METROSTATION VAN OLAIAS ÉÉN DER ‘COOLSTE’ TER WERELD
ESTAÇÃO DE METRO DAS OLAIAS UMA DAS MAIS ‘COOL’ DO MUNDO

Het Amerikaanse nieuwsportaal en weblog ‘Huffington Post’ beschouwt het station in Lissabon als één van de 20 coolste ondergrondse haltes ter wereld. In het artikel lees je: “Naast hun letterlijk vermogen om te transporteren, brengen deze stations ons naar verschillende tijden en ruimtes, met hun klassieke en moderne architectuur en hun visueel dynamische muurbekledingen en schilderingen”. Het portaal beschrijft het station als “kleurrijk en excentriek, bekend als een der mooiste in Europa” en met “een geometrisch plafond met decoratieve panelen in sterke kleuren, monumentale zuilen en ingewikkelde mozaïeken.”

Het station is ontworpen door de architect Tomás Taveira (met bijdragen van diverse kunstenaars zoals Pedro Cabrita Reis, Graça Pereira Coutinho, Pedro Calapez, António Palolo e Rui Sanchez). Het werd ingehuldigd in mei 1998 en reeds in 2012 werd het uitgeroepen tot één van de 10 mooiste stations van Europa door Impact Your World, CNN.

Het station ‘Graaf van Vlaanderen’ in Brussel (met het kunstwerk ’16 x Icarus’ van Paul Van Hoeydonck)  komt ook voor op de lijst. www.huffingtonpost.com

O portal de notícias e agregador de blogs americano ‘Huffington Post’ considera a estação lisboeta uma das 20 paragens de metro mais ‘cool’ do mundo. No artigo lê-se: “Para lá da sua capacidade literal de transportarem, estas estações levam-nos a várias épocas e espaços, com a sua arquitetura clássica e moderna e com os seus murais e pinturas visualmente dinâmicos”. O portal descreve a estação como “colorida e excêntrica, com fama de ser uma das mais belas da Europa” e tendo “um tecto geométrico, com painéis decorativos em cores fortes, colunas monumentais e mosaicos complexos”.

A estação foi desenhada pelo arquitecto Tomás Taveira (e enriquecida por vários artistas plásticos como Pedro Cabrita Reis, Graça Pereira Coutinho, Pedro Calapez, António Palolo e Rui Sanchez). Foi inaugurada em Maio de 1998 e já em 2012 foi considerada uma das 10 estações mais belas da Europa, pela Impact Your World, da CNN.

A estação ‘Comte de Flandre’ em Bruxelas (com a obra ’16 x Icarus’ de Paul Van Hoeydonck) também fica na lista. www.huffingtonpost.com

(bron/fonte:  youtube.com/watch?v=LxAM0Bvc2uA) 

Brussel - Bruxelas

ENNIO MORRICONE EN ‘LIEFDE VOOR PORTUGAL’
ENNIO MORRICONE E ‘AMOR A PORTUGAL’ 

Recent behoorlijk wat publiciteit gehoord en gezien voor het concert van Ennio Morricone op 11 april 2014 in Brussel. TICKETS

De vijfentachtig jarige maestro komt met een 160-koppig symfonisch orkest en indrukwekkend polyfonisch koor om er een persoonlijke ‘best of’ uit zijn carrière brengen.

Met Portugal heeft Morricone echter ook een speciale band. Reeds in 1995 vroeg hij Dulce Pontes om het nummer ‘A brisa do coração’ in te zingen voor de soundtrack van de film ‘Sostiene Pereira’. Een werkstuk van Roberto Faenza, waarin Marcello Mastroianni de rol van een journalist speelt in het Portugal van Salazar. Voor de filmmuziek van  ‘La Luz Prodigiosa’ stond ze in voor de titelsong en in 2003 nam ze met Morricone de cd ‘Focus’ op, waar ze naast beroemde thema’s van de meester ook enkele nummers zingt die speciaal voor haar geschreven werden. Het werk bracht hen op de grootste podia ter wereld (Royal Albert Hall in Londen, Arena in Verona, Rome, Parijs, Tokio...).

Op de plaat staat ook een eigen Portugese interpretatie van ‘Once upon a time in the west’, waarvoor Dulce Pontes samen met Carlos Vargas de tekst schreef. De clip bevat bovendien een mooie impressie van Portugal  begin vorige eeuw.

