LETTERS IN STEEN EN PORTUGAL

WELKOM - SEJA BEM-VINDO

Van Jeroen Boudens leerde ik letters in steen verwerken. Muziek bracht mij naar Portugal waar ik verliefd werd op het land, zijn inwoners en fado. Van deze passies heb ik een cocktail gemaakt, met behoorlijk wat muziek toegevoegd. Welkom op deze blog waar je hopelijk ook jouw ding vindt. Het letterkappen is echter al een tijdje beperkt door een hardnekkige tendinitis...

Jeroen Boudens ensinou-me a escultura das letras em pedra. A música trouxe me a Portugal onde apaixonei-me pelo paÍs, pelos habitantes e pelo fado. Destas paixões fiz um cocktail, colocando bastante música. Seja bem-vindo neste blog e espero que vá gostar. No entant, há algum tempo a esculptura de letras tem sido limitada por uma tendinite teimosa.... (Sou belga, então peço desculpa por erros de tradução)

29 nov 2014

FADISTA GAAT ENGELSTALIG VOOR STRIJD TEGEN LEUCEMIE
FADISTA CANTA EM INGLÊS NA LUTA CONTRA A LEUCEMIA
Maria Ana Bobone brengt een nieuwe plaat uit, volledig in het engels, en geeft de volledige opbrengst aan de strijd tegen leukemie.           
Aansluitend op de successingle ‘If The Stars Were To Waltz’, een duet met Mikkel Solnado, brengt de fadista nu haar nieuwe album ‘Smooth’ uit. Het ligt in de winkels vanaf 1 december maar is nu al beschikbaar is op de digitale platforms.
‘My Wings’, de tweede single die uit de plaat wordt gehaald, is de officiële song van de strijd tegen leukemie en geeft een stem aan dit wereldwijd probleem waarmee de artieste zich associeert in een samenwerking die de volledige opbrengst van de platenverkoop ter beschikking stelt van het APCL (Portugese vereniging tegen leukemie).
Op de  nieuwe plaat maakt de fadista een wandeling door verschillende muziekgenres gaande van Jazz en Pop/Rock tot Country. Op de plaat behoudt de fadista in enkele nummers, via de teksten van Rodrigo Serrão, de poëtische beeldtaal van de Fado, zelfs in het engels.
‘Smooth’ is heel zeker een speciaal album, zowel door het kwalitatieve niveau als door de positieve toon die het haalt uit de inspiratie voor een wereldwijd doel, de strijd tegen leukemie.





SPOTIFY                                            DEEZER
              
Maria Ana Bobone lança novo disco todo em inglês e doa o lucro inteiro à luta contra a leucemia.
No seguimento do single de sucesso ‘If The Stars Were To Waltz’, um dueto com Mikkel Solnado, A fadista lança agora o seu novo álbum ‘Smooth’, que estará à venda a partir de 1 de Dezembro, mas agora já está disponível nas plataformas digitais.
‘My Wings’, o segundo single extraído do disco, é o hino oficial da luta contra a Leucemia, dando voz a esta causa mundial a que a artista se associa, numa sinergia que colocará à disposição da APCL (Associação Portuguesa Contra a Leucemia) a totalidade dos lucros obtidos através da venda dos discos.
Neste novo álbum, a fadista faz um passeio por estilos diferentes musicais que vão desde o Jazz e Pop/Rock até ao Country. No álbum a fadista mantém nalguns temas o imaginário poético do Fado, mesmo em inglês, através das letras de Rodrigo Serrão.
‘Smooth’ é definitivamente um álbum singular, quer pela qualidade atingida quer pela toada positiva que assume como inspiração para uma causa global – a luta contra a Leucemia.

28 nov 2014

CANTE ALENTEJANO ERKEND ALS CULTUREEL IMMATERIËEL WERELDERFGOED

CANTE ALENTEJANO É PATRIMÓNIO CULTURAL IMATERIAL DA HUMANIDADE
De Cante Alentejano, een polyfone zang die muziek en poëzie samenbrengt zonder gebruik van instrumenten,  is gisteren door UNESCO erkend als immaterieel cultureel werelderfgoed. Er bestaan verschillende theorieën over de oorsprong, die de Cante Alentejano in verband brengen met de vroegere Arabische aanwezigheid in Portugal  en de gregoriaanse koorzang, andere musicologen wijzen op primitievere pre-christelijke en mogelijke pre-romeinse aspecten. Algemeen wordt Serpa beschouwd als de hoofdstad van de Cante Alentejano.
Het belangrijkste werk over de cante werd geschreven door padre António Marvão, ‘Estudos sobre o Cante Alentejano’. Een fragment: “Deze cultuur vertolkt een perfect beeld van het Alentejaanse volk, in zijn dagelijks leven, al eeuwen lang, dat levendig blijft, in al zijn sentimentele en nostalgische schoonheid, dat de mensen bekoorde en hen deed werken, zingen, huilen, lijden, bidden en sterven, in een epos  passend in het leed van een nieuwe, zij het rustige, epiek”
De Cante Alentejo is een volkse koorzang, meestal uitgevoerd door groepen mannen, maar er zijn ook vrouwelijke en gemengde groepen, die “de navelstreng-binding portretteert van de werkmens met moeder aarde”.
De Cante heeft ook een sterk sociaal geëngageerde traditie. Er is dan ook een, zij het weinig bekende, link met de Anjerrevolutie van 1974. Ontdek het in deze videoclip.      



O Cante Alentejano, um canto polifónico sem recurso a instrumentos e que incorpora música e poesia, ontem foi classificado como Património Cultural Imaterial da Humanidade pela UNESCO.
Existem várias teorias sobre a origem, que ligam o Cante Alentejano à antiga presença árabe em Portugal e à prática coralista gregoriana, outros musicólogos apontam aspetos bem mais primitivos, pré-cristãos e possivelmente mesmo pré-romanos. Em geral Serpa é considerada a ‘capital’ do Cante Alentejano.
A obra mais significante sobre o cante foi escrita pelo padre António Marvão, ‘Estudos sobre o Cante Alentejano’. Um fragmento: “Esta cultura traduz a perfeita imagem do povo alentejano, no seu quotidiano, durante séculos, e que se mantém viva, em toda a sua beleza sentimental e nostálgica, que embalou, a sua gente, a fez trabalhar, cantar, chorar, sofrer rezar e morrer, numa epopeia bem digna da pena de um novo ainda que rústico épico”.
O Cante Alentejano é um cante coletivo popular, cantado vulgarmente por grupos de homens, embora existam também grupos femininos e mistos e que “retrata a ligação umbilical do trabalhador com a terra-mãe”.
Cante também tem uma tradição sócio-política forte. Há uma ligação, embora seja pouco conhecida, com a Revolução dos Cravos de 1974. Descubra-a neste vídeo.

