ANTÓNIO CHAINHO : SITAR EN FADO
ANTÓNIO CHAINHO : O SITAR E O FADO
Enkele dagen terug overleed Ravi Shankar, de Indische sitar virtuoos. Hij was het die de sitar introduceerde in de westerse popmuziek, hij stond op het podium in Woodstock en werkte met The Beatles en The Rolling Stones. De vader van Norah Jones werd door George Harrison als de ‘peetvader van de wereldmuziek’ omschreven.

Iemand die op Portugees niveau ook voor deze titel in aanmerking komt is zonder twijfel António Chainho. Deze ‘mestre da guitarra portuguesa’ opent in de jaren 60, nadat hij een enkele jaren in de grote fadohuizen van Lissabon werkte, zijn eigen stek : O Picadeiro. Hij begeleidt er  grote namen van de fado waaronder Maria Teresa de Noronha, Lucília do Carmo, Hermínia Silva, Frei Hermano da Câmara en Carlos do Carmo en neemt enkele solo-albums op.
Hij wil de wereld de universele dimensie van de Portugese gitaar tonen, haar bevrijden uit de fado - waarvan ze wel altijd de essentie zal uitmaken - en integreren in de diverse muziekstijlen die je op onze planeet kan horen. Hij vindt dat de guitarra minstens even belangrijk is als de menselijke stem en gaat dan ook  meer gedurfde projecten niet uit de weg. Er volgen duetten met Paco de Lucia en John Williams. Hij begeleidt de Spaanse Maria de Lurdes Padreira, de Brazilianen Fafá de Belém en Gal Costa, en de Japanse Saki Kubota. Later werkt hij ook met de Canadese KD Lang (een heel speciale versie van ‘Fado Hilário’), José Carreras, Adriana Calcanhotto en Maria Bethânia. Op het album ‘Lisboa-Rio’ slaat hij een brug tussen Portugal en Brazilië, met o.a. Jacques Morelenbaum, Ney Matogrosso en Virgínia Rodrigues.
Op zijn recentste project ‘LisGoa’ combineert hij fado met Indische muziek, met de sitar van Ravi Shankar, die hier door Paulo Sousa wordt bespeeld.
We kunnen dan ook besluiten dat António Chainho één der meest internationale Portugese muzikanten is, een echte ambassadeur van het unieke instrument dat de Portugese gitaar is.

Panch Vorsam (Cinco Anos)

(bron/fonte : youtube.com/watch?v=6xCDHOZgkCk)

Há alguns dias morreu Ravi Shankar, o virtuoso do sitar indiano. Foi ele que introduziu o sitar na música pop ocidental, actuou no palco em Woodstock e trabalhou com os Beatles e os Rolling Stones. O pai de Norah Jones foi descrito por George Harrison como ‘o padrinho da world music’.

Sem dúvida quem merece este título a nível português é António Chainho. Nos anos 60 este ‘Mestre da guitarra portuguesa’ passou a ter o seu próprio espaço (O Picadeiro)  depois de ter trabalhado durante alguns anos nas grandes casas de fado de Lisboa. Acompanha grandes nomes do Fado, incluindo Maria Teresa de Noronha, Lucília do Carmo, Hermínia Silva, Frei Hermano da Câmara e Carlos do Carmo, e grava vários álbuns solo.
Ele quer mostrar ao mundo a dimensão universal da guitarra portuguesa, libertando-a do fado – de que sempre será o coração – e trazendo-a para a imensa variedade de músicas que se podem ouvir no nosso planeta.
Acredita que pelo menos a guitarra é tão importante quanto a voz humana e começa realizar os projectos mais ousados. Seguem duetos com Paco de Lucia e John Williams. Acompanha a espanhola Maria de Lurdes Padreira, os brasileiros Fafá de Belém e Gal Costa, e a japonesa Saki Kubota. Mais tarde também trabalha com a canadiana KD Lang (uma versão muito especial do "Fado Hilário"), José Carreras, Adriana Calcanhotto e Maria Bethânia. No álbum ‘Lisboa-Rio’ estabelece uma ponte musical entre Portugal e o Brasil, com Jacques Morelenbaum, Ney Matogrosso e Virgínia Rodrigues, entre outros.
No seu mais recente projecto "LisGoa", ele combina o fado com a música indiana, com o sitar de Ravi Shankar, neste caso tocado por Paulo Sousa.
Podemos concluir que António Chainho é um dos músicos portugueses mais internacionais, um verdadeiro embaixador do instrumento único que é a guitarra Portuguesa.