Verrassende links tussen Belgische strips en Portugal
Laços
surpreendentes entre a BD belga e Portugal
Recent verscheen in het Portugese tijdschrift Observador een
interessant artikel omtrent stripverhalen in België. Het fragment omtrent het verband
tussen de Belgisch strip en Portugal interesseerde me uiteraard meer bepaald. Dit is een stukje uit het artikel.
Recentemente foi puclibado na revista
portuguesa Observador um artigo interessante sobre a banda desenhada na
Bélgica. Naturalmente fiquei bastante interessado na parte sobre laços entre a
BD belga e Portugal. Este é um extrato do artigo.
& & & & &
“Duizend bommen en granaten! Die Belgen zijn gek van
stripverhalen. Hoe komt het dat Brussel hoofdstad van de strip is? We gaan ons
onderdompelen in deze unieke stad der comics en verrassende verbanden ontdekken
tussen het Belgisch stripverhaal en Portugal.
“Com mil raios e trovões! Estes
belgas são loucos por banda desenhada. Porque é que Bruxelas é a capital da
banda desenhada? Vamos mergulhar na única cidade do mundo aos quadradinhos. E
descobrir laços surpreendentes entre a BD belga e Portugal.
Portugal, inspiratiebron van het Belgisch stripverhaal
Portugal, fonte de inspiração da BD
belga
Eigenaardig genoeg zijn er verschillende voorbeelden die de
aantrekkingskracht aantonen van de Portugezen, hun cultuur en geschiedenis op
de Belgische strip. Schijnbaar onwaarschijnlijk maar Portugal is een bron van
inspiratie gebleken. En dit komt niet alleen door het personage Oliveira da
Figueira dat in verschillende albums van Kuifje verschijnt: een straatventer,
beetje opschepperig, die overal ter wereld prullen aan de man brengt en model
staat voor de pientere Portugees.
Curiosamente, são vários os exemplos
que demonstram a atração da banda desenhada belga pelos portugueses, a sua
cultura e a sua história. Aparentemente improvável, Portugal constitui fonte de
inspiração. E não é só por causa da personagem de Oliveira da Figueira que
aparece em vários álbuns do Tintin: um vendedor ambulante um pouco fanfarrão,
que vende toda a espécie de bugigangas em qualquer parte do mundo, e que
representa o português espertalhão.
Meer recent, in 1996, brengt Jean-Philippe Stassen ‘Louis le
Portugais’ uit, een verhaal over een internationaal gezelschap van immigranten dat
zich afspeelt in enkele grijze voorsteden, zonder perspectieven, in een milieu
van ellende en miserie. Een andere referentie, Jean Van Hamme, co-auteur van de
serie ‘Lady S’, werd bekoord door de Portugese hoofdstad en (met Philippe
Aymond) situeert hij de aflervering ‘Salade Portugaise’ in Lissabon, een
avontuur vol spanning en actie dat de CIA, terroristen en achtervolgingen impliceert.
Mais recentemente, em 1996,
Jean-Philippe Stassen publica ‘Louis le Portugais’, uma história sobre um grupo
de imigrantes de diversas nacionalidades que decorre nuns subúrbios tristes,
sem perspetivas, num ambiente de miséria e pobreza. Outra referência, Jean Van
Hamme, coautor da série ‘Lady S’, foi seduzido pela capital portuguesa e (com
Philippe Aymond) encena em Lisboa o capítulo “Salade Portugaise”, uma aventura
com suspense e ação que envolve a CIA, terroristas e perseguições.
 |
Èric Lambé |
‘Ophélie et le Directeur des Ressources Humaines’, het werk
van Éric Lambé situeert zich in een experimenteel en poëtisch kader, een verhaal
geïnspireerd op de figuur Fernando Pessoa, maar met Brussel als achtergrond.
Prozaïscher is de samenwerking van Frédéric Jannin en Liberski met de familie
Niepoort, wijnproducenten van de Douro, waarvoor ze etiketten maakten met stroken
uit stripboeken. Dit zijn maar enkele voorbeelden.
 |
Frédéric Jannin + Liberski |
Num registo experimental e poético
surge a obra de Éric Lambé ‘Ophélie et le Directeur des Ressources Humaines’,
uma deambulação inspirada na personalidade de Fernando Pessoa, mas com Bruxelas
como pano de fundo. Mais prosaica é a colaboração de Frédéric Jannin e Liberski
com a família Niepoort, de produtores de vinho do Douro, para quem realizaram
rótulos com tiras de banda desenhada. São alguns exemplos.
