HELENA SARMENTO: FADO UIT PORTO

HELENA SARMENTO: FADO DO PORTO

Deze fadista is afkomstig van Lamego maar leeft en werkt in Porto. Naast haar werk als advocate is ze gepassioneerd door muziek. Op haar dertiende zong ze bij een rock-band, maar toen ze Amália ontdekte viel ze voor fado. De eerste cd van Helena, ‘Fado Azul’, kwam uit in 2011 en zopas stelde ze, in eigen beheer,  haar tweede voor: ‘Fado dos dias assim’.

Ze zingt werk van o.a. José Afonso en Vinicius de Moraes, maar de meeste van de zestien nummers zijn traditionele fados waarop voor haar nieuwe teksten geschreven werden door João Gigante-Ferreira.

De musicoloog Rui Vieira Nery formuleerde het als volgt:

“Helena Sarmento is niet de 2de Amália, of een 3de Hermínia, noch een 4de Fernanda Maria: zij is de 1ste Helena Sarmento. (…) We horen traditionele fados, reeds door zovelen gezongen, maar het geeft de indruk dat ze heruitgevonden werden, het geeft een  gevoel van iets nieuws.”

De eerste live-voorstelling van de nieuwe cd is geprogrameerd in het kader van het ‘Belém Art Fest 2013’, een concert op 5 april in het Museu da Presidência.

Het nummer ‘Fado Aritmético’ ter illustratie. Een nieuwe tekst van João Gigante-Ferreira op de muziek van Carlos Gonçalves, waarop Amália het nummer “Fui ao mar buscar sardinhas” schreef en zong. Een erg luchtige manier om het over iets zo ernstigs als de Liefde te hebben.

(bron/fonte :  youtube.com/watch?v=569DnyzE_8E) 

Esta fadista nasceu em Lamego, mas vive e trabalha no Porto. Além de seu trabalho como advogado é apaixonada por música. Aos treze anos era vocalista de uma banda de rock, mas quando  descobriu Amália apaixonou-se pelo fado. ‘Fado Azul’, o primeiro álbum de Helena, saiu em 2011 e recentemente lançou o seu segundo trabalho independente ‘Fado dos Dias Assim’.

Canta obra de José Afonso e Vinicius de Moraes, mas a maioria dos 16 temas são fados tradicionais , servidos inteiramente por palavras novas escritas para si por João Ferreira Gigante.

O musicólogo Rui Vieira Nery formulou assim:

“A Helena Sarmento não é a 2ª Amália, nem a 3ª Hermínia, nem a 4ª Fernanda Maria: é a 1ª Helena Sarmento. (…) Ouvimos fados tradicionais, cantados já por tanta gente, mas temos a sensação de eles estarem a ser reinventados, temos a sensação do novo.”

A primeira apresentação ao vivo do novo CD está programado no Belém Art Fest 2013, um concerto no Museu da Presidência, 5 de Abril.

Para ilustrar, o tema ‘Fado Aritmético’. Um novo texto de João Gigante Ferreira para a música de Carlos Gonçalves, na qual Amália escreveu e interpretou ‘Fui ao mar buscar sardinhas’. Uma forma divertida de falar dessa coisa tão séria que é o Amor.

Fado Aritmético     (Letra: João Gigante-Ferreira      Música: Carlos Gonçalves) Do amor nunca se sabe No amor o que acontece Só do fogo que em nós arde Quando o sonho aparece Quando o sonho se persiga Quando o sonho se não esquece Quando no sonho se viva No amor nunca se sabe No amor quem não se esquece Antes que o amor acabe Quem no amor aparece Sigo praças e avenidas Sigo ruas e vielas Fecho os olhos nas subidas As descidas são mais belas Os cabelos a acenar Caem beijos nas estrelas As gaivotas sobre o mar Tudo gira tudo roda O coração não tem norte Faz-se dia a noite toda A quem o amor importe    Quatro mãos bem apertadas Quatro lábios fazem par Quatro pernas de mãos dadas Tabuadas ao luar Os desejos multiplicam Os beijos são de somar Sem conta os corpos ficam Restos da conta de amar Descoberta a equação Resolvida com rigor Ninguém sabe a solução Do problema do amor        © João Gigante-Ferreira

Rekenkundige fado   (Tekst: João Gigante-Ferreira      Muziek: Carlos Gonçalves) Met de liefde weet je nooit wat er in de liefde gebeurt Alleen het vuur dat binnenin brandt Als de droom verschijnt Als de droom achtervolgt Als de droom niet vergeten raakt Als je in een droom leeft In de liefde weet je nooit Wie er  niet vergeten raakt Voor de liefde overwaait Wie erin verschijnt   Ik loop langs pleinen en lanen Langs straten en stegen Bergop sluit ik mijn ogen De afdalingen zijn mooier Met wuivende haren Kussen slaan op de sterren in De meeuwen boven de zee Alles draait en tolt Het hart kent het noorden niet En ’s nachts is het dag Voor wie de liefde kent    Vier handen verstrengeld Vier lippen vormen een paar Vier benen hand in hand Bij het maanlicht vermenigvuldigen Tafels de verlangens De kussen worden opgeteld Lichamen worden niet gerekend De rest van het beminnen Het vinden van de vergelijking Nauwkeurig opgelost Niemand weet de oplossing Van het probleem van de liefde     © João Gigante-Ferreira  - eigen vertaling