LETTERS IN STEEN EN PORTUGAL

WELKOM - SEJA BEM-VINDO

Van Jeroen Boudens leerde ik letters in steen verwerken. Muziek bracht mij naar Portugal waar ik verliefd werd op het land, zijn inwoners en fado. Van deze passies heb ik een cocktail gemaakt, met behoorlijk wat muziek toegevoegd. Welkom op deze blog waar je hopelijk ook jouw ding vindt. Het letterkappen is echter al een tijdje beperkt door een hardnekkige tendinitis...

Jeroen Boudens ensinou-me a escultura das letras em pedra. A música trouxe me a Portugal onde apaixonei-me pelo paÍs, pelos habitantes e pelo fado. Destas paixões fiz um cocktail, colocando bastante música. Seja bem-vindo neste blog e espero que vá gostar. No entant, há algum tempo a esculptura de letras tem sido limitada por uma tendinite teimosa.... (Sou belga, então peço desculpa por erros de tradução)

6 jun 2013


DEVAGAR VAN LUIZ CARACOL: GROTE REVELATIE VAN 2013?
DEVAGAR DE LUIZ CARACOL: GRANDE REVELAÇÃO DE 2013? 
Luiz Caracol is een luso-angolese singer-songwriter die, na een vorig leven bij de groep Luiz e a Lata, met Devagar zijn solo debuutplaat op de markt heeft gebracht. Hij is als zoon van ex-kolonialen opgegroeid in Lissabon en profiteerde van die smeltkroes van culturen die zijn werk uitdrukkelijk beïnvloed heeft. Dit wordt ook duidelijk door de gastmuzikanten op de plaat. Met de Braziliaanse Fernanda Abreu brengt hij Isto (een gedicht van Fernando Pessoa), terwijl de Guinees Valete een hip-hop toets toevoegt aan Em marcha. Ook de Kaapverdische Sara Tavares is van de partij op het mooie Tava na tua. Ander opmerkelijk nummer is zijn interpretatie van Tudo se transforma van de Urugayaan Jorge Drexler.
Zelf zegt hij “De basis van deze plaat zijn mijn stem en gitaar. Mijn leven heeft  altijd rond deze twee instrumenten gedraaid en ik vond dan ook dat dit de basis van het album moest zijn”.
Acht van de dertien nummers op het album werden door Luiz zelf geschreven. In Portugal wordt de plaat door sommigen al als de grote revelatie van 2013 beschouwd.
Hierbij het promotie-nummer van de CD, Samba do Bairro.
(bron/fonte:  youtube.com/watch?v=Vhl9RKkSJ9w)

Luiz Caracol é um cantautor luso-angolano que, depois de uma vida anterior com os Luiz e a Lata, acabou de editar Devagar, o seu disco de estreia a solo. Filho de retornados, cresceu em Lisboa e desfrutou da mescla de culturas que influenciou seu trabalho de forma explícita. Isso também é evidente pelos músicos convidados do álbum. Com a brasileira Fernanda Abreu interpreta Isto (um poema de Fernando Pessoa), enquanto o guineense Valete traz uma sonoridade hip-hop no tema Em marcha. A cabo-verdiana Sara Tavares participa na bela música Tava na tua. Outro tema notável é a sua interpretação de Tudo se transforma do uruguaio Jorge Drexler.
Luiz disse: "A base deste disco é a minha voz e a guitarra. Vivi sempre à volta destes dois instrumentos e achei que isso devia ser a base de todo este meu disco”.
Oito das treze músicas do álbum foram escritas pelo próprio Luiz. Em Portugal há quem considere o álbum a grande revelação de 2013.
Encontram aqui Samba do Bairro, o tema de avanço do álbum.

SAMBA DO BAIRRO
Saía de casa apressada
descia a pé a calçada
achava ser dona da rua
que toda a cidade era sua

comprava tabaco na esquina
falava com voz de menina
seguia pelo bairro afora
com o olhar de quem devora

parava à noite no Chico
onde havia fado vadio
pra se dar ao bailarico
e alternar ao desafio

vendia ares de segura
e com opinião solene
e como diz o Godinho
ela queria ser Dietrich
mas nem chegou a Marlene

sorria como quem sabia
gozava as frases que ouvia
passava em bicos de pés
por cima da sua altivez

andava toda decidida
sonhava marchar na avenida
trazia as roupas cintadas
e as novas curvas compradas
                            © Luiz Caracol
SAMBAVAN DE WIJK
Ze snelde het huis uit
te voet het trottoir af
waande zich bazin van de straat
vond dat de stad van haar was

kocht tabak op de hoek
sprak met een meisjesstem
trok verder door de wijk
met de blik van een verslindster

stopte 's avonds in de Chico
met zijn ‘fado vadio’
lekker gaan improviseren
telkens weer een uitdaging

had zelfzekerheid te koop
en een uitgesproken mening
en zoals Godinho al zei
ze wilde Dietrich zijn
maar was nauwelijks Marlene

met een glimlach alsof ze alles wist
genoot ze van elke volzin die ze hoorde
liep op de toppen van haar tenen
hoger dan haar eigen hoogmoed

ze was vastbesloten
droomde van een mars op de avenue
droeg haar kledij getailleerd
met haar pas gekochte rondingen
                                   © Luiz Caracol  - eigen vertaling

















Geen opmerkingen:

Een reactie posten