22 nov 2014

BELGISCH ARTIEST ONTWERPT LOGO VOOR NOS ALIVE FESTIVAL 2015 IN LISSABON

ARTISTA BELGA DESENHA LOGÓTIPO PARA NOS ALIVE FESTIVAL 2015 EM LISBOA 
Burry Buermans is een jonge Belgische artiest (°1982) die in Portugal woont. Als kind was hij al erg geïnteresseerd in kunst en had hij de prille droom om ooit zelf kunstenaar te worden. Hij volgde geen artistieke studies maar experimenteerde met verschillende kunstvormen. Begin 2012 belandde hij bij collages. Zijn levensmotto is ‘Volg je dromen, in welke richtig ook’. Hij verzamelde Trabantjes, richtte een theatervereniging op, organiseerde originele parties met zelfgemaakte decoratie, en liftte de wereld rond. Tijdens een trip in het Latijns-Amerikaanse Panama werd Buermans neergeschoten bij een overval. Deze ingrijpende gebeurtenis deed zijn zin in het leven enkel toenemen. Eenmaal terug in België werkte hij als leerkracht en coördinator van een jeugddienst. In de zomer van 2012 besloot hij te verhuizen naar Portugal om zich volledig te concentreren op het maken van collages en het vervullen van zijn laatste jongensdroom.
Nostalgie, authenticiteit en het contrast tussen inhoud en vorm staan centraal in de werken van Burry Buermans. Tekeningen en foto's uit oude tijdschriften en boeken vormen een belangrijke inspiratiebron voor hem. Buermans maakt enkel gebruik van originele stukken. Uit de oude boeken en magazines die hij verzamelt, snijdt hij de foto’s en tekeningen om ze te verwerken in een collage. In elk werk gebruikt hij één soort afbeeldingen, bijvoorbeeld enkel vlinders, in verschillende kleuren en vormen. Buermans speelt graag met contrasten en tegenstellingen: een collage van kleurrijke vlinderprenten geeft hij de vorm van een schedel en met getekende SM taferelen creëert hij de vorm van cartoonfiguur Mickey Mouse. Hij kiest bewust voor herkenbare vormen die meteen een bepaald gevoel of idee oproepen. De toeschouwer wordt geprikkeld door het contrast tussen de collagevorm, die het eerst in het oog springt, en de beelden die gebruikt werden om die collage samen te stellen. Op die manier ontstaat een verrassende boodschap, een onverwacht contrast dat soms ethische vragen oproept. Burry Buermans stopt bovendien veel details in zijn werk, die de toeschouwer uitnodigen om lang en aandachtig te kijken. Het aantal mogelijke combinaties van vorm en inhoud in een collage is oneindig en dit spreekt de artiest enorm aan. Door oude prenten en foto's te gebruiken, geeft hij ze een nieuwe functie en waarde. Ze gaan niet verloren maar worden op een artistieke manier gerecycleerd.
Bron en meer info: www.burry.be
                     www.nosalive.com/the-seven-trees-of-nos-alive


Burry Buermans, é um jovem artista belga (°1982) a viver em Portugal. Quando criança, tinha um olhar curioso para a arte e o sonho inocente de se tornar um dia ele próprio artista. Buermans não estudou arte, estudou educação, mas sempre experimentou diferentes formas artísticas. Percorreu um longo caminho à procura do seu próprio meio de expressão e estilo artístico, até que acidentalmente encontrou as colagens. O seu lema de vida é ‘perseguir seus sonhos, onde quer que eles o levem’, e assim recuperou velhos carros Trabant, começou uma companhia de teatro, produziu e decorou as suas próprias festas e … andou pelo mundo à boleia. Durante uma de suas viagens pela América Latina, no Panamá, foi alvejado por assaltantes. Este evento marcante reforçou ainda mais a sua paixão pela vida. De volta à Bélgica, trabalhou como professor e coordenou um serviço de apoio à juventude. No verão de 2012, mudou-se para Portugal para se concentrar no seu trabalho como artista, fazer colagens, e cumprir o seu sonho.
Nostalgia, autenticidade e contraste entre conteúdo e forma são importantes na obra artística de Burry Buermans. O artista é fascinado por livros antigos e revistas, cujos desenhos originais e imagens o inspiram. Buermans coleciona-os e com eles cria colagens, nas quais só usa imagens originais recortadas. Em cada trabalho usa um só tipo de imagens, por exemplo, apenas borboletas de cores e formas diferentes. Buermans gosta de jogar com contrastes e temas opostos: borboletas na forma de um crânio ou imagens de sado masoquismo na forma de desenho animado, como o Rato Mickey. O artista escolhe deliberadamente formas reconhecíveis que imediatamente evocam emoções e pensamentos no espetador. O olho do observador é primeiro levado para a forma da colagem e, em seguida, para o conteúdo, feito de imagens detalhadas que estão, muitas vezes, em claro contraste com essa forma. Esta oposição pode ainda conter uma mensagem subjacente de cariz ético, que interroga. Buermans utiliza muito o detalhe nas suas obras, que funciona como um convite ao espetador tomar tempo para as observar e com isso descobrir os detalhes e as histórias escondidas em cada criação. A quantidade de combinações possíveis entre forma e conteúdo é infinita e é isso que atrai o artista. Para além disso, ao usar desenhos, fotos e imagens antigas, estes são reciclados de forma artística sendo a sua função e valor renovados.
Fonte e mais informação: www.burry.be
                                                   www.nosalive.com/arvores-nos-alive15

19 nov 2014

FERNANDO LAMEIRINHAS  feat. MAFALDA ARNAUTH - PESSOANA

Een nummer uit het album ‘Pessoa’, met teksten in nederlands en portugees.  

Op de site van Lameirinhas staat deze toelichting :
“Hij is zich ervan bewust dat je de grootsheid van diens werk beter ongemoeid kunt laten. Daarom legt Fernando in ‘Pessoa’ vooral de nadruk op de persoon achter de beroemde dichter. Naast de poezie gaat hij op zoek naar de complexiteit en verscheidenheid van Pessoa´s heteroniemen. De dichter schreef ook onder de namen Ricardo Reis, Alvaro de Campos, Bernardo Soares en Alberto Caeiro.
Door de gevarieerde keuze van zijn muzikanten - onder andere Eric Vloeimans (Jazztrompettist), Mafalda Arnauth (Fadozangeres), Juan Pablo Dobal (Argentijnse pianist) en Michael Vatcher (Jazzpercussionist) - ontstaat een mengeling van stijlen waarmee Fernando zich lichtvoetig in de wereld van Pessoa inleeft. Poezie vol melancholie, verdriet en heimwee, waarvan de kracht nu in de muziek doorklinkt. Hiermee wil Lameirinhas uw nieuwsgierigheid prikkelen en u verleiden Fernando Pessoa zelf via nieuwe wegen te ontdekken.”
      

Um tema do álbum ‘Pessoa’, com letras em Neerlandês e em Português.

No site de Lameirinhas encontra-se a informação seguinte:
Ele está consciente de que não se mexe na grandeza do seu trabalho. Por isso, em ‘Pessoa’ Fernando vai à procura do homem por trás do famoso poeta. Além da poesia, procura a complexidade e a diversidade dos heterónimos de Pessoa. O poeta escreveu também sob os nomes de Ricardo Reis, Álvaro de Campos, Alberto Caeiro e Bernardo Soares.
A variedade na escolha dos músicos – entre outros Eric Vloeimans (trompetista de jazz), Mafalda Arnauth (fadista), Juan Pablo Dobal (pianista argentina) e Michael Vatcher (percussionista de jazz) – resulta numa mistura de estilos com que Fernando movimenta-se agilmente no mundo de Pessoa. Poesia cheia de melancolia, tristeza e nostalgia, cujo poder  ressoa na música. Assim Lameirinhas tenta excitar a curiosidade e seduzi-los a explorar Fernando Pessoa através de novos caminhos.”



11 nov 2014

PORTUGESE WEEK IN BRUGGE: KOM MAAR GEWOON ZOALS JE BENT
SEMANA PORTUGUESA EM BRUGES: VEM SIMPLESMENTE COMO TU ÉS 
Van 17 tot 20 november wordt door SNT Brugge een Portugese week geörganiseerd. Wijn, muziek, quiz, film: alle activiteiten zijn ook voor niet-cursisten toegankelijk.
Op dinsdag geef ik er de voorstelling 'Wat als Fado niet bestond?', een eigen-zinnige wandeling door de hedendaagse Portugese muziekscene, met Fado in de schaduw.

De 17 a 20 de novembro a SNT em Bruges organiza uma semana portuguesa. Vinho, música, concurso, filme: todas as atividades também são acessíveis para não cursistas.
Na terça vou apresentar a palestra 'E se não existisse o Fado?', um passeio pela cena da música portuguesa contemporânea, com o Fado na sombra.


Zoals vermeld op het programma gaat alles door in Hoeve Hangerijn, waar je ook deze heel mooie steen kan bewonderen.

Como podem ver no programa, tudo se realiza na Hoeve Hangerijn, onde se pode admirar esta pedra lindíssima (tradução do texto= 'Vem simplesmente como tu és').


