BRUGGE EN DE SUIKER VAN MADEIRA
BRUGES E O AÇÚCAR DE MADEIRA 
In 2007 schreef  ik voor de vereniging Vlaanderen-Lusitânia een brochure ‘Portugal in Brugge’, waarin ik op zoek ging naar sporen van en links met Portugal in Brugge.  Dit is een stukje uit de brochure.

"We lopen verder de Vlamingstraat in richting markt. Dit was indertijd de belangrijkste handelsstraat van Brugge, want langs de rei hierachter stond de stadskraan en liep de rei die de Kraanplaats verbond met de overdekte Waterhalle op de Markt (waar nu het Provinciaal Hof staat). Ook de wijnhandelaars hadden hier hun kelders. Halfweg tussen de stadsschouwburg en de markt ligt aan de rechterkant de Niklaas Desparsstraat. We gaan deze niet in, maar de naam interesseert ons wel.

Niklaas Despars was kroniekschrijver en burgemeester van Brugge, een nazaat van één van de eerste grote koopmansfamilies in Brugge, die met hun ‘Compangia Lixbone’ al vroeg met de Italianen in concurrentie gingen. Zoals verschillende Vlamingen (zie ook familie Lem), hielden zij zich bezig met de suikerhandel in Madeira, in zoverre dat men zelfs sprak van de 'Vlaamse Suikerbaronnen'. Wouter Despars runde reeds rond 1480 een bijhuis in Lissabon om van daaruit ondermeer de suikerhandel te coördineren. Hij stuurde stadsgenoten naar Madeira en zo kwam ook Jean Esmenaut daar terecht (1484) . Hij paste zijn naam aan, João Esmeraldo, en maakte er al snel op eigen houtje fortuin. Hij stichtte er Ponta del Sol, bouwde in Funchal een prachtige woning, waar tegenwoordig het Museu de Açucar is gevestigd en stelde op zijn suikerrietplantage 80 slaven tewerk. Dit landgoed is heden nog bekend als het Solar dos Esmeraldos. Deze ‘suikerbaron’ onderhield  ook goede contacten met Christoffel Colombus, die regelmatig op Madeira verbleef."

Solar dos Esmeraldos

Em 2007 escrevi para a associação Vlaanderen-Lusitânia uma brochura ‘Portugal em Bruges’, na qual fui à procura de vestígios concretos e coisas relacionadas à presença portuguesa em Bruges. Esta é uma parte da brochura.

"Continuem pela Vlamingstraat em direcção do Markt. Na altura esta rua era a rua comercial mais importante em Bruges. Atrás destas casas ao lado esquerdo encontrava-se o canal que ligava a Kraanplaats (com a grua municipal) com o porto coberto (Waterhalle) que ficava na Markt (onde se encontra agora o Governo Provincial). Também, os comerciantes de vinho tinham aqui as suas adegas. A meio caminho entre o teatro municipal e o Markt  encontra-se ao lado direito a Niklaas Desparsstraat. Não entrem nesta rua, mas é o nome que nos interessa.

Niklaas Despars era cronista e Presidente da Câmara Municipal de Bruges, descendente de uma das primeiras grandes famílias mercantes em Bruges. Com a sua 'Compangia Lixbone', a família começou a competir com os italianos. Como diferentes Flamengos (ver a família Lem), também se dedicou ao mercado de açúcar da Madeira. Chegou-se mesmo a falar dos "barões de açúcar flamengos”.
Já em cerca de 1480, Wouter Despars tinha gerido uma sucursal em Lisboa para lá, entre outras coisas,  coordenar o comércio de açúcar. Também mandou concidadãos para a Madeira, dos quais um Jean Esmenaut (1484). Este adaptou o seu nome e passou a ser João Esmeraldo, e fez rapidamente a sua própria fortuna. Fundou a Ponta do Sol e construiu no Funchal uma habitação magnífica (onde hoje em dia fica o Museu de Açúcar), e empregou 80 escravos na sua plantação de cana-de-açúcar. Esta propriedade ainda hoje em dia é conhecida como o Solar dos Esmeraldos. Este "Barão de açúcar" teve também bons contactos com Cristovão Colombo, que residiu regularmente na Madeira."