Maar wat in Portugal trekt de Belgische auteurs dan zo aan? Zijn
er trekken bij de portugezen, in hun persoonlijkheid of cultuur, die bijzonder
goed passen in de tekeningen? Naast de affectieve relaties die elke auteur kan
hebben met Portugal, zijn er andere motieven die deze interesse verklaren. Neem nu Jean Van Hamme, die verschillende
keren Portugal bezocht en wiens familie banden heeft met het land. Hij legt uit
aan Observer: “Lissabon en zijn steile heuvels
zijn zeer visueel en passen bijzonder goed in een scenario van een stripverhaal.”
 |
Jean Van Hamme - Philippe Aymond |
Mas afinal que tem Portugal que
atrai autores de BD belga? Há traços dos portugueses, da sua personalidade ou
cultura, que se enquadrem particularmente bem nos quadradinhos? Para além das
relações afetivas que cada autor possa ter com Portugal, há motivos que
justificam o interesse. Por exemplo, Jean Van Hamme que já visitou muitas vezes
Portugal e cuja família tem vários laços com o país, explica ao Observador: “Lisboa e as suas colinas abruptas são muito
visuais e encaixam particularmente bem num cenário de banda desenhada”.
Willem de Graeve van het Belgisch Stripcentrum (voorheen het Belgisch
Centrum voor het Beeldverhaal) bevestigt: “Portugal
heeft een goed imago in België. Veel Belgen gaan naar Portugal en er is een
belangrijke Portugese gemeenschap in België. Geen wonder dat dit reflecteert in
het stripverhaal. En ook het omgekeerde is waar. Veel strips werden al snel
vertaald in het Portugees. Portugal had een traditie van striptijdschriften met
Portugese schrijvers, maar ook met Noord-Amerikaanse en Belgische strips,
vertaald in het Portugees.”
Já Willem de Graeve, do Centro Belga
de Banda Desenhada, garante: “Portugal
tem uma boa imagem na Bélgica. Há muitos belgas que vão a Portugal e há uma
importante comunidade de portugueses na Bélgica. Não é de admirar que isso se
reflita na banda desenhada. E o contrário também é verdade. Muitas bandas
desenhadas foram rapidamente traduzidas em português. Portugal teve uma
tradição de magazines BD com autores portugueses, mas também de bandas
desenhadas norte americanas e belgas traduzidas em português.”
Frédéric Niffle, directeur van Spirou: “de strip heeft altijd veel gereisd omdat het noodzakelijk is ver te gaan
op zoek naar avontuur. Ik denk niet dat Portugal meer aan bod is gekomen dan
Amerika, Italië of Engeland bijvoorbeeld. Maar als Europees land, in de buurt
van de wieg van het Frans-Belgische stripverhaal, is het normaal dat de auteurs
hun helden daarheen stuurden, vooral in functie van variatie van scenario's.”
Para o diretor de Spirou, Frédéric
Niffle, “a banda desenhada sempre viajou
muito porque é necessário ir longe para encontrar a aventura. Não creio que
Portugal tenha sido mais abordado do que a América, a Itália ou a Inglaterra,
por exemplo. Mas como se trata de um país europeu e próximo do berço da banda
desenhada franco-belga, é normal que os autores pensem em ‘enviar’ para lá os
seus heróis, sobretudo para variar os cenários”.

Uiteraard is aan de andere kant ook de Portugese strip door de
Belgische productie geïnspireerd. Emblematisch in dit verband is ‘Neve
Carbónica’ van Gonçalo Garcia dat doet denken aan de serie ‘Zwartkijken’ (Idées
Noires) van Franquin. Bovendien was het Belgisch Stripcentrum actief bezig met
het versterken van de relaties tussen de twee landen. Zo stelde het in 2011 het
origineel ten toon van ‘A Pior Banda do Mundo’ van José Carlos Fernandes. In
oktober vorig jaar ging het Stripcentrum op ‘verplaatsing’ naar Portugal voor een
herdenkingstentoonstelling omtrent de 25ste verjaardag van de instelling. Ondertussen
onderhouden het Belgisch centrum en de
Bedeteca da Amadora contacten met als doel de toegang tot het wederzijdse
erfgoed voor het publiek te vereenvoudigen.”
Clara que, ao invés, também a banda
desenhada lusa se inspirou na herança belga. O caso de “Neve Carbónica” de
Gonçalo Garcia lembrando as “Ideias Negras” de Franquin é emblemático. De
resto, o Centro Belga de Banda Desenhada tem-se empenhado em reforçar as
relações entre os dois países. Em 2011, promoveu nas suas instalações a
exposição dos originais da obra ‘A Pior Banda do Mundo’, de José Carlos
Fernandes. Em Outubro do ano passado foi a vez do CBBD se “deslocar” a Portugal
para organizar uma exposição de BD comemorativa dos 25 anos da instituição.
Entretanto, o Centro Belga e a Bedeteca da Amadora mantêm contactos com o objetivo
de facilitar o acesso ao público dos respetivos espólios.”
Het volledige artikel - O artigo completo:
observador.pt/2015/05/16/com-mil-raios-e-trovoes-estes-belgas-sao-loucos-por-banda-desenhada