PORTUGAL EN DE EERSTE WERELDOORLOG
PORTUGAL E A PRIMEIRA GUERRA MUNDIAL 
11 november, dag van de wapenstilstand die een einde maakte aan de Eerste Wereldoorlog. Oorspronkelijk bleef Portugal neutraal, maar in 1916 werd het toch door Engeland ‘verzocht’ om ook militairen naar het front te sturen. Om haar belangen in Afrika te vrijwaren stemde de jonge Portugese republiek in en zo’n 100000 man trokken ten oorlog naar Angola en Mozambique, het grootste gedeelte echter werd in Noord-Frankrijk gestationeerd, nabij Neuve-Chapelle. De troepen waren slecht uitgerust en nauwelijks getraind en werden door de Duitsers overrompeld tijdens de Slag bij de Leie, in april 1918. Er waren duizenden Portugese slachtoffers, doden, gewonden, vermisten en gevangenen die in erbarmelijke omstandigheden werden vastgehouden. Anderen kwamen elders aan het front terecht, ook in België.

(bron/fonte:youtube.com/watch?v=VbPoLuK0Ffw) 

11 de novembro, dia do armistício que assinalou o fim da Primeira Guerra Mundial. No início Portugal manteve-se neutro, mas em 1916  a Inglaterra ‘pediu’ para enviar tropas também. Para proteger os seus interesses na África a jovem República Portuguesa concordou e cerca de 100 000 homens foram para a guerra, a Angola e Moçambique, mas a maioria foi estacionado no norte da França, perto de Neuve -Chapelle . As tropas estavam mal equipadas e mal treinadas e foram invadidas pelos alemães durante a Batalha de la Lys, em abril de 1918. Havia milhares de vítimas portuguesas, mortos, feridos, desaparecidos e prisioneiros que eram detidos em condições deploráveis ​​. Outros foram para outras zonas da frente, também na Bélgica.


©www.wegenvanherdenking-noordfrankrijk.com


In Richebourg (Fr) bevindt zich de belangrijkste begraafplaats voor Portugese soldaten, met 1831 oorlogsgraven.
©www.wegenvanherdenking-noordfrankrijk.com









Em Richebourg (Fr) encontra-se o principal cemitério de soldados portugueses, com 1831 túmulos de guerra.










Aan de Korenlei in Gent vond ik deze herdenkingsplaat, met het opschrift ‘Aux soldats portugais morts au front belge pour la cause du droit’. Hoe en wanneer het dit daar kwam is blijkbaar niet terug te vinden, dus als iemand mij hierover meer kan vertellen, graag.



Na Korenlei em Gante encontrei esta placa comemorativa com a inscrição ‘Aux soldats portugais morts au front belge pour la cause du droit’. Não consegui encontrar como e quando chegou lá, então agradeço caso alguém possa informar-me.



Op de Beeldbank van de stad Mechelen vond ik een foto van een begrafenis van Portugese soldaten in oktober 1918.
www.beeldbankmechelen.be
No ‘Banco de Imagens’ da cidade belga de Malinas encontrei uma fotografia de um funeral de soldados portugueses, em outubro de 1918.

In dit verband las ik ook een interessante (historische) roman van de Portugese schrijver-journalist José Rodrigues dos Santos, ‘A Filha do Capitão’ (ISBN 9789726629948), echter alleen in het portugees te vinden. Het boek vertelt het verhaal van een Portugese officier en zijn Franse geliefde die door dit Duitse offensief verrast worden.

Neste contexto gostei também do romance (histórico) interessante do jornalista e escritor português José Rodrigues dos Santos, ‘A Filha do Capitão’ (ISBN 9789726629948). O livro conta a história de um oficial do exército português e sua amante francesa que foram surpreendidos por esta ofensiva alemã. 



Portugal in de loopgraven  -   Portugal nas trincheiras

(bron/fonte:youtube.com/watch?v=eN4EGHC5KYM)
(bron/fonte: youtube.com/watch?v=1JiQNO2bC7k)

10 nov 2014

LACRE PRESENTEERT DEBUUTALBUM ‘OPUS O’

OS LACRE APRESENTAM DISCO DE ESTREIA ‘OPUS O’
De groep Lacre, met thuisbasis in Bragança, wordt gevormd door Miguel Moita Fernandes (klassieke gitaar en compositie), Yazalde Afonso (klassieke gitaar en compositie), de broers Rómulo (cello) en Igor (viool) Ferreira en kan rekenen op de krachtige stem van Carolina Vieira, afkomstig van São Miguel (Azoren).
Lacre brengt intiem eigen werk met veel tristesse en melancholie. Muziek waar heel diep over nagedacht is en die de luisteraar uitnodigt om hetzelfde te doen. De groep doet ergens wel denken aan Madredeus, maar creëert toch een heel eigen specifieke sound. De superbe akoestische kwaliteit van Lacre en de heerlijke stem van Carolina Vieira doen mij besluiten dat de groep zonder twijfel één der grote revelaties van de laatste jaren is in de Portugese muziek. Muziek om te horen en te voelen met de ogen toe!
Mooi is ook dat ze op hun facebook pagina een legale download van het album ter beschikking houden.   Lacre facebook


Os Lacre, provenientes de Bragança, são formados por Miguel Moita Fernandes (guitarra clássica e composição), Yazalde Afonso (guitarra clássica e composição), os irmãos Rómulo (violoncelo) e Igor (violino) Ferreira e podem contar com a voz potente da micaelense Carolina Vieira.
Lacre cria próprio trabalho íntimo com bastante tristeza e melancolia. Música em que foi pensado profundamente e que convida o ouvinte a fazer o mesmo. A banda faz lembrar os Madredeus, mas cria o seu próprio som específico. A soberba qualidade acústica dos Lacre e a voz maravilhosa de Carolina Vieira levam-me a concluir que a banda, sem dúvida, é uma das grandes revelações do último par de anos na música portuguesa. Para ouvir e sentir de olhos fechados!
Boa coisa também: há um download legal do álbum disponível na pagina facebook dos Lacre.   Lacre no facebook

   

DE ZOO VAN BRUGGE IN STEEN (3)
O JARDIM ZOOLÓGICO DE BRUGES EM PEDRA (3)
Met alle dieren die op de gevels van Brugge een homage in steen hebben gekregen kan er al een uitgebreide zoo samengesteld worden. Laatste serie. Ik denk niet dat ik de volledige dierentuin heb ontdekt, dus alle informatie is welkom mocht u weten waar er nog meer in de stad te vinden is.          

Com todos os animais que ficam com homenagem em pedra nas fachadas de Bruges, pode-se construir um jardim zoológico bastante vasto. Última série. Não penso que tenha encontrado tudo. Quem sabe onda há mais disso na cidade? Toda informação é bem vinda.


 'No ursinho' (Academiestraat 23)

'No mercado de aves' (Braambergstraat 1)

'Esta casa é no esturjão' (Cordoeaniersstraat 5)

'O lobinho' (Eiermarkt 12)

'Casa do pelicano, fundada em 1714' (Groene Rei 8)

Livraria Garça (Markt 12)

'O galinho' (Hoogstraat 7)

'O galo vermelho' (Steenstraat 46)


En om de reeks af te sluiten, een andere animal-compilatie.
E para terminar a série outra compilação-animal.

4 nov 2014

LUISA SOBRAL RELEAST DERDE ALBUM
LUISA SOBRAL LANÇA TERCEIRO ÁLBUM
Luisa Sobral is  een jonge Portugese singer-songwriter, maar ook soul&jazz diva, die al verschillende awards won . Als 16-jarige werd ze bekend in de Portugese versie van Idool en trok daarna naar de Verenigde Staten om haar opleiding af te maken. Daardoor staat op haar eerste twee cd’s behoorlijk wat engelstalig werk. Ze heeft zonet haar 3de plaat uitgebracht met als titel ‘Lu-pu-i-pi-sa-pa’, dit keer met alleen maar nummers in het Portugees.           

Dit album gaat over episodes van mijn kindertijd, sommige door mezelf beleefd, andere door vrienden of andere kinderen op school. Alle nummers behandelen een specifiek element: de speeltijd, het middagmaal, de schoolpoort, het voetbalveld, waar we de ‘jagersbal’ speelden, en nog andere die in mijn geheugen zijn blijven hangen” legt Luisa uit in verband met ‘Lu-pu-i-pi-sa-pa’.