(bron/fonte: youtube.com/watch?v=zG8f1VWQ99A)

Recentemente vi e ouvi bastante publicidade para o concerto de Ennio Morricone no dia 11 de abril de 2014, em Bruxelas. BILHETES

O maestro tem oitenta e cinco anos e traz uma orquestra sinfónica de 160 músicos e um coro polifónico impressionante para apresentar um ‘best of’ da sua carreira.

No entanto Morricone também tem uma ligação especial com Portugal. Já em 1995 convidou Dulce Pontes para cantar ‘A Brisa do Coração’ na trilha sonora do filme ‘Sostiene Pereira’. Nesta obra de Roberto Faenza Marcello Mastroianni interpreta o papel de um jornalista em Portugal no tempo de Salazar . Para a trilha sonora de ‘La Luz Prodigiosa’ ela foi responsável pela faixa-título e em 2003 ela gravou com Morricone o álbum ‘Focus’ no qual canta temas famosos do mestre e algumas músicas que foram escritas especialmente para ela. A obra levou-os nos maiores palcos do mundo (Royal Albert Hall em Londres, Arena de Verona, Roma, Paris, Tokyo... ) .

No cd também há uma interpretação própria em português de ‘Once upon a time in the west’, para que Dulce Pontes escreveu as letras com Carlos Vargas. O clipe também inclui uma boa impressão de Portugal no início do século passado.

O Amor a Portugal O dia há de nascer Rasgar a escuridão Fazer o sonho amanhecer Ao som da canção E então... O amor há de vencer A alma libertar Mil fogos ardem sem se ver Na luz do nosso olhar Na luz do nosso olhar Um dia há de se ouvir O cântico final Porque afinal falta cumprir O amor a Portugal O amor a Portugal           © Dulce Pontes/Carlos Vargas

De Liefde voor Portugal Het ochtendgloren komt eraan Rijt de duisternis open En wekt de droom Op de klank van een lied En dan... Liefde zal overwinnen De ziel zal zich bevrijden Duizend vuren branden ongemerkt In het licht van onze ogen In het licht van onze ogen Op een dag zal je Het ultieme danklied horen Want tenslotte moet nog vervuld De liefde voor Portugal De liefde voor Portugal        © Dulce Pontes/Carlos Vargas  - eigen vertaling

AYLA EN BOB MARTIN
AYLA E BOB MARTIN
In Portugal vond ik deze steen met de perfecte vorm voor de steen die ik beloofd had voor Ayla.

Em Portugal encontrei esta pedra com o formato perfeito para a pedra que tinha prometido para Ayla.

Het deed me ook terugdenken aan Bob Martin die ooit een innig mooie song maakte over een andere Ayla. Deze Amerikaanse singer-songwriter stond in de jaren 70 op de drempel van een internationale carriere, maar om verschillende redenen, niet in de laatste plaats om zijn eigenzinnige visie, liep het echter steeds verkeerd. Hij werd net als Jack Kerouac geboren in Lowell (Massachusetts-1942) en beschrijft even scherp als zijn illustere stadsgenoot het leven op het Amerikaanse platteland.

Gewoon even luisteren en je afvragen waarom Bob Martin nooit zijn plaats heeft veroverd tussen grootheden als Bob Dylan, Jackson Browne, Jim Croce en Gordon Lightfoot...

Também fez-me lembrar de Bob Martin que, há algum tempo, fez uma canção lindíssima sobre outra Ayla. Na década de 70 este compositor/intérprete estava no início de uma carreira internacional, mas por várias razões, não menos importante as suas ideias teimosas, correu tudo mal. Martin, assim como Jack Kerouac, nasceu em Lowell (Massachusetts-1942) e descreve nitidamente a vida na América rural.

Basta ouvir e perguntar-se porque é que Bob Martin nunca conquistou seu lugar entre os grandes nomes como Bob Dylan, Jackson Browne, Jim Croce e Gordon Lightfoot...

