Sinds
begin maart ziet Pedro Abrunhosa zijn 96 jarige vader niet meer en
hij
moet
met hem praten via een scherm. De nieuwe song Tempestade
(Storm),
een samenwerking met Carolina Deslandes, is een brief aan zijn vader
in tijden van isolatie tijdens de Covid-19 pandemie.
Desde
o início de março
Pedro
Abrunhosa não vê o seu
pai de 96 anos e
tem
de falar com ele
através de um ecrã. A
nova música Tempestade,
em
colaboração com Carolina Deslandes,
é uma carta para o pai em tempo de isolamento durante
a pandemia de Covid-19.
‘We
staan niet alleen in de storm’
is de eerste versregel van de tekst (doet denken aan You'll
Never Walk Alone)
en staat stil bij de nieuwe realiteit waarin we nu leven. Een
muzikale boodschap van hoop op de stilte die altijd komt na de storm.
Abrunhosa denkt aan een toekomst die we dichtbij en helemaal willen:
'En
van de toekomst wil niemand slechts de helft'.
‘Não
estamos sós na tempestade’
é o primeiro verso da letra (faz
pensar em You'll
Never Walk Alone) e
reflete sobre a nova realidade que vivemos. Uma
mensagem musical de
esperança para a bonança que sempre vem depois de todas
as
tempestades.
Abrunhosa
pensa no
futuro que se quer próximo e por inteiro: ‘E
do futuro ninguém quer só metade’.
Tempestade
is ook een demonstratie van de flexibiliteit van artiesten, aldus
Pedro: "Alles
kwam tot stand via telewerk, met Carolina Deslandes in Lissabon en
producer Diogo Piçarra in Faro".
Tempestade
é também a demonstração da
flexibilidade
dos artistas, segundo
Pedro: "Foi
tudo feito em teletrabalho, com a Carolina Deslandes em Lisboa e o
produtor
Diogo Piçarra em Faro".
TEMPESTADE
Não
estamos sós na tempestade
Ainda
há luz neste mar alto
Ainda
há anjos de verdade
Voam
sozinhos no asfalto
Semeiam
sonhos pelas trevas
Trazem
histórias de saudade
Meu
amor
Não
estamos sós na tempestade.
Meu
Pai não vás da nossa mesa
Não
me ensinaste tudo ainda
Esperarei
de luz acesa
Conta-me
histórias de Coimbra
Foste
montanha a vida inteira
Como
a distância me incendeia
Meu
Pai, não
vás tão
cedo desta
mesa!
Quando
eu voltar, abraça-me por dentro
Aperta-me
de tempo
É
tão tarde, o amor, é tão tarde
O
primeiro dia há de ser
mais
que primeiro
Vem
salvar-me por inteiro
Do
futuro ninguém quer só metade
Meu
amor
Não
estamos sós na tempestade.
Não
estamos sós nesta
tormenta
Ainda
há festa na varanda!
Uma
canção que
a noite inventa
Chega
das vozes de outra banda
Alguém
que toca uma guitarra
Vamos
estar juntos na bonança.
Não
estamos sós nesta saudade,
A
rua chora no mesmo aperto,
Há
andorinhas na cidade,
São
beijos teus no céu aberto.
Quero
ver-te ao fim da tarde,
Mas
já não tarda a liberdade,
Meu
amor,
Não
estamos sós na tempestade!
Quando
eu voltar, abraça-me por dentro
Aperta-me
de tempo
É
tão tarde, o amor, é tão tarde
O
primeiro dia há de ser
mais
que primeiro
Vem
salvar-me por inteiro
Do
futuro ninguém quer só metade
Meu
amor
Não
estamos sós na tempestade.
|
STORM
We
staan
niet alleen in de storm
Er
is nog licht op deze volle zee
Er
zijn nog echte engelen
Ze
eenzaam vliegen over
het asfalt
Ze zaaien
dromen in
de
duisternis
Brengen
verhalen over verlangen
Liefste
We
staan
niet alleen in de storm!
Vader,
ga niet weg
van
onze tafel
Je
hebt me nog niet alles geleerd
Ik
zal
wachten
met het licht aan
Vertel
me verhalen over Coimbra
Je
was
je hele leven de
berg
Als
de
afstand die
me gaande
hield
Vader,
ga
niet
zo
vroeg
weg
van tafel!
Als
ik terugkom, knuffel me dan innig
Hou
me stevig
vast
Het
is zo laat, liefste,
het is zo laat
De
eerste dag moet
meer
dan
eerste
zijn
Kom
en
haal me hier ongedeerd uit
Niemand
wil slechts een
halve
toekomst
Liefste
We
staan
niet alleen in de storm!
We
staan niet
alleen in deze storm
Er
is nog feest op het balkon!
Een
lied verzonnen
door
de nacht
Genoeg van de stemmen van een andere band Iemand
die op
een gitaar
speelt
We
zullen samen zijn als
het rustig wordt.
We
zijn niet alleen
met
dit verlangen,
De
straat huilt in dezelfde nood,
Er
zijn zwaluwen in de stad,
Het
zijn jouw kussen
in de open lucht.
Ik
wil je vanavond
zien,
De
vrijheid komt
snel terug,
Liefste
We
staan
niet alleen in de storm.
Als
ik terugkom, knuffel me dan innig
Hou
me stevig
vast
Het
is zo laat, liefste,
het is zo laat
De
eerste dag moet
meer
dan
eerste
zijn
Kom
en
haal me hier ongedeerd uit
Niemand
wil slechts een
halve
toekomst
Liefste
We
staan
niet alleen in de storm!
©
Tekst: Pedro
Abrunhosa
- eigen vertaling
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten