburgerschap van de provinciale overheid van Buenos Aires, een onderscheiding die voor het eerst aan een Portugees artiest wordt toegkend.

De prijs werd uitgereikt in de Argentijnse hoofdstad ter gelegenheid van een concert in de Usína del Arte, waar de zanger met het nummer ‘Zamba para olvidar’ hulde bracht aan ‘de grote diva van het Argentijnse lied’ Mercedes Sosa, die in oktober 2009 overleed, zo verklaarde Zê Perdigão aan Lusa.

Deze titel van Ereburger werd reeds toegekend aan onder andere Lady Gaga, Roger Waters, Iron Maiden, Diego, El Cigala en Stevie Wonder, maar Zê Perdigão is de eerste Portugese kunstenaar die hem ontvangt.

De zanger trad in 2012 op in Argentinië, in het kader van een tour die langs Uruguay en Chili ging voor de presentatie van de Spaanse editie van zijn tweede album, ‘Sonidos Ibericos’, geproduceerd door José Cid .

In Buenos Aires was Zê Perdigão de enige Portugees die deelnam aan het ‘Eerste Festival van Fado en Tango’ en hij vertelde aan Lusa dat hij op erg lovende wijze werd ontvangen. “Ondertussen kreeg ik al een aantal uitnodigingen om terug te keren, maar door andere verplichtingen kreeg ik de reis niet in mijn agenda. Ik zal nu op 21 maart de onderscheiding gaan ontvangen en een concert brengen en hoop in oktober en november terug te keren” zei de zanger.

(Bron: www.mundoportugues.org)

O cantor Zé Perdigão foi condecorado no passado dia 21 de Março pelo governo provincial de Buenos Aires com o título de Cidadão Honorário, uma distinção atribuída pela primeira vez a um artista português.

A distinção foi entregue no decorrer de um concerto na Usína del Arte, na capital argentina, durante o qual o cantor homenageou “a grande diva da canção argentina” Mercedes Sosa, falecida em outubro de 2009, interpretando a canção “Zamba para olvidar”, disse Zé Perdigão à Lusa.

O título de “Cidadão Honorário” já foi entregue, entre outros, a Lady Gaga, Roger Waters, Iron Maiden, Diego, El Cigala e Stevie Wonder, sendo Zé Perdigão o primeiro artista português a recebê-la.

O intérprete atuou em 2012 na Argentina, no âmbito de uma digressão que passou pelo Uruguai e Chile, de apresentação da edição espanhola do seu segundo álbum, “Sonidos Ibericos”, produzido por José Cid.

Em Buenos Aires, Zé Perdigão foi o único português que participou no I Festival Portenho de Fado e Tango e afirmou à Lusa que foi recebido ‘de forma apoteótica’. “Desde então recebi vários convites para regressar, mas outros compromissos impediram-me de agendar uma digressão, irei agora, no dia 21, receber a distinção e fazer um concerto e conto voltar para uma digressão durante os meses de outubro e novembro próximos”, disse o cantor.

(Fonte: www.mundoportugues.org)

In 2008 bracht Perdigão zijn eerste album uit, ‘Os Fados do Rock’, waarop hij nummers bracht van onder andere Xutos & Pontapés, Jorge Palma, Rui Veloso, Heróis do Mar en Rádio Macau met begeleiding van gitaar en de Portugese guitarra.

In 2013 kwam dan ‘Sons Ibéricos’ uit, een etno-symfonische plaat met fusie van de Portugese Guitarra en Flamenco gitaar en gedichten van o.a. Teixeira de Pascoais, Federico Garcia Lorca, Pedro Homem de Mello, José Cid, José Afonso...

Ik vond deze live-voorstelling van twee nummers van de plaat, waarbij zijn weergaloze stem tot uiting komt. Het eerste nummer is ‘Sou Galego’ en verwijst naar de affiniteiten  tussen Galicië en Noord-Portugal (hijzelf is afkomstig uit de buurt van Guimarães).