ALJUBARROTA EN DE ALA DOS NAMORADOS
ALJUBARROTA E A ALA DOS NAMORADOS 

Het Klooster van Batalha werd gebouwd als aandenken aan de Slag bij Aljubarrota in 1385, waarin de Portugezen, ondanks een flinke numerieke minderheid van 1 tegen 5, de Castilianen versloegen. De onafhankelijkheid van Portugal en de positie van koning D. João I en het Huis Aviz werden hierdoor gevrijwaard en de overwinning maakte de memorabele periode van de Ontdekkingsreizen mogelijk. Het klooster staat zo’n kilometer ten noorden van het eigenlijke toenmalige slagveld, maar een paar jaar terug werd op de precieze locatie, Campo São Jorge, het Centro de Interpretação opgericht. www.fundacao-aljubarrota.pt/?idc=224

In het centrum wordt duidelijk waarom deze slag een totale vernieuwing op gebied van tactische oorlogsvoering betekende en een infanterie in staat was een krachtige cavalerie te overwinnen. Het tactisch brein hierachter was Nuno Alvares Pereira die met 1700 ruiters, 4000 man voetvolk en de hulp van 500 Engelse boogschutters een leger van 32.000 Castilianen in de pan hakte. Ter ere van deze strateeg werd een prachtig monument in lokale witsteen opgericht, een bas-reliëf dat de slag bij Aljubarrota voorstelt.

O Mosteiro da Batalha foi construído para comemorar a Batalha de Aljubarrota em 1385, quando os Portugueses, apesar de uma minoria numérica substancial de 1 a 5, derrotaram os Castelhanos. Assim foram preservadas a independência de Portugal e a posição do rei D. D. João I e da Casa Aviz, e a vitória tornou possível o início do período memorável dos Descobrimentos. O mosteiro situa-se a quase um quilómetro ao norte do verdadeiro antigo campo de batalha, mas há alguns anos foi construído um Centro de Interpretação no lugar exato, o Campo de São Jorge. www.fundacao-aljubarrota.pt/?idc=224

No centro faz-se compreender por que esta batalha significou uma renovação total em termos de táctica de guerra e uma infantaria era capaz de derrotar uma cavalaria poderosa O cérebro tático por trás disso era Nuno Alvares Pereira, que arrasou um exército de 32 mil Castelhanos com 1.700 cavaleiros, 4.ooo soldados da infantaria e uns 500 auxiliares, archeiros ingleses. Em homenagem a este estratega foi erguido um belo monumento em pedra branca local, um baixo-relevo que respresenta a batalha de Aljubarrota.

Recent bezocht ik dit Centro en dit bezoek loste voor mij een vraag op waar ik eigenlijk onbewust al een tijd mee bezig was maar nog nooit aan het zoeken naar het antwoord was toegekomen. De naam van de legendarische band ‘Ala dos Namoradas’ blijkt gebaseerd te zijn op een gevechtseenheid van jonge adel die zich ten dienste stelde van het Huis Aviz in de slag bij Aljubarrota. Eind vorige eeuw haalde de groep platina en goud, maar stopte de activiteiten in 2008. Recent kwam het tot een reünie met een nieuwe plaat ‘Razão de ser’, waarop vroegere nummers met een gastartiest worden hernomen (o.a. António Zambujo, Cristina Branco, Raquel Tavares...). Tijd dus om terug te grijpen naar een klassieker van de groep, ‘Solta-se o beijo’, een duet met Sara Tavares uit het gelijknamig live-album (1999).

(bron/fonte:  youtube.com/watch?v=HHdJY5fNV1Q) 

Recentemente visitei o Centro e esta visita resolveu-me uma questão em que estava a pensar há muito tempo, mas ainda não tinha chegado a procurar a resposta. O nome da banda lendária ‘Ala dos Namoradas’ basea-se numa unidade de combate de jovens fidalgos que estavam a serviço da Casa de Aviz na batalha de Aljubarrota. No final do século passado, a banda recebeu discos de platina e ouro, mas acabou em 2008. Recentemente voltou aos palcos com um novo álbum, ‘Razão do ser’ no qual voltaram a gravar algumas músicas do grupo com artistas convidados (e.o. António Zambujo, Cristina Branco, Raquel Tavares...). Então boa oportunidade para pegar um clássico do grupo, ‘Solta - se o beijo’, um dueto com Sara Tavares do álbum homónimo ao vivo (1999).