LETTERS IN STEEN EN PORTUGAL

WELKOM - SEJA BEM-VINDO

Van Jeroen Boudens leerde ik letters in steen verwerken. Muziek bracht mij naar Portugal waar ik verliefd werd op het land, zijn inwoners en fado. Van deze passies heb ik een cocktail gemaakt, met behoorlijk wat muziek toegevoegd. Welkom op deze blog waar je hopelijk ook jouw ding vindt. Het letterkappen is echter al een tijdje beperkt door een hardnekkige tendinitis...

Jeroen Boudens ensinou-me a escultura das letras em pedra. A música trouxe me a Portugal onde apaixonei-me pelo paÍs, pelos habitantes e pelo fado. Destas paixões fiz um cocktail, colocando bastante música. Seja bem-vindo neste blog e espero que vá gostar. No entant, há algum tempo a esculptura de letras tem sido limitada por uma tendinite teimosa.... (Sou belga, então peço desculpa por erros de tradução)

12 jan 2022

RODRIGO LEÃO WERKT TRILOGIE AF

RODRIGO LEÃO TERMINA TRILOGIA
Zonder veel aandacht voor het zebrapad, waarop ik zowat halfweg was geraakt, kwam ze de Praça Luis De Camões opgereden, of beter gezegd opgestoven. Daardoor keek ik plots ongewild diep in twee donkere amandelvormige ogen, ingebed in een gezicht, annex kapsel, dat het midden hield tussen de sixties versies van Cher en Tina Turner. Ze reed me net niet omver, een subtiele groet met haar in kant gehulde rechterhand diende als verontschuldiging en weg was ze, in haar kleurrijke outfit op haar fluo groene fiets. “Estranha beleza, vreemde schoonheid...”, dacht ik zo. Onwillekeurig dacht ik terug aan dit tafereel van enkele jaren terug toen ik het meest recente werkstuk van Rodrigo Leão, A Estranha Beleza da Vida, instreamde... 
Sem prestar muita atenção na passadeira, na qual já estava quase na metade, ela entrou na Praça Luís De Camões, ou  melhor dito, precipitou-se. E assim, de repente, sem querer, olhei profundamente em dois olhos escuros em forma de amêndoa, incrustados num rosto, corte de cabelo anexo, que ficava algures entre as versões dos anos sessenta de Cher e Tina Turner.  Ela mal me derrubou, uma saudação sutil c om sua mão direita envolta em renda serviu como um pedido de desculpas e foi se embora, em seu traje colorido na sua bicicleta verde fluorescente.  “Estranha beleza, beleza estranha ...”, pensava.  Involuntariamente, pensei nessa cena de de há alguns anos, quando transmiti o trabalho mais recente de Rodrigo Leão, A Estranha Beleza da Vida.

Rodrigo Leão wordt algemeen beschouwd als één van de belangrijkste hedendaagse Portugese componisten-muzikanten. Hij heeft na bijna 40 jaar een bijzonder interessante voetafdruk nagelaten in het Portugese muzikale landschap. Ik ga even terug naar 1982, Rodrigo is dan net achttien geworden en wordt als bassist/toetsenist gevraagd door Sétima Legião, een indie-rock band die ook werkt met traditionele Portugese instrumenten. Daarnaast richt hij in 1985, samen met Pedro Ayres Magalhães, het ensemble Madredeus op. De akoestische aanpak van invloeden uit die muzikale smeltkroes, genaamd Lissabon, leidt tot een unieke sound, gebaseerd op een mix van fado, pop, tango, minimal en world music. De bijdrage van Rodrigo Leão op synthesizer is een belangrijk element voor de aparte klankkleur die de groep typeert. Op de eerste internationale optredens in België, begin jaren negentig, laat Madredeus een onuitwisbare indruk na en al snel volgt internationaal succes met concerten op de grootste podia wereldwijd.
Rodrigo Leão é amplamente considerado um dos mais importantes compositores-músicos portugueses contemporâneos. Depois de quase 40 anos, deixou uma pegada muito interessante no panorama musical português. Volto a 1982, quando Rodrigo acaba de fazer dezoito anos e é convidado como baixista / teclista pelos Sétima Legião, uma banda de indie-rock que também trabalha com instrumentos tradicionais portugueses. Em 1985 Rodrigo também funda o ensemble Madredeus, juntamente com Pedro Ayres Magalhães. A abordagem acústica das influências do caldeirão musical, chamado Lisboa, resulta num som único, baseado numa mistura de fado, pop, tango, minimal e world music. A contribuição de Rodrigo Leão no sintetizador é um elemento importante para o timbre distinto que caracteriza o grupo.  No início dos anos 1990, nas primeiras apresentações internacionais na Bélgica ,os Madredeus deixam uma impressão indelével e o sucesso internacional logo se segue com shows nos maiores palcos do mundo. 

