'SUL' IS HET TWEEDE ALBUM VAN PENSÃO FLOR
'SUL' É O SEGUNDO ÁLBUM DOS PENSÃO FLOR

Pensão Flor bestaat uit Vânia Couto (zang), Luís Pedro Madeira (piano), Ni Ferreirinha (akoestische bas), Tiago Almeida (klassieke gitaar) en Hugo Gambóias (Portugese gitaar). Ze verschenen op de nationale scene in 2013, met de release van hun debuut album ‘O Caso da Pensão Flor’, zij het in een iets andere samenstelling dan de huidige. Het was een opmerkelijke start die van zich liet spreken: Antena 1 vond het één van de vijf beste Portugese albums van het jaar.

Os Pensão Flor são Vânia Couto (voz), Luís Pedro Madeira (piano), Ni Ferreirinha (baixo acústico), Tiago Almeida (guitarra clássica) e Hugo Gambóias (guitarra portuguesa). Surgiram no panorama nacional em 2013, tendo uma formação ligeiramente diferente da actual, com o lançamento do seu álbum de estreia O Caso da Pensão Flor. Foi um início marcante e que deu que falar: a Antena 1 considerou-o um dos cinco melhores álbuns portugueses do ano.

“De band en het eerste album kwamen op een heel natuurlijke manier tot stand. We begonnen een aantal bestaande nummers te bewerken, maar nog niet echt serieus. Ondertussen brachten we wat vrienden samen, experimenteerden met wat ideeën en besloten de studio in te duiken om op te nemen. Ik denk dat we op dat moment de eerste keer  begonnen te denken dat dit misschien wel iets kon worden, meer dan we hadden gedacht”, zegt Tiago met een wat verbeten glimlach. Met roots in fado, is de sound van Pensão Flor een mix van verschillende muzikale benaderingen en referenties, want de bandleden komen uit andere muzikale projecten, behoorlijk afwijkend van dit. Maar één ding is zeker: we worden geconfronteerd met echt Portugese muziek.

“Esta banda e este primeiro disco aconteceram de uma forma muito natural. Começámos a trabalhar alguns temas já criados mas ainda de uma forma pouco séria. Entretanto fomos juntando uns amigos, fomos experimentando umas ideias e decidimos ir para estúdio gravar. Acho que nessa altura foi a primeira vez que começámos a pensar que se calhar isto tinha pernas para andar, mais do que aquilo que pensávamos”, conta Tiago com o sorriso bem vincado. Com raiz no fado, a sonoridade dos Pensão Flor mistura diversas abordagens e referências musicais, não fossem os membros da banda provenientes de outros projectos musicais bem distintos deste. Mas uma coisa é certa: estamos perante música bem portuguesa.

Na het intense tempo waarin de groep in 2014 omhoog schoot -een mix van concerten en media exposure- besloot Pensão Flor om even op adem te komen en inhakend op deze rustpauze begonnen ze aan een nieuw album. “We besloten om geen concerten meer te doen in 2015, met twee uitzonderingen. Het idee was om een pauze te nemen, om het publiek te ontzien, en beginnen componeren en ons tweede album opnemen."

Após o ritmo intenso com que se depararam em 2014, numa mistura de concertos e alguma exposição mediática, os Pensão Flor decidiram parar para respirar e, fruto dessa acalmia, trabalhar para um novo disco. “Decidimos não fazer concertos em 2015, embora tivéssemos aberto duas excepções. A ideia foi parar um pouco, até para não massacrar o público, e começar a compor e a gravar o nosso segundo álbum”.

En hier is het dan: Sul, bestaande uit 12 tracks, alles geschreven en gecomponeerd door de band. En, zoals we al gewoon zijn, creëren we ook op dit album een specifiek universum, waar we naar believen binnen kunnen, zonder toestemming te vragen. “Net als op het eerste album, hebben we op Sul een denkbeeldige plaats gecreëerd. Verhalen over wie bleef en vertrok uit dat ‘Zuiden’. En deze plek kan al dan niet te maken hebben met ons: ons Portugal, ons volk.”

E aqui está ele: Sul, composto por 12 temas, todos escritos e compostos pela banda. E, tal como já nos habituaram, também neste álbum é criado um universo específico para que nele possamos entrar à vontade, sem pedir licença. “Tal como no primeiro álbum, criámos em Sul um lugar imaginário. Criámos histórias de quem ficou e de quem saiu desse Sul. E esse lugar pode ou não ter a ver connosco: connosco Portugal, connosco povo”.

In deze dualiteit tussen de nabijheid van wie bleef en de afstand van wie het zuiden verliet, bevestigt Tiago een totale vrijheid van interpretatie. “Alles kan onbelemmerd worden geïnterpreteerd zoals iemand dat wil, wetende dat elke persoon zich met iets identificeert. Er is het ‘Zuiden’ en er zijn zij die daar bleven en zij die er weggingen. Wij geven alleen de aanwijzingen.”

Ao longo desta dualidade entre a proximidade de quem está e a distância de quem partiu do Sul, Tiago afirma que a liberdade de interpretação é total. “Tudo está suficientemente solto para que cada um de nós consiga interpretar como quiser, sabendo que cada pessoa se identifica com alguma coisa. Há o Sul e há as pessoas que lá ficaram e que de lá saíram. Nós só damos as pistas”.

(bron/fonte:  preguicamagazine.com)