(bron/fonte:  youtube.com/watch?v=2fFqPYnxAyg)

Em 2008 Perdigão editou o seu 1º album ‘Os Fados do Rock’ cantando temas de Xutos & Pontapés, Jorge Palma, Rui Veloso, Heróis do Mar, Rádio Macau entre outros... com acompanhamento da Guitarra Portuguesa e Viola.

Em 2013 foi editado ‘Sons Ibéricos’, álbum etnico-sinfónico com fusão da Guitarra Portuguesa com a Guitarra Flamenca e poemas de entre outros Teixeira de Pascoais, Federico Garcia Lorca, Pedro Homem de Mello, José Cid, José Afonso...

Encontrei esta apresentação ao vivo de duas músicas do álbum, que destacam a sua voz incomparável. O primeiro tema é ‘Sou Galego’ e refere-se as afinidades entre a Galiza e o Norte de Portugal (ele próprio é da zona de Guimarães).

PESSOA EN DE WAARHEID OVER DE ZEE  

PESSOA E A VERDADE SOBRE O MAR

In de haven van Leixões (Porto) zag ik deze tekst op de muur van een opslagplaats. Het fragment ‘Ah, todo o cais é uma saudade de pedra!’ is een vers (30-39) uit de Ode Marítima van Álvaro de Campos, één van de pseudoniemen van Fernando Pessoa.   

Het deed me dan ook onmiddellijk denken aan het project ‘De waarheid over de zee’, dat in 2004 een aantal kunstwerken met fragmenten uit het werk van Pessoa creëerde op diverse plaatsen aan de Belgische kust.

Dit fragment werd in blauwsteen vereeuwigd op de dijk in Sint-Idesbald. Het werk heeft blijkbaar al behoorlijk wat geleden onder de kracht van de natuurelementen.

De vertaling is van August Willemsen, die zich heeft toegelegd op de volledige vertaling van het oeuvre van Pessoa.

 

No porto de Leixões vi este texto na parede de um armazém. O fragmento ‘Ah, todo o cais e uma saudade de pedra!’ é um verso (30-39)  da Ode Marítima de Álvaro de Campos, um dos pseudónimos de Fernando Pessoa.

Logo fez-me pensar no projeto ‘A verdade sobre o mar’, que em 2004 criou um número de obras de arte com versos da obra de Pessoa, em vários lugares ao longo da costa belga.

Este fragmento foi eternizado em pedra azul no dique de Sint-Idesbald. Aparentemente a obra já sofreu bastante com o poder dos elementos naturais.

A tradução neerlandesa é de August Willemsen, que dedicou-se à tradução completa da obra de Pessoa.

Ah, todo o cais é uma saudade de pedra! E quando o navio larga do cais E se repara de repente que se abriu um espaço Entre o cais e o navio, Vem-me, não sei porquê, uma angústia recente, Uma névoa de sentimentos de tristeza Que brilha ao sol das minhas angústias relvadas Como a primeira janela onde a madrugada bate, E me envolve como uma recordação duma outra pessoa Que fosse misteriosamente minha. Álvaro de Campos

O, elke en ieder kade is een hunkering van steen! En als het schip dan afvaart van de kade En men opeens de afstand waarneemt die zich heeft geopend Tussen de kade en het schip, Dan overvalt me, waarom weet ik niet, een nieuwe angst, Een mist van droevige gevoelens, Die glinstert in het zonlicht van mijn reeds begrasde angsten Als het eerste venster waar de morgenstond op valt, En mij omgeeft als andermans herinnering Die tegelijk, mysterieus, de mijne was. Álvaro de Campos – Vertaling August Willemsen

Het fragment inspireerde blijkbaar ook de Braziliaanse zangeres Maria Bethânia toen ze het nummer ‘Os Argonautas’ op het album Pirata zette. Het nummer met tekst van Caetano Veloso (haar broer) wordt ingeleid door het fragment dat ik in Leixões zag.