Tussendoor gaat Leão ook van start met een eigen project, Rodrigo Leão & Vox Ensemble, dat in 1993 met Ave Mundi Luminar een eerste, overwegend muzikale, plaat aflevert. Hij beseft dat de neo klassieke stijl van zijn eigen werk niet kadert in de wereld van Madredeus noch die van Sétima Légião, en als die groep in 1994 opteert voor een langdurige pauze, verlaat hij beide bands en gaat volledig voor een solo carrière.  In 1997 componeert hij de muziek voor het project Os Poetas, waarbij werk wordt gebracht van de grote Portugese dichters met begeleidende muziek. De plaat Entre Nós e as Palavras is zo’n succes dat er ondertussen al enkele heruitgaven zijn gevolgd en ook live wordt het project nog regelmatig hernomen op allerhande poëzie events.
Entretanto Leão também inicia seu próprio projeto, Rodrigo Leão & Vox Ensemble, que em 1993 lança um primeiro álbum, principalmente musical, intitulado Ave Mundi Luminar. Ele percebe que o estilo neoclássico da sua própria obra não se enquadra no mundo dos Madredeus nem no dos Sétima Légião, e quando em 1994 o grupo opta por uma longa pausa, abandona as duas bandas e segue completamente a carreira solo. Em 1997 compôs a música para o projeto Os Poetas, que apresenta obras de grandes poetas portugueses com acompanhamento musical. O disco Entre Nós e as Palavras é um sucesso tal que várias reedições se seguiram e o projeto também é regularmente repetido ao vivo em vários tipos de eventos de poesia.

Op vandaag, 27 jaar en meer dan 25 albums later, staat Rodrigo Leão op een toppunt in zijn carrière. Op zijn palmares staan platen als Pasión (de plaat van de doorbraak in 2000), Cinema (door het Amerikaanse tijdschrift Billboard uitgeroepen tot één van de beste platen van 2004), O Mundo (2006, zijn definitieve  internationale doorbraak), A Mãe (2009, met platina bekroond na 5 weken op nummer 1 in Portugal), O Espiríto de um País (concert op de trappen van het parlement in Lissabon naar aanleiding van 40 jaar Anjerrevolutie in 2014), en O Retiro (zijn debuut voor Deutsche Grammophon in 2015, samen met het Gulbenkian koor en orkest). Zijn veelzijdigheid etaleert hij ook op verschillende soundtracks, o.a. voor de serie Equador, de film The Butler, die een Oscar nominatie oplevert, en de Netflix documentaire The Edge Of Democracy. De Spaanse regisseur Pedro Almodovar noemt hem “één van de meest geïnspireerde componisten wereldwijd”.
Hoje, 27 anos e mais de 25 discos depois, Rodrigo Leão está no auge da carreira.  Seus palmares incluem  álbuns como   (o álbum de destaque em 2000), Cinema (eleito um dos melhores álbuns de 2004 pela revista americana Billboard), O Mundo (2006, seu avanço internacional definitivo), A Mãe (2009, disco de platina após 5 semanas no número 1 em Portugal), O Espírito de um País (concerto na escadaria da Assembleia da República em Lisboa por ocasião dos 40 anos da Revolução dos Cravos em 2014), e O Retiro (estreia no Deutsche Grammophon em 2015 , juntamente com o coro e orquestra Gulbenkian).  Ele também mostra sua versatilidade em várias trilhas sonoras, incluindo para a série Equador, o filme The Butler, que foi candidato nomeado ao Óscar, e o documentário da Netflix The Edge Of Democracy.  O diretor espanhol Pedro Almodovar considera Leāo “um dos compositores mais inspirados do mundo”.

Een rode draad doorheen het werk van Rodrigo Leão is de samenwerking met internationaal gewaardeerde artiesten. Om er maar enkele te noemen: Beth Gibbons (Portishead), Neil Hannon (The Divine Comedy), Stuart Staples (Tindersticks), de Japanse wereldster Ryuichi Sakamoto, Joan as Police Woman en niet in het minst Scott Matthew, waarmee hij een volledig album uitbracht (Life is Long). In eigen land nodigde hij namen als Nuno Guerreiro, Teresa Salgueiro en Lula Pena uit. Met zijn vaste begeleidingsband Cinema Ensemble pikte Leão muziek op uit alle windstreken en mixt hij fado, tango, chanson, pop, folk en klassieke muziek in een uniek concept. Alles wordt bijna filmisch verwerkt tot een melancholisch verhaal, vol warmte en emoties, waarbij de stemmen van de gastartiesten als personages fungeren. Sfeervolle, zweverige passages worden afgewisseld met muzikaal sterk uitgewerkte fragmenten om tot een schitterend geheel te komen.
Um traço comum na obra de Rodrigo Leão é a colaboração com artistas consagrados internacionalmente.  Citando alguns: Beth Gibbons (Portishead), Neil Hannon (A Divina Comédia), Stuart Staples (Tindersticks), estrela mundial japonesa Ryuichi Sakamoto, Joan as Police Woman e, por último, mas não menos importante, Scott Matthew, com quem gravou um álbum inteiro (Life is Long). No seu país convidou artistas como Nuno Guerreiro, Teresa Salgueiro e Lula Pena.  Com a sua banda permanente Cinema Ensemble, Leão levou música de todo o mundo e mistura fado, tango, chanson, pop, folk e música clássica num conceito único. Tudo se processa quase cinematograficamente numa história melancólica, cheia de calor e emoções, em que as vozes dos artistas convidados atuam como personagens.  Passagens atmosféricas elevadas são intercaladas com fragmentos musicalmente elaborados para chegar a um resultado magnífico.

