KLAPROZEN IN STEEN
PAPOULAS EM PEDRA 
Al slenterend door Brugge viel ik toevallig op deze mooie kalligrafische tekst in steen : een herinnering aan de heropening van het gerenoveerde Wevershof. Dit betreft een binnenplaats waarrond huisjes zijn gebouwd, met een smalle doorgang naar straat, en die dateert van 1835. Dergelijke binnenplaatsen noemde men 'forten'. Ze werden indertijd gebouwd door wat we op vandaag huisjesmelkers zouden noemen. Uiteraard is het fort nu gesaneerd en verbouwd door het OCMW. De benaming verwijst naar de wevers die in die tijd tot de armste klassen van de bevolking behoorden en wellicht daar woonachtig waren.

Apago a luz da lua e só as papoulas dão luz

Passeando em Bruges encontrei por acaso este belo texto caligráfico em pedra bonita, em memória da reabertura do Wevershof renovado. Este é um pátio, rodeada de casas e com uma entrada estreita para a rua, datando de 1835. Estes pátios eram chamados de 'fortes'. Eles foram construídos na época por pessoas que, hoje em dia, são chamados de «senhorios especuladores». Obviamente, o forte é agora restaurada e reconstruída pelo CPAS. O nome refere-se aos tecelões que, na altura, pertenciam às classes mais pobres da população e provavelmente ali viviam.

De 19^de-eeuwse dichter Cesário Verde schreef het mooie gedicht “Het boeket van rode klaprozen”. Pedro Barroso zette het op de LP “Cantos à terra madre” in 1982.

O poeta do século 19, Cesário Verde escreveu este belo poema « O ramalhete rubro de papoulas». Pedro Barroso gravou-o no LP "Cantos à Terra Madre", em 1982.

(bron/fonte : youtube.com/watch?v=GwW6S0wJRaw) 

O ramalhete rubro de papoulas (Cesário Verde)  

Het boeket van rode klaprozen

Naquele piquenique de burguesas,

Op die bourgeois picknick

Houve uma coisa simplesmente bela,

Was één iets gewoonweg mooi,

E que, sem ter história nem grandezas,

En, zonder geschiedenis of  grootsheid,

Em todo o caso dava uma aguarela.  

Leek het in elk geval een aquarel.

Foi quando tu, descendo do burrico,

Het was toen je van de ezel stapte,

Foste colher, sem imposturas tolas,

En je, wars van dwaze hypocrisie,

A um granzoal azul de grão de bico

Op een blauw veld van kikkererwten

Um ramalhete rubro de papoulas.  

Een boeket van rode klaprozen plukte.

Pouco depois, em cima duns penhascos,

Kort daarna kampeerden we bovenop

Nós acampámos, inda o sol se via;

De kliffen, nog genietend van de zon;

E houve talhadas de melão, damascos

En er waren stukjes meloen, abrikozen

E pão de ló molhado em malvasia.

En cake gedrenkt in Malvasia wijn.

Mas, todo púrpuro, a sair da renda

Maar, helemaal purper, uit het kant

Dos teus dois seios como duas rolas,

Van je twee borsten als twee tortelduiven,

Era o supremo encanto da merenda

Was de ultieme charme van de picknick

O ramalhete rubro das papoulas!

Het boeket van de rode klaprozen!

                                                                        (eigen vertaling)