De titel van het album gaat terug naar een taal uit de kindertijd van Luisa Sobral en zeker ook van veel van haar fans: de P-taal.

De kunstenaar bekent: “Ik wilde liedjes schrijven die ouders met kinderen beluisteren. Een plaat die speelt in de auto op weg naar school, terwijl kinderen nog kregelig zijn en de ouderig nog slaperig. Zodat het de cd wordt van vakantiereizen en allen samen zingen als het begint te vervelen omdat de reis eindeloos lijkt”, vervolgt zij.
De platen die ik hoorde in dergelijke situaties zijn me erg bijgebleven. Die autoriteit heb ik niet. Ik zou het alleen leuk vinden als het een plaat wordt waar families samen naar luisteren.

Luisa Sobral é uma jovem cantautora Portuguesa, mas também diva de jazz e soul, que já ganhou vários prémios. Como 16 anos de idade, ela tornou-se conhecida no programa Ídolos e depois rumou para os Estados Unidos para terminar a sua educação. Por isso encontram-se vários temas em Inglês nos seus dois primeiros álbuns. Ela acaba de lançar seu terceiro álbum intitulado ‘Lu-pu-i-pi-sa-pa’, desta vez com apenas temas em português.

Este álbum fala sobre episódios da minha infância, alguns vividos por mim, outros por amigos ou crianças da minha escola. Todas as canções têm uma imagem associada: o recreio, a hora de almoço, a porta da escola, o campo de futebol onde jogávamos ao ‘mata’, e várias outras que me ficaram na memória”, explica Luisa a propósito de ‘Lu-pu-i-pi-sa-pa’.

O título do disco remonta a uma linguagem usada na infância de Luisa Sobral e, com certeza de muitos dos seus fãs: a língua dos pês.

A artista confessa: “Queria escrever canções para os pais ouvirem com os filhos. Para ser o disco que toca no carro a caminho da escola, enquanto as crianças ainda estão rabugentas e os pais meio ensonados. Para ser o cd das viagens de férias e cantarem todos juntos quando já estão entediados por parecer que a viagem não chega ao fim”, continua.

Os discos que ouvi nestas situações marcaram-me bastante. Não tenho essa prepotência. Só gostava que  fosse um disco para as famílias ouvirem juntas.




João
Eu saio da escola sempre à mesma hora
Vejo o João que sai também
Já me fiz de distraída, sorri meio atrevida
Mas o João finge que não vê

Todas na escola gostam do João
Propõem namorar num papel com sim ou não
Sei que é difícil com tanta escolha assim
Que vai fazer o João gostar de mim

Sou a mais bonita e nunca sou escolhida
Quando fazem equipas para o futebol
Se alguém fica doente entro para suplente
Fico sentadinha a apanhar sol

Todas na escola gostam do João
Propõem namorar num papel com sim ou não
Sei que é difícil com tanta escolha assim
Que vai fazer o João gostar de mim
O João olhar para mim
O João gostar de mim
Ele está a olhar para mim
                                                                                 © Luisa Sobral

João
Ik kom van school op een vast uur
En zie João die ook naar buiten komt
Ik hield me van de domme, lachte half brutaal
Maar João doet of hij me niet ziet

Alle meiden op school zijn gek van João
Stellen dates voor op een briefje,  ja of nee
Met zoveel keuze weet ik dat het moeilijk wordt
Dat João mij leuk zal  vinden

Ik ben de mooiste, en wordt nooit gekozen
Bij de samenstelling van een voetbal team
Als iemand ziek wordt moet ik invallen
Maar ik blijf zitten en geniet van de zon

Alle meiden op school zijn gek van João
Stellen dates voor op een briefje,  ja of nee
Met zoveel keuze  weet ik dat het moeilijk wordt
Dat João mij leuk zal   vinden
Dat João naar mij kijkt
Dat João mij leuk zal vinden
Hij is naar mij aan het kijken
                                                                       © Luisa Sobral  - eigen vertaling