Recent heeft Rodrigo Leão A Liberdade afgewerkt, een trilogie die alles te maken heeft met de pandemie. Het album O Método bracht hij uit net voordat hij zich, als zovele anderen, verplicht zag van thuis uit te gaan werken. Daarop trok hij zich met zijn familie terug in de mooie Alentejo, waar rust en natuur de inspiratie vormden voor negen nieuwe nummers op de digitale EP Avis 2020, een sfeervol, zweverig en ietwat bevreemdend geheel. enslotte kwam enkele weken terug A Estranha Beleza Da Vida op de markt. Als een vorm van verlossing na de lockdown, een onbewuste vorm van vergeten, is het deze keer een plaat geworden met, naast de melancholie, veel luchtige, positieve energie, en andermaal een aantal verrassende gasten zoals Kurt Wagner (Lambchop), Martirio, Suso Saiz, Surma en Michelle Gurevich. De diversiteit op de plaat, die bijvoorbeeld ook de frivoliteit van de jaren 50 opzoekt, levert een aantal prachtsongs op die Rodrigo Leão andermaal als een film gemonteerd heeft om tot een uniek eindproduct te komen, een orgelpunt van klankkleuren als afsluiter van deze trilogie. Zelf zei de artiest hierover: “Alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd, deed me nog meer nadenken over de smalle grens tussen leven en dood… Ik heb haar (de trilogie, nvdr) ‘Liberdade’ genoemd omdat we een periode hebben beleefd met minder vrijheid in ons dagelijks doen en laten, maar we behielden de vrijheid om te creëren en om erg verschillende muziekstijlen te mixen. Er is een vrijheid die ik altijd al zocht en die erin bestaat niet in één muziektrend gevangen te zitten. Er zit veel cross-over van volkse muziek, klassiek en ‘pop’ in deze drie werken”. Dit doet me eigenlijk ook denken aan een andere interpretatie van het politiek Belgische ‘rijk der vrijheid’. Wat wel vast staat is dat Rodrigo Leão met A Estranha Beleza Da Vida een dijk van een plaat heeft afgeleverd, ‘wonderbaarlijke schoonheid’ als afsluiter van een al even beklijvende trilogie.
Recentemente Rodrigo Leão finalizou A Liberdade, uma trilogia que tem tudo a ver com a pandemia. Lançou o álbum O Método pouco antes de, como tantos outros, se sentir obrigado a trabalhar de casa.  Retirou-se então com a família no Alentejo, onde a paz e a natureza inspiraram nove novas canções do EP digital Avis 2020, um disco atmosférico, flutuante e algo alienante.
Finalmente, há algumas semanas, foi lançado A Estranha Beleza Da Vida. Como forma de redenção após o lockdown, forma inconsciente de esquecimento, desta vez tornou-se um disco com, além da melancolia, muita energia alegre e positiva, e mais uma vez uma série de convidados surpreendentes como Kurt Wagner (Lambchop), Martirio, Suso Saiz, Surma e Michelle Gurevich. A diversidade do disco, que também vai à procura da frivolidade dos anos 1950, rende uma série de belas canções que Rodrigo Leão mais uma vez editou em filme para chegar a um produto final único, a apoteose  de timbres como o encerramento de esta trilogia.  Sobre isso o próprio artista disse: “Tudo o que aconteceu no ano passado me fez pensar ainda mais na linha estreita entre a vida e a morte ... Chamei-a (N.E.: a trilogia) de 'Liberdade' porque passamos por um período de menos liberdade em nossas atividades do dia a dia, mas mantivemos a liberdade de criar e misturar estilos musicais muito diferentes.  Há uma liberdade que sempre busquei, que consiste em não ficar preso numa tendência musical.  Há muito cruzamento de música folclórica, clássica e 'pop' nessas três obras.”.  Na verdade, isso faz-me lembrar de uma interpretação diferente do ‘império da liberdade’ da Bélgica.  O certo é que Rodrigo Leão tem feito com A Estranha Beleza Da Vida um disco impressionante como conclusão de uma trilogia igualmente cativante.

Friend of a friend is het eerste nummer op A Estranha Beleza Da Vida, en meteen ook een eerste hoogtepunt. Tekst en stem worden geleverd door de Canadees-Russische singer-songwriter Michelle Gurevich, die vroeger onder de naam Chinawoman door het leven ging. Met haar tragikomische lyrics en rokerige contra-alt wordt ze al eens een vrouwelijke versie van Leonard Cohen genoemd. Voor ze definitief voor haar muziek carrière koos was ze 10 jaar actief in de film industrie en wou eigenlijk cineaste worden. De link met Rodrigo Leão is op die manier dus eigenlijk niet ver te zoeken. Voor wie meer van haar wil horen: ze staat op 25 januari geprogrammeerd op het GIF (Ghent International Festival), voor haar eerste concert ooit op Belgische bodem. Michelle en Rodrigo spelen zichzelf in de videoclip van deze vrolijke song. Het beeldmateriaal, in een productie van Michelle, werd geschoten in hun respectievelijke thuissteden Kopenhagen en Lissabon, zonder dat de twee artiesten elkaar ontmoet hebben voor de opnames.
Friend of a friend é a primeira música de A Estranha Beleza Da Vida, e também um primeiro destaque. A letra e a voz foram fornecidas pela cantora e compositora canadense-russa Michelle Gurevich, anteriormente conhecida como Chinawoman. Com as suas letras tragicómicas e contra-alto esfumaçado, ela já foi chamada de uma versão feminina de Leonard Cohen. Antes de finalmente escolher a sua carreira musical, ela trabalhou na indústria cinematográfica por 10 anos e realmente queria se tornar uma diretora de fotografia. Portanto 
não é difícil encontrar a ligação com Rodrigo Leão.  Para quem quer ouvir mais dela: ela está programada para o dia 25 de janeiro no GIF (Festival Internacional de Gante), para o seu primeiro show em solo na Bélgica.  Michelle e Rodrigo participam do videoclipe dessa música animada.  As filmagens, produzidas por Michelle, foram filmadas nas respetivas cidades de Copenhaga e Lisboa, sem que os dois artistas se encontraram nas filmagens.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten