ANTÓNIO ZAMBUJO MET EERBETOON AAN CHICO BUARQUE

ANTÓNIO ZAMBUJO COM TRIBUTO A CHICO BUARQUE

De bekende Portugese muzikant António Zambujo heeft altijd al een goeie band gehad met de Braziliaanse populaire muziek. Op 21 oktober komt een album uit dat alleen bestaat uit nummers van Chico Buarque (maar het is reeds beschikbaar op digitale platforms). Op de plaat ‘Até Pensei Que Fosse Minha’ staan klassiekers als ‘Cálice’ (oorspronkelijk geschreven als protest tegen de censuur van de militaire dictatuur), ‘Valsinha’, ‘João e Maria’, ‘Tanto Mar’ of ‘Geni e o Zepelim’ (uit de musical ‘Ópera do Malandro’).

O renomado músico português Antônio Zambujo sempre estabeleceu um diálogo muito próximo com música popular brasileira. No dia 21 de outubro será editado um álbum composto somente por canções de Chico Buarque (mas já está disponível nas plataformas digitais). Do disco ‘Até Pensei Que Fosse Minha’ fazem parte clássicos como ‘Cálice’ (escrito originalmente em protesto a censura da ditadura militar), ‘Valsinha’, ‘João e Maria’, ‘Tanto Mar’ ou ‘Geni e o Zepelim’ (do musical ‘Ópera do Malandro’).

Chico Buarque, 72 jaar, nam met António Zambujo een versie op van het nummer ‘Joana Francesa’. Verder zijn ook te gast de Braziliaanse zangeres Roberta Sá in ‘Sem Fantasia’ en de fadista Carminho, die met Zambujo het nummer ‘O Meu Amor’ zingt.

Chico Buarque, com 72 anos, gravou com António Zambujo uma versão da canção ‘Joana Francesa’, mas esta não foi única participação no álbum. Há também a cantora brasileira Roberta Sá em ‘Sem Fantasia’ e a fadista Carminho, que canta com Zambujo o tema ‘O Meu Amor’.

Naast de bekende medewerkers zoals Ricardo Cruz (contrabas) en Bernardo Couto (Portugese gitaar), zijn op dit nieuwe album ook nog muzikanten te gast als Marcello Gonçalves op 7-snarige gitaar, Sérgio Valdeos en Zé Paulo Becker op gitaar, Ronaldo do Bandolim op mandoline, João Moreira op trompet, Anat Cohen op klarinet, Paulino Dias op percussie en Marcelo Cadi op accordeon, onder anderen.

Além de colaboradores de longa data como Ricardo Cruz (no contrabaixo) e de Bernardo Couto (na guitarra portuguesa), este novo álbum conta ainda com a participação de músicos como o Marcello Gonçalves no violão de sete cordas, Sérgio Valdeos e Zé Paulo Becker no violão, Ronaldo do Bandolim no bandolim, João Moreira no trompete, Anat Cohen no clarinete, Paulino Dias na percussão ou Marcelo Cadi no acordeão, entre outros.

Het nummer ‘Valsinha’ op de plaat is een opname die Zambujo ooit maakte samen met Marcello Gonçalves. Chico Buarque schreef het tijdens de militaire dictatuur in Brazilië. Buarque was net terug van twee jaar vrijwillige ballingschap in Italië, nadat hij gearresteerd was voor politieke activiteiten. Hij nummer staat op het album ‘Construção’ (1971) en is een protest met veel dubbelzinnigheden en allegorieën, geaccentueerd door de stiltes die Zambujo inlast. Het gaat over een echtpaar dat na al die jaren van onderdrukking, weer samen danst en van het leven geniet.

A música ‘Valsinha’ do álbum é uma gravação que Zambujo já tinha feito com Marcello Gonçalves. O tema foi composto por Chico Buarque e Vinicius de Moraes durante a ditadura militar no Brasil. Buarque tinha acabado de voltar depois de dois anos de exílio voluntário na Itália depois de ser preso por atividades políticas. A canção faz parte do álbum ‘Construção’ (1971) e é um protesto com muitas ambiguidades e alegorias, acentuadas pelos silêncios que Zambujo insere. É sobre um casal que depois de todos esses anos de opressão, volta a dançar juntos e a desfrutar de vida.

Valsinha Um dia ele chegou tão diferente do seu jeito de sempre chegar. Olhou-a dum jeito muito mais quente do que sempre costumava olhar. E não maldisse a vida tanto quanto era seu jeito de sempre falar. E nem deixou-a a só num canto, para seu grande espanto convidou-a pra rodar. Então ela se fez bonita como há muito tempo não queria ousar. Com seu vestido decotado cheirando a guardado de tanto esperar. Depois os dois deram-se os braços como há muito tempo não se usava dar. E cheios de ternura e graça foram para a praça e começaram a se abraçar. E lá dançaram tanta dança que a vizinhana toda despertou. E foi tanta felicidade que toda a cidade enfim se iluminou. E foram tantos beijos loucos tantos gritos roucos como não se ouvia mais. Que mundo compreendeu e o dia amanheceu. em paz. © Vinicius de Moraes-Chico Buarque

Walsje Op een dag kwam hij eraan anders dan in zijn gewone doen. Hij keek haar aan, warmer dan hij haar gewoonlijk aankeek. En hij vervloekte het leven niet zo hard als hij gewoon was te doen. En hij liet haar niet alleen in een hoekje maar vroeg haar tot haar verbazing mee uit. Dus maakte ze zich op, zoals ze sinds lang niet meer had gedurfd. Met haar gedecolleteerde jurk die rook naar te lang niet gebruikt. Daarna gaven ze elkaar een arm, zoals ze al lang niet meer hadden gedurfd. En vol tederheid en gratie, trokken ze naar het plein en omhelsden elkaar. En ze dansten er net zolang, tot heel de buurt nieuwsgierig werd. En hun geluk kon niet op, zodat zelfs heel de stad oplichtte. Ze zoenden zo overdadig gek, zoveel rauwe kreten die men nooit nog hoorde. Dat de wereld begreep dat het weer dag werd, in vrede. © Vinicius de Moraes-Chico Buarque - eigen vertaling

NOISERV MET SINGLE VAN NIEUW ALBUM IN HET PORTUGEES

NOISERV LANÇA SINGLE DO NOVO ÁLBUM EM PORTUGUÊS

Het nummer heet ‘Vinte e três’ en staat op de nieuwe plaat die op 28 oktober uitkomt.

A música chama-se ‘Vinte e três’ e faz parte do novo disco que vai sair a 28 de outubro.

Noiserv is een muzikaal project met muzikale invloeden van o.a. Radiohead, Jeff Buckley e Sigur Rós, en werd gecreëerd door de muzikant David Santos, halfweg de jaren 80. Noiserv wordt als een ‘one-man band’ beschouwd en heeft reeds twee langspelers op zijn actief, die zowat uitsluitend uit engelstalig werk bestaan (‘One Hundred Miles from Thoughtless’-2008 e ‘Almost Visible Orchestra [A.V.O]’-2013). Die laatste werd door de Vereniging van Portugese Auteurs tot ‘Beste plaat van 2013’ uitgeroepen.

Noiserv é um projeto musical com influências musicais de entre outros Radiohead, Jeff Buckley e Sigur Rós e foi criado pelo músico David Santos em meados de 2005. Noiserv, considerado ‘banda de um homem só’, conta no seu currículo com dois discos de longa-duração, discos compostos quase totalmente por músicas em inglês (‘One Hundred Miles from Thoughtless’-2008 e ‘Almost Visible Orchestra [A.V.O]’-2013), sendo o último distinguido como ‘Melhor Disco de 2013’ pela Sociedade Portuguesa de Autores.

De opvolger van ‘A.V.O.’ kreeg ‘00:00:00:00’ als titel mee en wordt door de muzikant uit Lissabon omschreven als “de soundtrack voor een film die nog niet bestaat, maar die misschien op een dag eraan komt”. Noiserv bevestigde dat het nieuwe album, met acht nieuwe songs, totaal anders wordt dan wat we tot nu toe kenden. Het ‘orkest van klanken’ dat we van hem kenden ruimt plaats voor pianoklanken met niet-instrumentele nummers, verhalen in het portugees.

O sucessor de ‘A.V.O.’ recebeu como título ‘00:00:00:00’, e é descrito pelo músico lisboeta como “a banda sonora para um filme que ainda não existe, mas que talvez um dia venha a existir”. Noiserv confirmou que o álbum, com oito novas canções, será totalmente diferente do que vimos até agora. A ‘orquestra de sons’ que tão bem lhe conhecemos dá lugar ao som do piano com temas não instrumentais, histórias em português.

De plaat wordt voorgesteld tijdens een concert op 10 november in het Teatro Municipal São Luiz in Lissabon.

O concerto de apresentação será a 10 de novembro no Teatro Municipal São Luiz, em Lisboa.

  

VINTE E TRÊS Abrir a janela vozes a gritar quero acordar alguém ter a memória a correr atrás de mim o mundo ainda não parou olhar para trás sem medo de morrer não perder o que quero lembrar deixar cair para onde vais coisas simples e reais © David Santos

DRIEËNTWINTIG Het openen van een raam stemmen die schreeuwen ik wil iemand gedenken herinnering die mij achtervolgt de wereld is nog niet stilgevallen achterom zien zonder angst te sterven niet verliezen wat ik wil onthouden laten vallen waar je heen trekt simpele en reële dingen © David Santos - eigen vertaling

BEZEGOL NEEMT SINGLE ‘MARIA’ OP MET RUI VELOSO

BEZEGOL GRAVA O SINGLE ‘MARIA’ COM RUI VELOSO

Nadat hij in 2015 op zijn Youtube kanaal reeds een voorsmaakje van zijn vijfde studioalbum had gepresenteerd, bestaande uit 7 nieuwe nummers, brengt Bezegol nu het nummer ‘Maria’ uit met Rui Veloso als gast.

