YOLANDA SOARES: ROYAL FADO EN KLASSIEKE CROSSOVER

YOLANDA SOARES: ROYAL FADO E CROSSOVER CLÁSSICO

Yolanda Soares verraste in 2007 met haar debuutplaat ‘Music Box-Fado em Concerto’. Ze profiteerde van haar ervaring aan het Conservatorio Nacional de Lisboa om te bevestigen dat ze eigenaar is van één der beste stemmen in Portugal. ‘Metamorphosis’ (2012) laat haar timbre en uitzonderlijke vocale capaciteiten helemaal tot hun recht komen. Ze wordt dan ook als een klassieke crossover zangeres beschouwd en op deze platen stelt ze een fusie van muziekstijlen voor, van belcanto tot jazz en met een omweg langs fado.

Yolanda Soares surpreendeu em 2007 com o seu disco de estreia ‘Music Box-Fado em Concerto’. Aproveitou a sua experiência do Conservatorio Nacional de Lisboa para depois confirmar que é proprietária de uma das melhores vozes em Portugal. ‘Metamorphosis’ (2012) faz valer o seu timbre e as suas capacidades vocais excecionais. Ela é considerada uma cantora crossover clássico e nestes discos apresenta uma fusão de estilos musicais, do bel-canto até ao jazz, passando pelo fado.

Na vijf jaar zonder brengt ze nu een nieuwe plaat uit, ‘Royal Fado’. Yolanda beschouwd het album als de meest Lusitaanse, volwassen, verleidelijke en romantische van al haar producties. In het perscommuniqué staat te lezen dat ‘Royal Fado’ een “werk is gebaseerd op fado en meer gericht op wereldmuziek, met invloeden van tango, flamenco, Arabische muziek en daarbij een sterke invloed uit het ‘universum’ van de opera, waar instrumenten als een harp samen gaan met de Portugese gitaar en fado, om zo te komen tot een meer romantische klankkleur en iets cinematografisch”.

Depois de cinco anos sem editar lança o seu novo álbum, ‘Royal Fado’. Yolanda considera o álbum a mais lusitana, madura, sedutora e romântica das suas produções. No comunicado de imprensa lê-se que ‘Royal Fado’ é um “trabalho com base no fado e mais virado para a world music, com influências de tango, flamenco, música árabe e ainda com uma forte influência do ‘universo’ da ópera, onde instrumentos como a harpa se unem à guitarra portuguesa e ao fado, dando-lhe uma sonoridade mais romântica e algo cinematográfica”.

Op deze derde plaat inspireert Yolanda Soares zich opnieuw op Amaliaanse Fados, maar wel uit een zeer specifieke periode in de carrière van Amália, toen fado onderhevig was aan een ‘transformatie’, zowel door de keuze van meer erudiete auteurs (als bvb Camões), als door meer complexe melodieën. In die periode hadden de gitaristen nogal wat moeite met de aanpak van dergelijke fado en op ironische toon werd daarover gezegd: “...daar gaat ze weer, naar de opera...”. En precies dit gezegde heeft Soares tot deze nieuwe CD gebracht, geïnspireerd door de ‘Opera's van Amalia’. Zij reconstrueert een aantal Amaliaanse fado’s waaraan ze het romantische karakter van de opera en die bewuste klanken uit de wereldmuziek toevoegt. Yolanda besloot om voor de fado’s van Amalia de harp als ‘sleutel’ instrument te kiezen en nodigde een heel bijzondere artieste uit, afkomstig uit Wales (op zich ook al nauw verbonden met de harp). Het gaat om de gerespecteerde voormalige officiële harpiste van het Engelse koningshuis, Claire Jones. Zij brengt dit onmisbare vleugje romantiek en voornaamheid aan en samen met de edele ‘touch’ uit de Portugese gitaar van Custódio Castelo en de arrangementen van percussionist en componist Chris Marshall wordt aan de Amaliaanse Fado’s een unieke sound toegevoegd. Andere gasten zijn A Moda Mãe (Cante Alentejano) en de Welsche bariton zanger Rhydian Roberts. Oeroud, romantisch, maar ook traditioneel, universeel en modern. Het is een werk dat de grenzen van het traditionele overstijgt. Het gaat verder dan waterdichte concepten en covert wijdverbreide universa.

Neste terceiro álbum, Yolanda Soares inspira-se novamente em Fados Amalianos, mas numa época muito específica da carreira de Amália, onde o Fado sofreu uma ‘transformação’, quer com a escolha de autores mais eruditos (como Camões por exemplo) quer pelas melodias mais complexas. Nessa época os guitarristas tinham alguma dificuldade em abordar tais fados, e em tom irónico diziam: “...lá vai ela para as óperas...”. Esta foi a frase que levou Soares a fazer o novo CD, inspirado em ‘Óperas de Amália’. Ela recria alguns fados Amalianos dando-lhes o caráter romântico da ópera e acrescentando também aquelas sonoridades da World music. Yolanda decidiu abordar os Fados de Amália escolhendo a harpa como instrumento ‘chave’ e por isso convidou uma artista muito especial, oriunda do País de Gales (ao qual a harpa está muito associada), a conceituada ex-harpista oficial da casa Real Inglesa. Claire Jones dá esse toque necessário de romantismo e nobreza, e juntamente com a nobreza de ‘toque’ da guitarra Portuguesa de Custódio Castelo e os arranjos do percussionista e compositor Chris Marshall acrescentam aos Fados Amalianos uma sonoridade única. Outros convidados são A Moda Mãe (Cante Alentejano) e o cantor barítono galês Rhydian Roberts. Anscestral, romântica, mas também tradicional, universal e moderna. É um trabalho que passa as fronteiras do tradicional. Vai além de conceitos estanques e abrange universos muito generalizados.

‘O Nosso Povo’ is de eerste single uit ‘Royal Fado’, een prachtig nummer dat in een nieuw kleedje werd gestoken en werd omgeturnd tot een Fado Tango. De schitterende videoclip werd opgenomen in de Joanina Bibliotheek van de Universiteit van Coimbra, een locatie van ongeëvenaarde schoonheid. Het werd gemaakt in 1982, speciaal voor Amália Rodrigues, maar de song die zo mooi Portugal en de Portugezen typeert, werd wel gecomponeerd door Carlos Paião voor die grandioze stem van deze grote Diva van de Fado. Het is echter een nummer dat Amália heeft opgenomen maar dat nooit werd uitgegeven.

‘O Nosso Povo’ é o single de estreia de ‘Royal Fado’, um grande tema, com uma nova roupagem que o transforma num Fado Tango. O belíssimo vídeoclip foi gravado na Biblioteca Joanina da Universidade de Coimbra, um local de uma beleza inigualável. O tema foi criado em 1982 pela interpretação de Amália Rodrigues, no entanto, este tema que tão bem espelha o nosso povo e o nosso país foi composto por Carlos Paião para a voz da grande grande Diva do Fado. No entanto é um tema que Amália chegou a gravar mas que nunca foi editado.

O NOSSO POVO O nosso povo não chora Fala de amores e suspira Teve uma rosa de sonho e agora Fala que o sonho é mentira O nosso povo tem asas Dentro de uns olhos tão fundos Pode fazer outros sonhos e casas Pode inventar outros mundos Por isso se canta Por isso se peca Por isso a garganta está seca Por isso se dança ao sabor da aventura Por isso a esperança perdura Como se a vida quisesse Como se o povo coubesse Numa canção de ternura O nosso povo não sabe Todas as coisas que eu sei Tem uma réstia de luz onde cabe Todo o amor que eu lhe dei O nosso povo é um rio Diz-nos de cór a lição Dêem-lhe remo , uma vela, um navio e outros mares surgirão Por isso se canta Por isso se peca Por isso a garganta está seca Por isso se dança ao sabor da aventura Por isso a esperança perdura Como se a vida quisesse Como se o povo coubesse Numa canção de ternura © Carlos Paião

ONS VOLK Ons volk huilt niet Spreekt over liefdes en verzucht Het had een droom van een roos En zegt nu dat dromen bedrog zijn Ons volk heeft vleugels In een paar ogen zo diep Maak je andere dromen en huizen Kan je andere werelden verzinnen Daarom wordt er gezongen Daarom wordt er gezondigd Daarom is de keel droog Wordt er gedanst op de smaak van avontuur Daarom blijft de hoop bestaan Zoals het leven zou willen Alsof het volk zou passen In een lied van tederheid Ons volk weet niet Al de dingen die ik weet Het heeft straaltje licht daar waar Al de liefde die ik het gaf schijnt Ons volk is een rivier Vertelt ons de les uit het hoofd Geven ze het riemen, een zeil, een schip en andere zeeën zullen opduiken Daarom wordt er gezongen Daarom wordt er gezondigd Daarom is de keel droog Wordt er gedanst op de smaak van avontuur Daarom blijft de hoop bestaan Zoals het leven zou willen Alsof het volk zou passen In een lied van tederheid © Carlos Paião - eigen vertaling