PEDRO BARROSO: ‘IN NOMINAE’, NOVO CD E MAIS...
Op de voorstelling ‘Wat als fado niet bestond...’ van een
tijdje terug stelde ik ook Pedro Barroso voor met het nummer ‘In Nominae’. Hierbij
de video-clip met tekst in portugees en vertaling in nederlands. Over deze schrijver,
dichter, componist, denker en muzikant had ik het hier reeds in vorige
bijdragen, maar de recente gebeurtenissen wil ik u ook niet onthouden.
Pedro Barroso bracht ondertussen een nieuwe CD uit, ‘Palavras
ao Vento’ waarop deze oude krijger van een moedige generatie zijn strijd voor
Democratie en Vrijheid verder zet. Het noodlot sloeg echter ook toe, onder de
vorm van zware medische problemen, waarbij het ergste voorlopig toch blijkbaar
gepasseerd is. Op de facebook-pagina van Barroso verscheen in dit verband het
volgende.
“Vrienden,
ik ben terug thuis nadat ik twee maanden
door een hel ging, voor altijd getekend aan de linkerarm en misschien - ik hoop
echter van niet – aan de stem. Gedurende zowat een maand geïntubeerd en dankzij
inspuitingen die me het leven moesten redden zowel in de ambulance als de spoedafdeling,
is men daarin geslaagd; maar ik ben niet dezelfde en niet in staat om al concerten
af te werken. Ik troost mij dat ik mijn CD ‘Palavras ao vento’ reeds had
uitgebracht en met de wetenschap dat in mijn werk min of meer alles gezegd is.
Gelukkig heb ik mijn gevoel voor de dingen niet verloren, noch mijn zin voor
kritiek. De tijd dat ik in coma lag (15 dagen) en een aantal doodservaringen hadden
kunnen resulteren in een geestelijke aftakeling, wat gelukkig niet gebeurde. Ik dank iedereen die
mij heeft gered. Ik dank het handvol ‘getikten’ dat hierbuiten ‘viva quem canta’
inzette (nvdr: ‘leve hij die zingt’- een song van Barroso) en waarvan ik nooit
zal weten wie en met hoeveel ze waren. Bij drie hartstilstanden zag ik de dood voor
ogen. Ik weet dat mijn 170 kg gelijk stonden aan een... tijdbom. Ik ben al meer
dan 30 kilo kwijt. Nauwelijks tien dagen ben ik terug beginnen stappen en nu
kan ik langzaam alles beginnen toelichten, want al mijn vrienden, persoonlijk
of via internet, hebben hier recht op. Ik leef en alles wat ik schreef en zong
in mijn leven wordt nu nog meer van jullie en heeft nu nog meer zin om
verspreid te worden, want het is niet voor herhaling vatbaar.
Een knuffel voor iedereen. Het leven is
mooi.
Geniet van elke minuut van jullie leven.
Ik had het jammer gevonden om jullie zo vroeg
achter te laten.”
Ik wens hem alvast een snel en goed herstel!
Ik wens hem alvast een snel en goed herstel!
Na conferência ‘E se não existisse
fado ...’ de há algum tempo, também apresentei Pedro Barroso com a música ‘In
Nominae’. Aqui o clipe, com texto em Português e tradução em neerlandês. Aqui já
tratei deste escritor, poeta, compositor, filósofo e músico, mas também tenho
que falar dos acontecimentos recentes.
Entretanto Pedro Barroso lançou um
novo CD, ‘Palavras ao Vento’ em que este velho combatente de uma geração de
coragem continua a luta pela Democracia e pela Liberdade. Mas também o destino
foi muito duro com ele, na forma de graves problemas de saúde, seja que aparentemente
o pior por enquanto já passou. Na página de facebook de Barroso apareceu neste
contexto o seguinte.
“Amigos,
voltei a casa
depois de viver um inferno de dois meses e ficar afetado para sempre na mão
esquerda e talvez - espero bem que não - na voz. Entubado cerca de um mês e
picado de urgência para me salvarem a vida tanto nas urgências por onde passei
como na ambulância do INEM, CONSEGUIRAM; mas não sou o mesmo nem poderei fazer
concertos tão cedo. Consola-me que tivesse acabado de sair um CD "Palavras
ao vento" e ter a consciência de que mais coisa menos coisa na minha obra
está tudo dito. Felizmente não perdi nem o sentido das coisas nem o sentido crítico.
O tempo que estive em coma (15 Dias) e os vários colapsos/morte podiam ter
provocado um estado de imbecilidade que felizmente não aconteceu. Agradeço a
todos os que me salvaram. Agradeço à meia dúzia de malucos que se puseram a
cantar "viva quem canta" cá fora e que nunca saberei quem ou quantos
foram. Vi a morte por colapso cardio respiratório três vezes. Tendo 170 Kg
tenho consciência de que era... uma bomba relógio. Perdi já mais de 30 quilos.
Recomecei a andar há dez dias apenas e devagar hoje retorno explicando pois
todos os meus amigos pessoais ou via net merecem este obrigado. Estou vivo e
tudo o que escrevi ou cantei na minha vida torna-se agora, ainda mais vosso e
mais razoes tem para ser divulgado, pois não é repetível.
Um abraço a
todos. Viver é lindo.
Saboreiem bem cada minuto das vossas vidas. Eu teria
tido pena de vos deixar tão cedo.”Entretanto desejo-lhe boas e rápidas melhoras!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten