EUROPESE RADIO EN TWEE MUZIKALE PARELTJES

A RADIO EUROPEIA E DUAS PERLAS MUSICAIS

De ERU, Europese Radio Unie (in het Engels EBU, European Broadcasting Union), werd opgericht in 1950 en heeft momenteel 74 actieve leden in 54 landen van Europa, Noord Afrika en het Midden Oosten. Daarbij komen ook nog eens 44 geassocieerde leden in 25 landen over heel de wereld, de meeste openbare televisie en radio omroepen.

A UER, União Europeia de Radiodifusão (em inglês EBU, European Broadcasting Union) foi fundada em 1950 e atualmente tem 74 membros ativos em 54 países da Europa, África do Norte e Médio Oriente. A estes juntam-se 44 membros associados em 25 países do mundo, a maioria deles serviços públicos de rádio e televisão.

Eén van de meest bekende evenementen die door EBU georganiseerd worden is het Eurovisie Songfestival, maar ze is ook producent van The New European Songbook, een opzet dat hulde brengt aan de nieuwe muziek van een continent in beweging. De collectie bevat recente in opdracht gemaakte songs van verschillende EBU leden, elk vergezeld van een artistiek videoconcept.

Um dos eventos mais conhecidos organizados pela EBU é o Festival Eurovisão da Canção, mas também é produtor do The New European Songbook, evento que celebra a nova música que surge de um continente em fluxo. A coleção incorpora músicas recém-encomendadas de diferentes membros da EBU, cada uma acompanhada por um conceito de vídeo artístico.

The New European Songbook werd opgestart in 2016 met het project 'The New Shakespeare Songbook', een muzikaal eerbetoon aan William Shakespeare bij de 400ste verjaardag van zijn overlijden. In 2017 lag de focus op 'Migratiestromen binnen en buiten het continent': "De migratieprocessen zijn niet nieuw. Integendeel, ze vertegenwoordigen één van de weinige constanten van dit oude continent. Vanaf het begin was één van Europa's bepalende kenmerken de geografische beperking van zijn inwoners. Migratie wordt soms gezien als een bedreiging voor de Europese culturele identiteit, maar die transformatieprocessen zijn onmisbaar voor de levendigheid en de ontwikkeling van samenleving en cultuur. Europa en zijn cultuur zijn constant in beweging geweest.". Het thema van dit jaar is gerelateerd aan 100 jaar einde van de Eerste Wereldoorlog, met artiesten die werden gevraagd om teksten te maken die stilstaan bij 'Oorlog en Vrede'.

The New European Songbook foi iniciado em 2016 com o projeto 'The New Shakespeare Songbook', tributo musical a William Shakespeare no 400º aniversário de sua morte. Em 2017 pôs em foco 'Correntes de migração dentro e fora do continente': "Os processos de migração não são novidade. Pelo contrário, eles representam uma das poucas constantes deste velho continente. Desde o começo, uma das características definidoras era o confinamento geográfico de seus habitantes. A migração é por vezes vista como uma ameaça à identidade cultural da Europa, mas esses processos de transformação são indispensáveis para a vivacidade e o desenvolvimento da sociedade e da cultura. A Europa e sua cultura estão em constante movimento". O tema da edição deste ano está ligado ao centenário do fim da Primeira Guerra Mundial, com artistas convidados a compor textos que refletem sobre 'Guerra e Paz'.  

Portugal nam ook deel aan de laatste twee edities met projecten die mooie songs en leuke video's opleverden. In 2017 bracht RTP (=Portugese openbare omroep) met 'Triste sina' de fado zangeres Carolina samen de Argentijnse grootmeester op contrabas Demian Cabaud. Dit jaar neemt Portugal deel met het nummer 'Conta-me dos vivos', gezongen door Cristina Branco op tekst en muziek van André Henriques, zanger en gitarist van de groep Linda Martini.

Portugal também contribui nas últimas duas edições com projetos que resultaram em canções interessantes e vídeos engraçados. Em 2017 a RPT ligou a fadista Carolina com 'Triste sina' ao mestre argentino do contrabaixo Demian Cabaud. Neste ano Portugal participa com a canção 'Conta-me dos vivos', interpretada por Cristina Branco, com letra e música de André Henriques, cantor e guitarrista dos Linda Martini.

CONTA-ME DOS VIVOS Só te conto da pequena guerra Das saudades que tenho da terra. Ontem pensei que não te via mais Eu que nem sei rezar, rezei Nem te conto da noite passada O céu gemia numa trovoada E eu franzino que já nem caibo na farda Um burro de albarda larga Conta-me dos vivos, para me distrair Meu amor dormi numa trincheira De pé à chuva como uma videira E até sonhei que já me tinhas esquecido Eu que nem sei sonhar, sonhei Ninguém me diz quando isto acaba Teus pais merecem ver-te bem casada Um bom homem com trabalho e uma enxada Será melhor que a alma penada Conta-me dos vivos, para me distrair © Letra: André Henriques

VERTEL ME OVER DE LEVENDEN Ik vertel je slechts over de kleine oorlog Over het heimwee naar mijn land Gisteren dacht ik je niet meer terug te zien Ik, die niet eens weet hoe te bidden, heb gebeden Ik vertel je zelfs niet over gisteravond De hemel kreunde onder het onweer Ik, zo mager, val zowat uit mijn uniform Een ezel met een breed pakzadel Vertel me over de levenden, om me te verstrooien Mijn liefste, ik heb geslapen in een loopgraaf Rechtop in de regen, als een wijnstok En zelfs gedroomd dat je me al was vergeten Ik, die niet eens weet hoe te dromen, heb gedroomd Niemand vertelt me wanneer dit eindigt Jouw ouders verdienen je goed getrouwd te zien Een goeie man met werk en een schoffel Zal beter zijn dan een dolende geest Vertel me over de levenden, om me te verstrooien © Tekst: André Henriques - eigen vertaling

TRISTE SINA Mar de mágoa sem marés Onde não há sinal de qualquer porto De lés a lés o céu é cor de cinza e o mundo desconforto No quadrante deste mar que vai rasgando Horizontes sempre iguais à minha frente Há um sonho agonizando, lentamente, tristemente Mãos e braços, para quê? E para quê, os meus cinco sentidos? Se a gente não se abraça e não se vê, ambos perdidos Nau da vida que me leva naufragando em mar de trevas Com meus sonhos de menina... triste sina Pelas rochas se quebrou E se perdeu a onda deste sonho Depois ficou uma franja de espuma a desfazer-se em bruma No meu jeito de sorrir ficou vincada A tristeza, de por ti não ser beijada Meu senhor de todo o sempre, sendo tudo, não és nada © Letra: Nóbrega e Sousa / Jerónimo Bragança

TRIESTIG LOT Zee van verdriet zonder getijden Nergens een teken van enige haven De lucht is grijs van links naar rechts en de wereld troosteloos In het kwadrant van de openscheurende zee Horizonten voor mij, eentonig gelijk Er is een stervende droom, langzaam, droevig Handen en armen, waarvoor? En waarvoor, mijn vijf zintuigen? Als we elkaar niet omhelzen en niet zien, beiden verloren Levensschip dat me laat zinken in een zee van duisternis Met mijn meisjesdromen... triestig lot Door de rotsen brak de golf van deze droom en ging verloren Bleef over een vlokje schuim dat oplost in de mist In mijn lachende gezicht werd gekerfd Het verdriet niet door jou te worden gekust Mijn meester van altijd, alles voor mij, je bent niets © Tekst: Nóbrega e Sousa/Jerónimo Bragança - eigen vertaling