JAQUES DE COUTRE, EEN BRUGSE DIAMANTAIR VIA LISSABON NAAR GOA
JAQUES DE COUTRE, UM COMERCIANTE DE DIAMENTES BRUGENSE PASSA POR LISBOA PARA GOA

In 2007 schreef  ik voor de vereniging Vlaanderen-Lusitânia een brochure ‘Portugal in Brugge’, waarin ik op zoek ging naar sporen van en links met Portugal in Brugge.  Dit is een stukje uit de brochure.

We houden halt bij nr 26 in de Vlamingstraat, huis ‘Den Helm’ dat ons bij Jaques De Coutre (1575-1640) brengt.

Dit huis was eigendom van de familie De Coutre toen vader stierf in 1586 en vier minderjarige zonen achterliet. Het was de periode van de godsdienstoorlogen en zijn moeder , die vreesde dat ook Jaques de wapens zou opnemen, zond hem op zijn 16de naar Lissabon. Zijn oudere broer Joseph verbleef daar al een tijdje en toen duidelijk werd dat ook daar geen toekomst was voor hen vertrokken ze samen naar Goa, de hoofdstad van Portugees-Azië. Dit zou min of meer onopgemerkt gebleven zijn, ware het niet dat Jaques zijn levensverhaal neerpende in het portugees en zijn zoon Esteban het vertaalde in het spaans (op dat moment maakte Portugal deel uit van de ‘Iberische Unie’). Deze manuscripten doken pas tussen 1969 en 1971 op in de Nationale Bibliotheek van zowel Lissabon als Madrid. In zijn autobiografie vertelt Jaques hoe hij diamanthandelaar werd, alles samen gedurende 30 jaar in Azië rondreisde en er in de meest onwaarschijnlijke situaties terecht kwam. Het is een belangrijke bron van sociologische en etnische gegevens betreffende de Portugese aanwezigheid in het Verre Oosten. Er werd ook op de ervaring van De Coutre beroep gedaan bij de oprichting van ‘Companhia da India’ in Lissabon (1628).

Het boek “Aziatische omzwervingen, het levensverhaal van Jaques de Coutre, een Brugs diamanthandelaar 1591-1627” (Johan Verberckmoes en Eddy Stols - Epo Berchem, 1988) kan je vinden in de bibliotheek te Brugge.

Em 2007 escrevi para a associação Vlaanderen-Lusitânia uma brochura ‘Portugal em Bruges’, na qual fui à procura de vestígios concretos e coisas relacionadas à presença portuguesa em Bruges. Esta é uma parte da brochura.

Parem também no n° 26 na Vlamingstraat, a casa ‘Den Helm’ que lembra-nos do Jaques De Coutre (1575-1640).

Em 1586 esta casa era propriedade da família De Coutre, quando o pai morreu e deixou 4 filhos menores. Era o período das guerras religiosas e a mãe de Jaques tinha medo que ele também tivesse que pegar nas armas. Enviou-o para Lisboa, onde já residia Joseph, um irmão mais velho dele. Quando chegaram à conclusão de que nem ali havia futuro para eles, decidiram partir para Goa, a capital do Império português do Oriente. Tudo isso teria sido de pouco importância, se Jaques não tivesse escrito a história da sua vida em português, que foi traduzida para espanhol por Esteban, o filho dele (nessa altura Portugal pertencia à União Ibérica). Entre 1969 e 1971 estes manuscritos foram descobertos na Biblioteca Nacional tanto de Lisboa como de Madrid. Na sua autobiografia Jaques descreve como tinha tornado comerciante de diamantes, tinha viajado durante um total de 30 anos na Ásia e se tinha visto nas situações mais improváveis. É uma fonte importante de dados sociológicos e éticos sobre a presença dos Portugueses no Oriente. Jaques foi também consultado em relação às suas experiências por altura da fundação da ‘Companhia da Índia’ em Lisboa (1628).

O livro “Aziatische omzwervingen, het levensverhaal van Jaques de Coutre, een Brugs diamanthandelaar 1591-1627” (Johan Verberckmoes en Eddy Stols - Epo Berchem, 1988) podem encontrar na biblioteca de Bruges.