Depois de ter apresentado, em 2015, no seu canal de Youtube a ‘Prequela’ do seu quinto álbum de originais, composta por 7 músicas, Bezegol lança o tema ‘Maria’, tendo Rui Veloso como convidado.

© Nuno Luz

Het nummer is een ontmoeting van vrienden in een liefdesverhaal voor ‘Maria’, op muziek en tekst van Bezegol, een veelzijdige urban poëet met een onmiskenbaar eigen timbre. Bezegol combineert verschillende sounds en ook een aantal lyrische thema's, soms in het Portugees maar ook in het Engels, zonder discriminatie omdat muziek geen meesters, kleur of nationaliteit kent bij het creëren van uiteenlopende onderwerpen zoals ‘Rainha sem Coroa’, ‘Beat on the Brat’ ‘Tempo’ of ‘Era tão Bom’.

O tema é um encontro de amigos numa história de amor por ‘Maria’, com letra e música criada por Bezegol, poeta urbano versátil de timbre inconfundível. Bezegol conjuga diferentes sonoridades e até várias temáticas líricas, umas vezes em português outras em inglês, sem discriminação porque a música não tem donos, cor ou nacionalidade, criando temas tão distintos como ‘Rainha sem Coroa’, ‘Beat on the Brat’ ‘Tempo’ ou ‘Era tão Bom’.

Met vier uitgebrachte werken, ‘Rude Bwoy Stand’ (2007), ‘Rude EP’ (2009), ‘Monster EP’ (2011) en ‘S.A.C.A.N.A’ (2013), gaat Bezegol zijn eigen weg, op zoek naar weinig ontgonnen klanken in Portugal. Van reggae tot hip-hop langs de Portugese gitaar creëert de rauwe stem van deze ruwe figuur nieuw leven.

Com quatro trabalhos editados, ‘Rude Bwoy Stand’ (2007), ‘Rude EP’ (2009), ‘Monstro EP’ (2011) e ‘S.A.C.A.N.A’ (2013), Bezegol figura-se numa trilha única rumando por sonoridades pouco exploradas em Portugal, do reggae ao hip-hop passando pela guitarra portuguesa, a voz crua do homem rude criou vida.

“Ontsnappen aan de norm” zonder de realiteit te ontkennen is één van de motto’s van Bezegol die de artistieke creativiteit stimuleert, zonder conformisme en met een grimmige boodschap.

“Fugir à norma” sem escapar da realidade é um dos lemas de Bezegol que incita à criação artística sem conformismos e com uma mensagem vincada.

MARIA De tanto te amar Maria Pus a vida do avesso Estavas tão perto do fim E eu vivia o começo O teu plano era diferente E deixou-me enfeitiçado Dizem que quem ama é cego E eu não vi que era o meu lado Por gostar de ti Maria Não olhei ao sofrimento E não quis lembrar o dia Que falhaste ao juramento Por ti enfrentei o mundo Enrolado no teu dedo Condenado a amor profundo Encobrindo o teu segredo Eu lembro-me de ti Por quem me apaixonei Para onde foste eu não vi Nem sei quando deixei Queria-te ter aqui Mas sei que não consigo Fazer voltar atrás Fazer do tempo amigo Vou seguindo minha estrela Firme vou no meu caminho A bagagem vai pesada Mas eu carrego sozinho Foi dica a tua experiência Mas não quero olhar para trás Agarro-me às partes boas E sigo a iludir as más Eu lembro-me de ti Por quem me apaixonei Para onde foste eu não vi Nem sei quando deixei Queria-te ter aqui Mas sei que não consigo Fazer voltar atrás Fazer do tempo amigo © Bezegol

MARIA Smoorverliefd op jou Maria Keerde ik mijn leven binnenstebuiten Je was al dicht bij het einde En ik was pas begonnen Jou plan was anders En behekste mij Ze zeggen dat wie lief heeft blind is En ik zag niet wat er gebeurde Want door jou lief te hebben Maria Zag ik de pijn niet en wilde Niet herinnerd worden aan de dag Waarop je jou belofte brak Door jou zag ik de wereld Rond jou vinger gedraaid Veroordeeld tot intense liefde Jou geheim verhullend Ik denk nog aan jou als Degene waarop ik verliefd werd Waar je heen wilde zag ik niet Weet ook niet wanneer ik opgaf Ik wou dat ik je hier had Maar weet dat ik er niet in slaag Om terug te keren Van de tijd een vriend te maken Ik volg mijn ster Volg vastberaden mijn weg De bagage weegt zwaar Maar ik draag ze alleen Jou ervaring was leerrijk Maar ik wil niet achteruit kijken Ik klamp me vast aan de goeie dingen En blijf de slechte negeren Ik denk nog aan jou als Degene waarop ik verliefd werd Waar je heen wilde zag ik niet Weet ook niet wanneer ik opgaf Ik wou dat ik je hier had Maar weet dat ik er niet in slaag Om terug te keren Van de tijd een vriend te maken © Bezegol - eigen vertaling