Aparentemente o fragmento também inspirou a cantora brasileira Maria Bethânia quando ela gravou o tema ‘Os Argonautas’ no álbum Pirata. As letras de Caetano Veloso (seu irmão) são precedidas pelo fragmento que vi em Leixões.

ALEXANDROS NATHANAIL: EEN GRIEK MET PASSIE VOOR FADO

ALEXANDROS NATHANAIL: UM GREGO APAIXONADO PELO FADO 

Deze jazz-pianist werd 52 jaar terug geboren in Athene, nog altijd zijn vaste verblijfplaats. Oorspronkelijk speelde hij Chopin, Mozart en Bach maar later ontdekte hij de jazz van artiesten als Thelonious Monk, Duke Ellington, Dizzy Gillespie en Art Tatum. Hij werkte voor TV en speelde in verschillende groepen en clubs. Pas in 2010 begon hij eigen werk te componeren en nam hij ‘Icons’ op, zijn eerste solo-album met 13 instrumentale nummers.

Als kind was hij echter al gefascineerd door de vynil platen van Amália Rodrigues uit de collectie van zijn vader. Hij begreep niks van de teksten maar fado liet hem niet los en bracht hem op regelmatige basis naar Lissabon. Een Grieks-Portugees project kon dan ook niet uitblijven en eind vorig jaar stelde Alexandros dan ook zijn tweede plaat voor. Op ‘Onde Sonho’ zijn een aantal fadistas te gast en niet van de minste: met Joana Amendoeira werkte hij al in Athene, maar verder ook Maria Ana Bobone, Helder Moutinho, Ana Sofia Varela, Carla Pires en Gisela João. Ook de Grieks-Braziliaanse Katerina Polemi zingt één van de 13 nummers. Naast de piano van Alexandros Nathanail en een keur aan Griekse musici, zijn ook Marco Oliveira (viola) e Ricardo Parreira (guitarra) te gast. De teksten van Ricardo Reis (heteroniem van Fernando Pessoa), Tiago Torres da Silva en verzen van Florbela Espanca geven het geheel nog een extra Portugese toets.

‘Onde Sonho’ brengt je van Portugal naar Griekenland en terug, om rustig van te genieten met een goeie Portugese wijn of een Griekse uzo.

Toda Beleza É um Sonho – Alexandros Nathanail, feat. Maria Ana Bobone

Este pianista de jazz nasceu há 52 anos em Atenas, onde ainda mora. Originalmente tocava Chopin, Mozart e Bach, mas mais tarde descobriu os artistas de jazz como Thelonious Monk, Duke Ellington, Dizzy Gillespie e Art Tatum. Trabalhou para a televisão e atuou com vários músicos em vários clubes. Durou até 2010 para que começasse a compor os seus próprios temas e gravasse ‘Icons’, seu primeiro álbum solo, contando com 13 instrumentais.

Quando criança já era fascinado pelos discos de vinil de Amália Rodrigues na coleção do seu pai. Não entendia nada das letras, mas ficou apaixonado pelo fado o que levou-o frequentemente a Lisboa. Portanto, um projeto grego-português era inevitável e no final do ano passado Alexandros apresentou o seu segundo álbum. Para ‘Onde Sonho’ convidou alguns fadistas e não os menos importantes: para além de Joana Amendoeira, com quem já trabalhou em Atenas, Maria Ana Bobone, Helder Moutinho, Ana Sofia Varela, Carla Pires e Gisela João. A grego-brasileira Katerina Polemi também canta um dos 13 temas. Além do piano de Alexandros Nathanail e um elenco de músicos gregos, o álbum conta também com Marco Oliveira (viola) e Ricardo Parreira (guitarra). Os textos de Ricardo Reis (heterónimo de Fernando Pessoa), Tiago Torres da Silva e versos de Florbela Espanca dão outro toque Português ao disco.

‘Onde Sonho’ é uma viagem de Portugal à Grécia e de volta, é para para apreciar calmamente com um bom vinho português ou um uzo grego.